وقتی نقاب تاج افتاد!

این خود خود مهدی تاج بود؛ بدون رتوش و بدون اتو و عصای قورت داده. جواد خیابانی که تکلیفش روشن است اما انتظار بیشتری از رسول مجیدی داشتم تا اجازه ندهد که رییس طلب کار فدراسیون فوتبال هر طور که دلش می خواهد روی آنتن زنده جولان بدهد. البته از یک نظر هم خوب شود. این نقاب باید خیلی زودتر از این ها می افتاد! خیلی زودتر؛ چه اتفاقی می افتد که مهدی تاج با آن پرونده پیچیده ویلموتس به برنامه زنده می آید، روی دسته صندلی تکیه می زند و در چشمان مجری برنامه نگاه می کند و در پاسخ به این سوال که پرونده ویلموتس کجاست می گوید:«در جیب من!» آقای تاج! ظاهرا شفاف سخن گفتن را دوست دارید پس من هم بدم نمی آید با شما شفاف حرف بزنم. مثل همه دفعاتی که شما شفاف حرف زدید و همه گوش دادند. مثل همان دفعه ای که روی آنتن زنده گفتید:«گردش کنی میخ می شه، پهنش کنی سیخ می شه!» دیگر فکر نکنم از این شفاف تر وجود داشته باشد. آقای تاج، سوال جواد خیابانی را این بار من هم از شما می پرسم. پرونده ویلموتس به کجا رسید؟ گفتید که پول آن پرداخت شده، اگر شده بسم الله. رسیدی، فاکتوری، برگه ای، سندی چیزی رو کنید تا آن را اطلاع رسانی کنیم.

آقای تاج! شما که سال ها مدیر بوده اید و مدیریت در سطوح کلان و مختلف این مملکت را تجربه کرده اید آیا از پرنسیب چیزی می دانید؟ آیا در طول تمام این سال ها کسی به شما طرز نشستن، نوع برخورد و نوع آداب معاشرت را آموزش نداده که در برنامه زنده تلویزیونی دست روی دسته صندلی می گذارید و لبه کت را کنار می زنید و خیلی طلبکارانه مجریان را بازخواست می کنید؟

آقای تاج! این حجم از طلب کاری شما از کجا می آید؟ چه قدرتی باعث شده تا این اندازه بتازانید و کک کسی هم نگزد؟ آیا پشت شما به جای سفتی گرم است که آبی از آب تکان نمی خورد؟ خودتان جواب این سوال را بدهید که اگر مثلا در کشور دیگری غیر از ایران بودید چه اتفاقی ممکن بود برای شما رقم بخورد؟ حالا بازگشت به فوتبال و دوباره روی صندلی ریاست نشستن و... پیشکش. راستی در آن برنامه به جای شما نگران قلب جواد خیابانی و رسول مجیدی عزیز شدم، به هر حال قلب است دیگر، ممکن است گاهی درد بگیرد!

آقای تاج! کاش کمی با فرهنگ عذرخواهی آشنایی داشتید. ببخشید شوخی کردم. توقعی بیجا بود. می روم سراغ سوال بعدی. کاش در آن برنامه جای جواد خیابانی بودم و کاش مناظره با شما رودررو بود، نه نوشتاری و اینترنتی. با این حال مهم نیست. مهم این است که تا روشن شدن پرونده ویلموتس من و همه همکارانی که پیگیر هستند این سوال را مدام از شما و رفقای تان که نقش مهمی در آوردن او به ایران داشتید خواهیم پرسید. آنقدر می پرسیم که چطور به ایران آمد، چطور قرارداد ننگین بست، چطور رفت و هزینه اش از کجا و چطور پرداخت شد. بالاخره یک چیزی می شود دیگر، شاید هم یک بار میخ شد و یک بار... ما تا قیام قیامت به عنوان واسطه بین مردم و مسئولان از شما خواهیم پرسید. چه پرونده اش در جیب شما باشد، چه نباشد.

251 251