پرونده ویژه طرح صیانت تا برند شخصی بهرام بیضایی و بی‌آبی
شماره جدید ماهنامه مدیریت ارتباطات، با پرونده ویژه طرح صیانت تا برند شخصی بهرام بیضایی و بی‌آبی منتشر شد و روی پیشخوان مطبوعات آمد.
شماره جدید ماهنامه مدیریت ارتباطات، با پرونده ویژه طرح صیانت تا برند شخصی بهرام بیضایی و بی‌آبی منتشر شد و روی پیشخوان مطبوعات آمد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی مجله مدیریت ارتباطات، صدوسی‌پنجمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات با پرونده ویژه بررسی طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی و مشکلات و حواشی این طرح، آداب تنظیم‌گری، رسانه‌ها، وضعیت خوزستان و... به‌تازگی منتشر شده و روی پیشخوان مطبوعات کشور آمده است.
پرونده ویژه این‌شماره مجله مذکور درباره طرح جدید مجلس برای محدود کردن اینترنت، مشکلات وحواشی آن است و از منظرهای گوناگون این طرح بررسی شده که طرح جلد این شماره نیز به همین موضوع اختصاص پیدا کرده است.
از جمله مطالب این‌پرونده، یادداشت «شکار سایه» نوشته محسن آزموده است که در پی پاسخ این‌سوال است: «این طرح از چه کسانی و در برابر چه چیزی صیانت می‌کند؟» کامبیز نوروزی، حقوقدان و روزنامه‌نگار هم این موضوع را از زاویه حقوقی بررسی کرده است. حامد بیدی، بنیانگذار پلتفرم کارزار، از تجربه جمع‌آوری یک میلیون امضا علیه این طرح گفته و مسعود سپهر، جامعه‌شناس سیاسی، در یادداشتی از لزوم عقلانی و اجرایی بودن قوانین جهت ضربه نخوردن به اعتبار قانون گفته است.
در ادامه رضا قربانی عضو هیئت مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور به لحاظ فنی این طرح را مورد بررسی قرار داده و رضا جمیلی، روزنامه‌نگار فناوری از ضربه خوردن کسب‌وکارها در پی تصویب این طرح گفته و پژوهشگران اندیشکده حکمرانی شریف در مقاله و یادداشتی از تجربه ملی شدن اینترنت در چین نوشته‌اند. همچنین امیرعباس تقی‌پور مدیرمسئول این‌مجله و علی ورامینی سردبیر هم یادداشت‌های این ماه خود را به همین موضوع اختصاص داده‌اند. تقی‌پور، در سرمقاله خود ضمن اشاره به این طرح، در نظر گرفتن زمان مناسب برای تصویب قوانین جدید و همچنین اولویت‌بندی مسائل و مشکلات را از اصول حکمرانی خوب می‌داند و معتقد است این موارد در اجرای طرح صیانت درنظرگرفته نشده‌اند. ورامینی هم در بخش سخن سردبیر به غیرعقلانی بودن این نوع از کنترل‌گری‌ها پرداخته و معتقد است این‌گونه تنظیم‌گری‌ها، قدرت اقناع افکارعمومی را در خود ندارد و منجر به مخالف‌های گسترده خواهد شد.
مطالب بعدی این‌نشریه زیر عنوان «از برند شخصی بهرام بیضایی تا رسانه‌ها و بی‌آبی» قرار دارند که در ابتدای آن‌ها، نیوشا طبیبی در ادامه سلسله یادداشت‌های خود برای «صفحه زیبایی‌شناسی غذا» به فرهنگ مهربانی، نودوستی و تواضع ایرانیان در طول تاریخ پرداخته و معتقد است آنچه اکنون در شبکه‌های مجازی به شکل انتشار عکس غذاهای عجیب از نوکیسگان شاهد هستیم، بی‌اعتنایی به فرهنگ ایران و نادیده گرفتن درد و رنج مردم فقیر است.
حسین گنجی، روزنامه‌نگار و منتقد هنری هم در سلسله یادداشت‌های خود درباره برند شخصی به سراغ بهرام بیضایی این‌شخصیت تکین هنر معاصر ایران رفته است. فاطمه باباخانی نیز در یادداشتی با عنوان «انا عطشان» به توجهی مسئولین به اخطارهای خبرنگاران درباره سد گتوند در رسانه‌ها، پرداخته است. همچنین شاهو صبار، پژوهشگر ارتباطات، در یادداشتی با عنوان «علیه روایت‌های شخصی» در تلاش برای تبیین است که چطور امکان دارد فردی خودش قابل اعتماد باشد اما سخنش نه.
در بخش ترجمه این شماره هم مطلبی از اکونومیست درباره نتفلیکس و خیز جدیدی که برداشته منتشر شده است.