پرسپولیس وقتی بارسایی میشود که بارسا خودش نیست! / گاریدو با سیستم نو میآید
اینکه قرار است پرسپولیس با سرمربی اسپانیایی خود با سیستمی جدید بازی کند میتواند برای لیگ برتر و هواداران این تیم جذاب باشد.
به گزارش "ورزش سه"، خوان کارلوس گاریدو سرمربی اسپانیایی جدید پرسپولیس میخواهد سیستم بازی این تیم را تغییر دهد و این میتواند یک چالش بزرگ برای سرخها در فصل آینده باشد.
پرسپولیس دهه 60 با سیستم 2-5-3 بازی میکرد و آن زمان خبری از عنوان وینگ بک چپ و راست نبود و معمولا به بازیکنانی مثل محمد حسن انصاریفر یا مجتبی محرمی در چپ و نفراتی مثل سعید نعیم آبادی و فریبرز مرادی فقید در راست حکم پیستون چپ و راست داشتند. اواخر دهه 70 و در دوران اقتدار دوباره سرخها در لیگ آزادگان در مقطعی استانکو پوکله پوویچ رو به سیستم 1-6-3 آورد و با بردهای اقتصادی پرسپولیس را قهرمان لیگ ایران کرد.
بعدتر با منسوخ شدن سیستم سه دفاعه، پرسپولیس در تمام سالهای اخیر با خط دفاعی چهار نفره آرایش داده شده و این مهم با تغییرات کادر فنی تغییر چندانی نداشته است.
در میانه دهه 80 افشین قطبی به تبعیت از سیستم مد روز آن روزها و مثل مربیان هلندی به سیستم 1-3-2-4 روی آورد که با این سیستم سرخها را بعد از شش سال به قهرمانی لیگ رساند.
پرسپولیس از میانه دهه 90 با برانکو وارد یک دوران درخشان شد و تا امروز غالبا قهرمان بوده نیز تقریبا در 99 درصد بازیهای خود با دفاع چهار نفره و با تغییر در جزئیات خط میانی و حمله به مصاف رقبایش رفته است.
برانکو از سیستم 2-4-4 لوزی استفاده میکرد اما با ورود یحیی گل محمدی این سیستم به 2-4-4 خطی تغییر یافت. البته گل محمدی در دوران 4 ساله جلوسش روی نیمکت پرسپولیس بعضا و برای بازیهای معدود با سیستم 1-3-2-4 یا 1-2-4-3 نیز بهره برد. گل محمدی در یک سال آخر حضورش به سیستم 1-1-4-4 روی آورد که مشتقی از همان سیستم 2-4-4 بود. اوسمار هم بازی با این سیستم را ادامه داد و قهرمان شد اما قرار است شرایط در سیستم پایه بازی پرسپولیس تغییر کند.
واقعیت این است که پرسپولیس در تمام سالهای اخیر با سیستم پایه 2-4-4 بازی کرده که البته بعضا در جزئیات متفاوت بوده است اما تقریبا هیچ گاه نشده که سیستم پایه سیستم تهاجمی 3-3-4 باشد.
گفته میشود خوان کارلوس گاریدو اسپانیایی میخواهد سیستم مورد علاقه بارسلونا را در پرسپولیس جا بیندازد - هر چند خود بارسا قرار است با سرمربیگری هانسی فلیک تغییر سیستم داده و احتمالا 1-3-2-4 بازی کند - که اگر اینچنین باشد شرایط اسکواد سرخها نیز تحت تاثیر این تغییر سیستم قرار خواهد گرفت.
در این سیستم تنها یک هافبک دفاعی در ترکیب اصلی بازی خواهد کرد و این یعنی که از بین نفراتی مثل ریگی، اسدبیگی و احتمالا میلاد سرلک فقط یک نفر باید در راس عقب خط سه نفره هافبک باشد. در عین حال پرسپولیس برای خط میانی دو بازو هم میخواهد که فعلا برای این پستها سروش رفیعی (در صورت تمدید احتمالی)، محمد خدابندهلو و یاسین سلمانی قابلیت بازی دارند ضمن اینکه از بین هافبکهای دفاعی سرلک و اسدبیگی هم میتوانند بازو باشند. حتی از بین وینگرها هم وحید امیری قابلیت بازی در این دو پست را خواهد داشت.
اما شرایط خط حمله نیز تا حدودی دستخوش تغییر میشود و پرسپولیس به چهار وینگر توانمند و دو مهاجم نوک خبره در فهرست نفرات خود نیاز دارد. صادقی، عالیشاه، امیری وینگرهای فعلی سرخها هستند و احتمالا آل کثیر مهاجم نوک اما در این سیستم پرسپولیس نیاز به یک وینگر توانمند دیگر مثل مهدی ترابی و یک مهاجم نوک همه چیز تمام شبیه آل کثیر خواهد داشت.
به هر حال اینکه گاریدو به دنبال تغییر سیستم در پرسپولیس خواهد بود نشان از هوش بالای او دارد و اینکه میخواهد اثر خودش را روی تیم خود و فوتبال ایران بگذارد که البته مشخص نیست منجر به جواب درست و مثبتی هم بشود.
هوشمندی گاریدو از این جهت خواهد بود که میخواهد در بدو ورودش به فوتبال ایران جذابیت تیم تحت اختیارش را بیشتر کرده و در کمترین زمان ممکن میزان اثرگذاری اش را نشان دهد و بگوید یک مربی مولف و صاحب فلسفه است اما معمولا از ایده تا اجرا شرایط تغییر خواهد کرد و چنانچه همه چیز مطابق میل او پیش نرود تمام آن جذابیتها و نگاه مثبتی که او دنبالش میگردد از بین خواهد رفت و تبدیل به ابزار دست منتقدان برای تاختن به این مربی اسپانیایی میشود.