پیوستن یک خبرنگار دیگر صداوسیما در آلمان به شبکه سعودی

حضور خبرنگار اعزامی صداوسیما به آلمان در شبکه ایران اینترنشنال، تایید رسمی گزارش‌های غیررسمی سرنوشت شماری از خبرنگاران اعزامی بود که پس از پایان ماموریت‌شان یا بازنگشتند و یا به دیگر کشورها مهاجرت کردند؛ اتفاقی که سازوکاری برای مقابله قطعی با آن به جز تعهد اخلاقی خبرنگاران اعزامی و تدابیری نظیر به کارگیری خبرنگاران محلی، وجود ندارد و دور از انتظار نیست در سال‌های آینده به شکل وسیع‌تری شاهدش باشیم.

به گزارش «تابناک»؛ شبکه ایران اینترنشنال شب گذشته (جمعه 25 بهمن 1398) گفت و گویی با احمد صمدی خبرنگار اعزامی صداوسیما به آلمان منتشر کرد که نشان می‌داد، صمدی با حضور در استودیو این شبکه سعودی در لندن، درباره روابط ایران و ناتو موضع‌گیری می‌کند. این حضور تاییدی بر آغاز همکاری این خبرنگار صداوسیما با شبکه سعودی و احتمالا قطع ارتباط با رسانه رسمی ایران است. این خبرنگار پس از پایان ماموریت سه ساله‌اش در آلمان، درخواست یک سال مرخصی بدون حقوق می‌کند و در این کشور می‌ماند و در این مدت امور شغلی و اقامتش را پیگیری می‌کند و بازنمی‌گردد و حالا سر از لندن درآورده است.

شبکه ایران اینترنشنال به واسطه تامین نامحدود منابع مالی از سوی سعودی‌ها، به شدت در حال جذب نیرو‌های شبکه‌های مختلف از جمله شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان نظیر بی بی سی فارسی و منوتو با پرداخت دستمزد‌های کلان است، به گونه‌ای که صادق صبا، مدیر پیشین بی بی سی فارسی حاضر می‌شود، در این شبکه سعودی یک شغل سطح پایین را بر عهده بگیرد و یک برنامه هنری اجرا کند و قاعدتا میزان دستمزد نقش کلیدی در این زمینه داشته است.

با توجه به ارقام پرداختی این شبکه سعودی، دور از انتظار نیست پس از مزدک میرزایی و حالا احمد صمدی، گروه دیگری از برنامه سازان یا مجریان صداوسیما نیز به گزینه زندگی در انگلیس و دریافت دستمزد قابل توجه به پوند فکر کنند و به ایران بازنگردند یا از ایران به این کشور بروند. این رفتارها اگر از جنس احمد صمدی باشد که به ماموریت رفته و بازنگشته بود، طبیعتا شائبه غیراخلاقی بودن‌شان و سوءاستفاده از اعتمادی که به آنها برای اعزام‌شان به چنین ماموریتی شده را نیز پیش می‌کشد و این شائبه نیاز به توضیح متهمین به آن دارد.

البته صرفا این خبرنگار اعزامی نبوده که بازنگشته و ظاهرا این اتفاق برای شماری دیگری از خبرنگاران صداوسیما نیز رخ داده، هرچند اغلب آنها یا بازنگشته‌اند یا مدتی پس از بازگشت از ایران مهاجرت کرده‌اند و نمونه مشابهی از قطع همکاری خبرنگار اعزامی صداوسیما و آغاز همکاری با شبکه‌های فارسی‌زبان گزارش نشده است. با این حال با توجه به پیشنهاد اغواگر شبکه‌هایی نظیر ایران اینترنشنال، دور از انتظار نیست برخی از این خبرنگاران با اهداف مختلف اعم از پوشش خبری یا دستیابی به آرشیوشان، به خدمت گرفته و این اتفاق باز هم تکرار شود.

شاید به جز تعهد اخلاقی، راهی برای حفظ خبرنگاران اعزامی و رفتار مسئولانه‌شان نباشد، چون تجربه نشان داده اگر خبرنگاری قید همه چیز را بزند، اخذ یک تعهد مالی از او نیز منجر به رفتار مسئولانه‌اش نمی‌شود. در عین حال، شاید بهتر باشد صداوسیما در اعزام پرهزینه خبرنگار و عوامل فنی به کشورهای مختلف نیز تجدیدنظر و صرفا از عوامل بومی و مقیم بهره برداری کند؛ رویکردی که مصداق بارزش حمید معصومی نژاد است و قاعدتا قابل تسری به طیف وسیعی از کشورهای دنیاست.