پای درس آقا | پیادهروی اربعین یک موهبت الهی است
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، در دنیای مدرن امروزه، کنش اجتماعی امری نادر و غریب است. اما با این اوصاف، راهپیمایی اربعین نشانگر این است که هنوز کنش اجتماعی آن هم از نوع دینی، همچنان زنده و پویاست. آنچه در ادامه میخوانید، سخنان رهبر معظم انقلاب درباره گردهمایی عظیم اربعین است.
عَن مُحَمَدِ بنِ مُسلِم قالَ سَمِعتُ اَبا جَعفَر وَ جَعفَرَ بنَ مُحَمَد (عَلَیهِمَا السَلامُ) یَقولانِ اِنَ اللَهَ تَعالی عَوَضَ الحُسَینَ (عَلَیهِ السَلامُ) مِن قَتلِهِ اَن جَعَلَ الاِمامَهَ فی ذُریَتِهِ وَ الشِفَاءَ فی تُربَتِهِ وَ اِجابَهَ الدُعاءِ عِندَ قَبرِهِ وَ لا تُعَدُ اَیامُ زائِریهِ جائِیاً وَ راجِعاً مِن عُمُرِه. قالَ مُحَمَدُ بنُ مُسلِم فَقُلتُ لِاَبی عَبدِ اللَهِ (عَلَیهِ السَلامُ) هَذَا الجَلالُ یُنالُ بِالحُسَینِ (عَلَیهِ السَلامُ) فَما لَهُ ف نَفسِهِ فَقالَ اِنَ اللَهَ تَعالی اَلحَقَهُ بِالنَبِیِ (صَلَی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) فَکانَ مَعَهُ فی دَرَجَتِهِ وَ مَنزِلَتِهِ ثُمَ تَلا اَبو عَبدِ اللَهِ (عَلَیهِ السَلامُ) وَ الَذینَ آمَنوا وَ اتَبَعَتهُم ذُریَتُهُم بِایمان اَلحَقنا بِهِم ذُریَتَهُم. یَقولانِ اِنَ اللَهَ تَعالی عَوَضَ الحُسَینَ (عَلَیهِ السَلامُ) مِن قَتلِهِ اَن جَعَلَ الاِمامَهَ فی ذُریَتِه
امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) میفرمودند همانا خداوندِ متعال به حسین (علیه السلام) در برابر کشته شدنش پاداش داد که امامت در فرزندانش و شفا در خاکش و اجابت دعا در نزد قبرش باشد و اینکه روزهایی که زائرینش برای زیارت] میآیند و میروند از عمرشان محسوب نمیشود.
اینها البته بخشی از پاداشها است؛ وَالا پاداشی که خدای متعال به شهید معمولی میدهد، فرض کنید در میدان جنگ یک تیری میخورَد یا آن روز یک شمشیری میخورد و میافتاد، شهید بود - این را خدای متعال میگوید «اَحیاء عِندَ رَبِهِم یُرزَقونَ فَرِحینَ بِماِ ءاتهُمُ اللهُ مِن فَضلِه! وَ یَستَبشِرونَ بِالَذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلا خَوف عَلَیهِم» وقتی خدای متعال دربارهی یک شهید معمولی این جور حرف میزند، خب اَجر شهیدی مثل حسینبنعلی (علیه السلام) که شهادت او قابل مقایسه با هیچ شهادتی نیست، یعنی ما در تاریخ سراغ نداریم، بنده سراغ ندارم که این جور مصیبتها و این جور سختیها را کسی تحمل کند برای آن هدف عالی، هدف بلند، اصلاً قابل مقایسه نیست با اجر یک شهید معمولی.
از جمله این اجرها و پاداشها این چیزهایی است که در این روایت آمده است. نه اینکه خیال کنیم اجر حسینبنعلی (علیه السلام) فقط همینها است؛ از جمله اینها است که خیلی هم مهم است. یکی اینکه حضرت فرمود خداوند متعال «عَوَضَ الحُسَینَ (عَلَیهِ السَلامُ) مِن قَتلِهِ اَن جَعَلَ الاِمامَهَ فی ذُریَتِه»؛ امامت، این پرچم برافراشته، این خورشید درخشان در طول همهی تاریخ، در نسل این بزرگوار قرار داده شد، از اولاد او قرار داده شد. وَ الشِفَاءَ فی تُربَتِه خاک قبر او را کسی مصرف کند، شفا است، دوا است، درمان است؛ خاک، خاک است اما این خاک به برکتِ مجاورتِ آن پیکرِ مطهر، یک چنین خاصیتی دارد که شفا است.
وَ اِجابَهَ الدُعاءِ عِندَ قَبرِه این هم یکی؛ در کنار قبر حسینبنعلی (علیه السلام) شما دعا کنید، دعایتان مستجاب است. [واقعاً] دعا کنید؛ لقلقه لسان نباشد؛ بخوانید و بخواهید خدا را، خدای متعال وعده کرده است که اجابت خواهد کرد. اینهایی که میروند این راه را پیاده طی میکنند و میرسانند خودشان را به آنجا در این پیادهروی اربعین این حادثه عجیبی که این سالها پدید آمده است واقعاً یک موهبت بزرگ الهی را خدای متعال در اختیار اینها گذاشته.
وَ لا تُعَدُ اَیامُ زائِریهِ جائِیاً وَ راجِعاً مِن عُمُرِه این هم یکی؛ اگر خدای متعال مثلاً فرض کنید که ده هزار روز به شما عمر داده باشد، این چند روزی که در حال رفت و آمد به سمت قبر این بزرگوار هستید، جزو اینها حساب نمیشود؛ این اضافهی بر آن تعداد روزهایی است که خدای متعال مقدر کرده که عمر شما باشد؛ این جزو آنها نیست، از عمرتان حساب نمیشود؛ این اضافه است، سرریز عمر است.
پایان پیام /