واکسن آنفولانزای نانویی، با پاسخ ایمنی قوی، با موفقیت آزمایش شد

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نتایج آزمایش روی موش‌ها نشان داد که نوعی واکسن حاوی نانوذرات پروتئینی می‌تواند اثربخشی بالایی در برابر عفونت‌های ویروسی، به ویژه آنفولانزا، داشته باشد. براساس نتایج یک مقاله که توسط محققان انستیتوی علوم پزشکی در دانشگاه ایالتی جورجیا منتشر شده است، فرمولاسیونی از نانوذرات پروتئینی حاوی پروتئین‌های آنفلوانزا و ترکیبات کمکی برای تقویت پاسخ‌های ایمنی، موفق به ایجاد پاسخ ایمنی در برابر ویروس آنفلوانزا شده است. نتایج این یافته‌ها در نشریه Small منتشر شده است و احتمالا یک گزینه مناسب برای ساخت واکسن آنفلوانزا باشد. محققان نوع جدیدی از نانوذرات پروتئینی هسته / پوسته متشکل از نوکلئوپروتئین آنفلوانزا به عنوان هسته و پروتئین‌های سطح Na 1-M 2 E یا Na 2-M 2 E به عنوان آنتی ژن‌های پوشش، تهیه کردند. در ساخت این نانوذرات جدید، پوشش پروتئین سطح دقیقاً قابل کنترل است و هر پروتئین پوشش برای استفاده مجدد قابل بازیابی است. بنابراین، کیفیت و عملکرد نانوذرات به طور قابل توجهی بهبود می‌یابد. دانشمندان به موش‌ها به صورت عضلانی یا خوراکی این واکسن حاوی نانوذرات پروتئینی را با و بدون کمپلکس‌های تحریک‌کننده ایمنی در برابر عفونت‌های ویروسی آنفلوانزا واکسینه کردند. دکتر وندی زو، نویسنده اول مقاله مربوط به این پروژه گفت: «ما دریافتیم که نانوذرات پروتئینی جدید همراه با کمکی‌ها می‌توانند پاسخ ایمنی مخاطی و تجمع سلول‌های حافظه محلی را به طور قابل توجهی بهبود بخشند و در برابر عفونت‌های ویروسی آنفلوانزا محافظت کامل کنند.» ویروس آنفلوانزا A یکی از تهدیدآمیزترین عوامل بیماری‌زا تنفسی است و می‌تواند باعث عوارض شدید، مرگ و میر و بار اقتصادی سنگین بویژه در اپیدمی آنفولانزا شود. در حالی که واکسیناسیون در جلوگیری یا کاهش عفونت‌های ویروسی مؤثر است، انتخاب سویه‌های واکسن بستگی به گردش ویروسی دارد. سویه‌های ناسازگار می‌توانند به طور قابل توجهی کارایی واکسن را مختل کنند. همچنین، تولید واکسن آنفلوانزای چهارگانه فعلی زمانبر است. فن آوری‌های جدید برای تولید واکسن آنفلوانزا مورد نیاز است. محققان کار خود را در توسعه انواع مختلف واکسن نانوذرات پروتئینی در برابر عفونت‌های ویروسی A و آنفلوانزا B آغاز کرده‌اند. نانوذرات پروتئینی کمکی می‌توانند پاسخ‌های ایمنی سیستمیک و مخاطی قوی را بهبود بخشد. این کار اهمیت استفاده از ترکیبات کمکی در فرمولاسیون واکسن مخاطی را برجسته می‌کند. نانوذرات پروتئینی کمکی می‌توانند به عنوان واکسن‌های مخاطی به تنهایی یا در ترکیب با سایر واکسن‌ها برای بهبود ایمنی و محافظت از مخاطی در آینده استفاده شوند.