پلی میان موسیقی و مولانا؛ کنسرتی که اجرایی ساده نبود
کنسرت «نسل خلیل» این بار اجرایی ساده نبود و پیوندی عمیق با مولانا داشت تا پلی باشد میان موسیقی و اندیشههای مولانا.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکشنبه 9 دی 1403، تالار وحدت تهران میزبان عاشقان موسیقی و ادب بود. در این شب ویژه، گروه تنبورنوازان «نسل خلیل» به سرپرستی و خوانندگی هژیر مهرافروز، فضایی دلنواز را برای مخاطبان خلق کردند. این اجرا، بخشی از چهاردهمین رویداد «مهر مولانا» بود که با همراهی عبدالجبار کاکایی و عبدالحمید ضیایی و با خوانش اشعار مولانا، شکوهی تازه به خود گرفت.
ظریف مهمان ویژه کنسرت نسل خلیل در تالار وحدتآغاز برنامه با مرور گذشته
کنسرت با پخش ویدئویی از دورههای پیشین «مهر مولانا» آغاز شد. تصاویری که نهتنها یادآور تاریخچه این رویداد، بلکه نمایانگر اهمیت گرامیداشت اندیشههای مولانا بودند.
سپس مریم موسوی، مدیر موسسه سروش مولانا، روی صحنه آمد و درباره اهداف این کنسرت گفت: «مهر مولانا از سال 1390 با هدف بازخوانی اندیشههای مولوی آغاز شده است. امسال با تمرکز بر موسیقی و خوانش اشعار مولانا تلاش کردیم شکلی متفاوت از این رویداد را به نمایش بگذاریم. این تغییرات در راستای طرح جدید «مولانا به روایت موسیقی» است که از سال 1404 اجرا خواهد شد.»
موسیقی، شعر و احساس در همآمیخته
اعضای گروه «نسل خلیل» با ورود به صحنه، آغازگر شبی شدند که موسیقی و شعر در آن نقشآفرینی میکردند. عبدالجبار کاکایی، اولین هنرمندی بود که با صدای خود سکوت سالن را شکست. او غزلی از مولانا را در حالی خواند که نوای دلنشین تنبور، روح مخاطبان را نوازش میداد.
اجرای اولین قطعه با عنوان «شوق وصل» توسط هژیر مهرافروز و نوازندگان گروه، آغازگر مسیر هنری این کنسرت بود. سپس قطعه «شراب ارغوانی» همراه با صدای مهرافروز، حاضران را به دنیای اشعار عرفانی مولانا برد. نینوازی امین رحیمی و دکلمههای عبدالجبار کاکایی نیز بخشهایی از این کنسرت را به لحظاتی آرامشبخش و پر از حس معنوی تبدیل کرد.
نوای سازهایی که تاریخ را روایت میکردند
در این اجرا، سازهایی مانند «کنترباس» و «رباب» به ترکیب سازهای اصیل ارکستر اضافه شده بود. نوازنده عود با تکنوازی خود، صدای کهن شرق را بازتاب داد و عبدالحمید ضیایی با دکلمه یکی از غزلهای مولانا، این اجرا را به اوج رساند. قطعههایی مانند «گوشکشان» و «غلام قمر» به زیبایی اجرا شدند و توجه مخاطبان را به معنای عمیق اشعار مولوی جلب کردند.
پایانی باشکوه برای شبی خاطرهانگیز
قطعه «بروید ای حریفان» پایانبخش این شب پراحساس بود. صدای پرطنین تنبور و همآوایی اعضای گروه، لحظاتی جذاب را برای حاضران خلق کرد.
این رویداد، تنها یک کنسرت نبود؛ بلکه پلی بود میان گذشته و حال، میان موسیقی و عرفان، و میان انسان و حقیقت وجودی خویش. کنسرت «نسل خلیل» به همت موسسه فرهنگی هنری سروش مولانا، شبی را رقم زد که برای همیشه در ذهن دوستداران مولوی و هنر ماندگار خواهد بود.
رپرتوار
«شوق وصل» اولین قطعه ای بود که توسط هژیر و نوازندگانش نواخته و پس از آن قطعه با کلام «شراب ارغوانی» اجرا شد. مقام «یارب» یا «گل و خار» و نی نوازی امین رحیمی و غزل خوانی کاکائی بخش دیگر برنامه بود. در ادامه کنسرت نوازنده عود به تکنوازی پرداخت که در میانه، عبدالحمید ضیایی با دکلمه غزلی از مولانا به او پیوست. «گوشکشان» نیز قطعه دیگری بود که با خوانندگی هژیر و نسل خلیلی ها اجرا شد و پس از آن ضیایی شعر معروف مولانا «غلام قمر» را خواند. در میانه برنامه امین یساولی تکنوازی کرد که به مایه شوشتری وصل شد. «راه نسل خلیل»، «تو دیدی»، «نجوانوازی و غزلخوانی عبدالحمید ضیایی»، «نبود چنین»، «سه جاران»، «جان جان»، «تنبور نوازی و شعر خوانی عبدالحمید ضیائی» و «تو مرو» از بخشهای دیگر کنسرت «نسل خلیل» بود. در پایان نیز قطعه «بروید ای حریفان» اجرا شد.
مهمانان
محمدجواد ظریف، مصطفی ملکیان، محمدجواد اعتمادی، بهزاد آزاد، مهندس حمید مقدم، منیر آمدی قمی، زهرا همتی، مهرداد رحمانی، مهندس عبدالکریم زعمری، ایرج رضایی، دکتر امیرحسین ابراهیم، مهرداد شماعی، بهمن حسین زاده، مهناز عاملی، ملکیان علی بنایی، حسن همایی، جلیل خسروشاهی، مازیار لرستانی و محسن دائی نبی مسئولان و هنرمندانی بودند که در این رویداد حضور داشتند.
عکسها: مهدی نصیری