هنری که از پدر به دختر ارث رسید / بانوی حصیرباف در انتظار باز شدن گره مشکلات

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از گلستان ما، میراث فرهنگی و زنده نگه‌داشتن این میراث برای نسل‌های بعدی رسالتی است که بر دوش همه مردم و مسئولان قرار دارد، نسل‌های آینده باید بدانند که دارای چه تمدن و اصالتی هستند و باهنر و فرهنگ گذشتگان خود بیشتر آشنا شوند.

هفته صنایع دستی فرصتی شد تا به سراغ یک هنرمند گلستانی برویم که با کار خود، هنر منسوخ شده حصیربافی را در استان حیات تازه بخشیده و با تلفیق نوآوری و خلاقیت تلاش کرده تا این هنر علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب کند.

رشته حصیربافی یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های صنایع دستی گلستان بود اما حدود 50 سال این رشته توسط کسی بافته نشده و به فراموشی سپرده شده بود تااینکه دختری در یکی از روستاهای شهرستان کردکوی به این فکر می‌افتد که با یادگیری حصیربافی از پدرش ادامه‌دهنده راه او باشد.

صنم صادق‌پور یکی از این کارآفرینان موفق و احیاکننده تولیدکننده و مربی حصیربافی کوپ، نرم جارو و چیغ بافی در استان گلستان و اهل روستای مهتر کلاته بود که با امکانات کم توانسته در حیاط منزلش به کارآفرینی بپردازد و صنایع دستی فراموش‌شده حصیربافی چیغ‌بافی و نرم جارو را زنده کند. به بهانه هفته صنایع دستی گفتگویی با این هنرمند برتر گلستانی داشته‌ایم.

* چگونه با این حرفه آشنا شدید و چه موفقیت‌هایی در این حوزه داشته‌اید؟

با توجه به علاقه‌مندی به الیاف طبیعی و میراث فرهنگی به‌ویژه این‌که پدرم پیش‌کسوت این هنر بود با همکاری خانواده این هنرهای منسوخ‌شده را احیا کرده‌ام و در سال 96 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

در سال 97 مدرک بین‌المللی شورای جهانی حصیربافی از صنایع دستی آسیا و اقیانوسیه دریافت کردم کارت هوشمند مربیگری را از استان گیلان به دست آورده‌ام و همچنین چند دوره کارآفرین برتر و جوان برتر استان انتخاب شدم.

در سال 97 نخستین مرکز حصیربافی را در استان گلستان شهر قطبی و روستای مهتر کلاته افتتاح کردیم که امروز مرکز صنایع دستی حصیربافی در این روستا فعال است و ده نفر مشغول فعالیت هستند.

* حمایت مسئولان از شما چگونه بود؟

اگر بگویم حمایت نشده بی‌انصافی است اما به‌نظر من هنرمندان نیازمند حمایت ویژه دولت هستند از خود وزارت‌خانه تسهیلات ویژه‌ای در اختیار هنرمندان قرار دهند تا هنرمندان بیشتر از این بدهکار دولت و بانک‌ها نباشند و همچنین بعد از پرداخت تسهیلات حداقل فرصتی را در بحث بازپرداخت به هنرمندان بدهند تا بتوانند اقساط خود را پرداخت کنند.

* و اما حرف آخر...

گر پدر رفت هنرش هست هنوز؛ پدرم به رحمت خدا رفتند اما هنرش را در بین ما به یادگار گذاشته اند در این مسیر تلاش خواهم کرد به بهترین نحو نسبت به زنده نگه داشتن این میراث هنری اهتمام داشته باشم.

انتهای پیام /