پرکاری تیروئید: علائم، علل و روش‌های درمانی مؤثر
پرکاری تیروئید یک اختلال شایع ولی قابل درمان است. تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از عوارض جدی آن جلوگیری کند. در صورت مشاهده علائم، به پزشک مراجعه کنید و برنامه درمانی خود را به‌دقت دنبال نمایید.
فرارو - پرکاری تیروئید به حالتی اشاره دارد که غده تیروئید بیش از حد طبیعی فعالیت کرده و مقادیر بالایی از هورمون‌های تیروئیدی تولید می‌کند. این هورمون‌ها در تنظیم بسیاری از فرآیندهای بدن نقش کلیدی دارند.
به گزارش فرارو، شایع‌ترین نوع پرکاری تیروئید بیماری گریوز است که بیشتر در زنان و افراد 20 تا 50ساله دیده می‌شود.
علائم شایع پرکاری تیروئید
فعالیت بیش از اندازه و بی‌قراری احساس گرما یا داغی مداوم لرزش بدن یا دست‌ها تعریق زیاد تپش قلب سریع و نامنظم کاهش وزن علی‌رغم افزایش اشت‌ها (در افراد مسن ممکن است افزایش وزن رخ دهد) اضطراب و استرس شدید بیرون‌زدگی چشم‌ها و گاهی دوبینی ریزش مو گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید) اسهال گاه‌به‌گاه علل پرکاری تیروئید اختلالات خودایمنی: مانند بیماری گریوز که پادتن‌هایی تولید می‌شوند که تیروئید را تحریک به تولید بیش از حد هورمون می‌کنند. گرهک‌ها یا تومورهای تیروئیدی تیروئیدیت: التهاب غده تیروئید عوامل تشدیدکننده سابقه خانوادگی پرکاری تیروئید استرس‌های شدید جنسیت زن وجود سایر بیماری‌های خودایمنی
پیشگیری
راه خاصی برای پیشگیری از پرکاری تیروئید وجود ندارد، اما کنترل استرس و پیگیری مشکلات تیروئید در خانواده می‌تواند مفید باشد.
عواقب مورد انتظار
با درمان مناسب، پرکاری تیروئید معمولاً کنترل می‌شود. در برخی موارد، این بیماری ممکن است بدون درمان نیز بهبود یابد. درمان کامل ممکن است تا 6 ماه زمان ببرد.
عوارض احتمالی
نارسایی قلبی: به دلیل افزایش بار قلب. طوفان تیروئیدی: بدتر شدن ناگهانی علائم که می‌تواند خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد. تشخیص اشتباه به عنوان اضطراب روانی: به دلیل شباهت علائم.
درمان پرکاری تیروئید
تشخیص:
آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌های تیروئیدی (T3 و T4) و هورمون محرک تیروئید (TSH). اسکن ید رادیواکتیو: برای بررسی میزان فعالیت غده تیروئید.
درمان:
درمان به شدت بیماری، اندازه گواتر، علت اصلی و سن بیمار بستگی دارد. بیشتر بیماران با دارو درمان می‌شوند، اما در برخی موارد نیاز به جراحی یا استفاده از ید رادیواکتیو وجود دارد.
داروها:
داروهای ضد تیروئید: مانند متی‌مازول یا پروپیل‌تیوراسیل برای کاهش تولید هورمون‌های تیروئید. مسدودکننده‌های بتا آدرنرژیک: مانند پروپرانولول برای کاهش تپش قلب و لرزش. ید رادیواکتیو: برای تخریب سلول‌های بیش‌فعال تیروئید.
جراحی:
در موارد شدید یاعدم پاسخ به درمان دارویی، بخشی از غده تیروئید ممکن است برداشته شود.
فعالیت‌های دوران بیماری
فعالیت‌های خود را تا زمان کنترل علائم محدود کنید. شدت فعالیت‌ها را با مشورت پزشک تنظیم نمایید.
رژیم غذایی مناسب
مصرف غذاهای غنی از پروتئین برای جبران بافت‌های از دست رفته. در صورت اضافه وزن، رعایت رژیم غذایی مناسب کاهش وزن.
در چه شرایطی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم پرکاری تیروئید دارید. اگر علائم شما به‌طور ناگهانی بدتر شدند، خصوصاً پس از جراحی. در صورت بروز علائم جدید یا عوارض جانبی ناشی از داروهای مصرفی.
نتیجه‌گیری
پرکاری تیروئید یک اختلال شایع ولی قابل درمان است. تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از عوارض جدی آن جلوگیری کند. در صورت مشاهده علائم، به پزشک مراجعه کنید و برنامه درمانی خود را به‌دقت دنبال نمایید.
از دست ندهید