پای درس آقا | سه عنصر مهم در قیام سیدالشهدا (ع)
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، در دنیای مدرن امروز، کنش اجتماعی امری نادر و غریب است. اما با این اوصاف، راهپیمایی اربعین نشانگر این است که هنوز کنش اجتماعی آن هم از نوع دینی، همچنان زنده و پویا است. آنچه که در ادامه می‌خوانید؛ سخنان رهبر معظم انقلاب درباره گردهمایی عظیم اربعین و قیام سیدالشهدا (ع) است.
سه عنصر در قیام حسینی
سه عنصر در حرکت حضرت ابی‌عبداللَه (علیه‌السلام) وجود دارد: عنصر منطق و عقل، عنصر حماسه و عزت، و عنصر عاطفه. عنصر منطق و عقل در این حرکت، در بیانات آن بزرگوار متجلی است؛ قبل از شروع این حرکت، از هنگام حضور در مدینه تا روز شهادت. جمله، جمله این بیانات نورانی، بیان‌کننده یک منطق مستحکم است. خلاصه این منطق هم این است که وقتی شرایط وجود داشت و متناسب بود، وظیفه مسلمان، «اقدام» است؛ این اقدام خطر داشته باشد در عالی‌ترین مراحل، یا نداشته باشد.
خطرِ بالاترین، آن است که انسان جان خود و عزیزان و نوامیس نزدیک خود؛ همسر، خواهر، فرزندان و دختران را در طبق اخلاص بگذارد و به میدان ببرد و در معرض اسارت قرار دهد. این‌ها چیزهایی است که از بس تکرار شده، برای ما عادی شده، در حالی که هر یک از این کلمات، تکان‌دهنده است. بنابراین، حتی اگر خطر در این حد هم وجود داشته باشد، وقتی شرایط برای اقدام متناسبِ با این خطر وجود دارد، انسان باید اقدام کند و دنیا نباید جلوی انسان را بگیرد؛ ملاحظه‌کاری و محافظه‌کاری نباید مانع انسان شود؛ لذت و راحت و عافیتِ جسمانی نباید مانع راهِ انسان شود؛ انسان باید حرکت کند.
اگر حرکت نکرد، ارکان ایمان و اسلام او بر جا نیست. «ان رسول‌اللَه (صلی‌اللَه‌علیه‌وآله) قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلا لحرم اللَه و لم یغیر علیه بفعل و لاقول کان حقا علی‌اللَه ان یدخله مدخله»؛ منطق، این است. وقتی اساس دین در خطر است، اگر شما در مقابل این حادثه فزیع، با قول و فعل وارد نشوید، حقِ علی‌اللَه است که انسان بی‌مسؤولیت و بی‌تعهد را با همان وضعیتی که آن طرف مقابل آن مستکبر و آن ظالم را با آن روبه‌رو می‌کند، مواجه کند.
امام حسین (ع) شهید راه قدرت نیست
حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) در خلال بیانات گوناگون در مکه و مدینه و در بخش‌های مختلف راه و در وصیت به محمدبن‌حنفیه این وظیفه را تبیین کرده و آن را بیان فرموده است. حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) عاقبتِ این کار را می‌دانست؛ نباید تصور کرد که حضرت برای رسیدن به قدرت که البته هدف آن قدرت، مقدس است چشمش را بست و برای آن قدرت حرکت کرد؛ نه، هیچ لزومی ندارد که یک نگاه روشنفکرانه ما را به این‌جا بکشاند. نخیر، عاقبت این راه هم بر حسب محاسبات دقیق برای امام حسین (علیه‌السلام) با روشن‌بینی امامت قابل حدس و واضح بود؛ اما «مسأله» آن‌قدر اهمیت دارد که وقتی شخصی با نفاستِ جان حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) در مقابل این مسأله قرار می‌گیرد، باید جان خود را در طبق اخلاص بگذارد و به میدان ببرد؛ این برای مسلمان‌ها تا روز قیامت درس است و این درس عمل هم شده است و فقط این‌طور نبوده که درسی برای سرمشق دادن روی تخته سیاه بنویسند، که بعد هم پاک بشود؛ نه، این با رنگ الهی در پیشانی تاریخ اسلام ثبت شد و ندا داد و پاسخ گرفت، تا امروز. 1384/11/05
پایان پیام /
شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید
این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنیدحضرت آیت الله خامنه‌ای
اربعین
امام حسین این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است
