پرش‌های شگفت‌انگیز از بلوهوریزنته تا اهواز / اشکان دژاگه؛ ستاره‌ها بی‌کله سر می‌زنند
کاپیتان سابق تیم ملی در اولین بازی خانگی فولاد در حضور تماشاگران باز هم هنر مثال‌زدنی‌اش در سرزنی را به رخ کشید.
به گزارش "ورزش سه" اشکان دژاگه، ستاره بین‌المللی سال‌های نه‌چندان دور فوتبال ایران که در انتقالی جذاب به فولاد خوزستان پیوست تا وزن تجربه و عیار حرفه‌ای‌گری در تیم نکونام را بالا ببرد، بعد از 90 دقیقه نیمکت‌نشینی مقابل پرسپولیس موفق شد بعد از حضور در میدان برابر تراکتور در شرایطی که کم مانده بود پیروزی دو بر صفر فولادی‌ها حتی با شکست عوض شود، گل سوم و پیروزی‌بخش تیمش را وارد دروازه اخباری کند تا بعد از چندسال دوری تماشاگران از ورزشگاه فولاد‌آره‌نا، شبی رویایی برای اهوازی‌های هوادار فولاد رقم بزند. اشکان دژاگه که سال‌ها با لباس تیم ملی در میادین مختلف برای تماشاگران ایرانی خاطره‌سازی کرده، درحالی نخستین گلش برای فولاد را روی یک ارسال از جناح چپ وارد دروازه تراکتور کرد که چندمتری از مدافعان تراکتور نسبت به محل فرود توپ عقب‌تر بود.
در لحظه ارسال توپ توسط مجید علیاری، دژاگه که تنها ده دقیقه برای درخشش فرصت داشت، روی خط محوطه جریمه قرار داشت. اما در لحظه سرزنی چسبیده به خط شش قدم، با شانه‌های بازش در چنین مواقعی باز هم به هوا بلند شده تا یک سوپرگل دیگر در دوران ورزشی‌اش ثبت کند.اشکان در نخستین بازی ملی خودش برای ایران در ورزشگاه آزادی هم روی یک ارسال فوق‌العاده از مهرداد پولادی از سمت چپ توانسته بود با یک پرش تماشایی روی سر مدافعین قطری دروازه قاسم برهان را باز کند و ورزشگاه آزادی را از ثبت نخستین گل ملی خودش به وجد بیاورد.
در لحظه ارسال سانتر پولادی دژاگه یک و نیم متر عقب‌تر از مدافع حریف، درون قوس محوطه جریمه قرار دارد. اشکان دژاگه به سرعت خودش را به جلوتر از نقطه پنالتی می‌رساند تا ضربه سر را بزند. بهت و حیرت قاسم برهان، گلر قدبلند و معروف قطری‌ها از حضور یک‌باره دژاگه در محوطه جریمه و فرستادن توپ با یک ضربه سر استادانه به گوشه دروازه‌اش. اشکان دژاگه که در دوره حضور کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم ملی ایران، بازی برای کشور پدری‌اش را انتخاب کرده بود، با دبل در آن مسابقه شروعی رویایی در عرصه بازی‌های ملی برای خودش رقم زد.البته که این مدل سرزنی‌های دلاورانه و بدون ترس اشکان که حالت‌هایی از "کله‌شقی و پررویی" مورد علاقه مربیان در بین بازیکنان فوتبال را در بر دارد، مسبوق به سابقه است. جایی که در جام جهانی 2014 و دیدار بیادماندنی ایران برابر آرژانتین یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌های فوتبال‌دوستان ایرانی بعد از حرکت مشابه دژاگه ثبت شد؛ وقتی اشکان دژاگه روی سانتر پژمان منتظری به شکلی ناباورانه و دور از انتظار از یکی دو متر عقب‌تر خودش را به محل فرود توپ رساند و با پرشی بلند بالاتر از زابالتا، مدافع وقت منچسترسیتی ضربه سرش را به سمت دروازه زد اما نوک انگشتان رومرو مانع از این شد که تیم ملی ایران برابر یاران لیونل مسی پیش بیفتد.
در لحظه ارسال توپ توسط پژمان منتظری اشکان دژاگه در فاصله ده متری تا محوطه جریمه قرار دارد. درحالی که توپ هنوز روی هوا است، اشکان از زابالاتا چیزی نزدیک به یک و نیم متر عقب تر است. اما به طرزی شگفت‌انگیز در کمتر از دو ثانیه فاصله دوازده متری تا نقطه پنالتی توسط دژاگه طی می‌شود تا بالاتر از زابالتا ضربه سرش را بزند. و آه از صحنه‌ای که اگر سرانگشتان رومرو نبود، سالیان سال به تیتراژ تمام برنامه‌های ورزشی ایرانی تبدیل می‌شد.
