چالشهای مادران فعال جامعه
خانم آمنی مادر 6 فرزند از مشهد فعال تخصصی رسانه خانواده و جمعیت و شاغل در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، خودتون رو معرفی کنید و از کار هاتون بگید؟ با عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما و مخاطبان گرامی، نجمه آمنی هستم با افتخار مادر 6 فرزند، که مهمترین و با ارزشترین کاری که بهش مشغولم، مادری کردن هست و کنارش به عنوان فعال رسانه در شبکههای اجتماعی فعالیت دارم و همین طور در دو...
خانم آمنی مادر 6 فرزند از مشهد فعال تخصصی رسانه خانواده و جمعیت و شاغل در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، خودتون رو معرفی کنید و از کار هاتون بگید؟ با عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما و مخاطبان گرامی، نجمه آمنی هستم با افتخار مادر 6 فرزند، که مهمترین و با ارزشترین کاری که بهش مشغولم، مادری کردن هست و کنارش به عنوان فعال رسانه در شبکههای اجتماعی فعالیت دارم و همین طور در دو مرکز مجزا به صورت پاره وقت مشغول به کار هستم؛ و کنار اینها در حال گذروندن چند دوره آموزشی هم به صورت مجازی و هم حضوری هستم. این فعالیتها در کنار مادری برای شش فرزند عزیز شاید برای مخاطبانمون تازگی داشته باشه میشه بگید که چطور از پسش بر اومدید؟ به نظرم مهمترین عاملی که باعث شده من بتونم کنار مادری کردن برای شش فرزند فعالیتهای دیگری رو انجام بدم وجود خود بچهها باشه، با توجه به اینکه در خانوادههای چند فرزندی معمولاً استقلال و مسئولیت پذیری زودتر اتفاق میافته بچهها هر کدوم مسئولیتی در خانواده رو به عهده دارن، پس به تبع اون من هم وقت بیشتری رو دارم برای انجام کارهای بیشتری، و همین طور برخورداری از رزق برکت وقت که با وجود هر فرزند ازش برخوردار شدم این به این معنی نیست که وقت اضافه تری دارم نه، یعنی در کمترین وقت مفیدترین و بهترین کار رو تونستم انجام بدم که از برکت رزق بچهها بوده، و مورد دیگهای که فکر میکنم لازمه بگم و بازم مربوط میشه به وجود بچهها اینه که، وقتی من بدونم وقتم محدوده برای رسیدن به هدفم، اگه الان انجامش ندم شنبهای نخواهد اومد که انجامش بدم، چون کارهای هفتههای آینده هم از الان برنامهریزی شده، پس تلاش و همتم بیشتر میشه و نتیجه هم میده، ولی اگر خیالم راحت باشه که وقت زیادی دارم مطمئناً با امروز و فردا کردن اون هدفم کمرنگ میشه و برای انجامش شاید بیانگیزه هم بشم. به نظر شما چرا جامعه دیدش نسبت به مقوله مادری تغییر کرده و چرا مردم تحمشلون نسبت به حضور مادر و فرزند در محیط اجتماعی اینقدر پایین هست؟ قطعاً این موضوع برمیگرده به فرهنگ سازیای که در دهههای گذشته صورت گرفت که در اون جابجایی ارزشها و معیارها اتفاق افتاد. از پیاده سازی شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» شروع شد و با متغیر کردن ملاکها و ارزشهای یک زندگی ایده آل ادامه پیدا کرد، دختر و پسر تا سطح عالی ادامه تحصیل میدادن و بعد با شخصی که ایدهآلهای مطلوب یک زندگی مرفه را داشت [شغل و تحصیلات عالیه وموقعیت مالی خوب] زندگی مشترک شون رو آغاز میکردن و بعد چند سالی از زندگی دو نفره لذت بردن، مثلاً آمادگی داشتن واقدام به فرزندآوری آن هم نهایتاً دو فرزند با فاصله سنی زیاد میکردن و این زمانی بود که زوجین در واپسین سالهای جوانیشون بودن، در چنین جامعهای اگر خانوادهای خودخواسته یا خداخواسته بیش از دو فرزند میداشت از طرف جامعه و دولت تحقیر میشد و تحت فشار قرار میگرفت؛ و از بعضی از خدمات محروم بود. زمانی پی به عواقب جبران ناپذیر این فاجعه برده شد که علاوه بر اینکه دیگر فرزند کمتر ملاک نبود؛ بلکه رفاه طلبی و کمال گرایی به حدی رسیده بود که حیوانات خانگی جایگزین فرزند میشدن، در حالی که ما با سرعت به سیاهچالهی جمعیتی نزدیک میشدیم. چقدر حمایتهای خانواده و جامعه میتونه به مادرها کمک کنه تا مادران خوبی برای فرزندانشون باشن؟ خب مشخصه بیشک حمایتهای خانواده به خصوص همسر میتونه امنیت روانیای ایجاد کنه، که زن میتونه در قلمروی امن، اقدام به فرزندآوری و پرورش فرزند به بهترین نحو بکنه و همین طور دید مثبت جامعه، حس خوب مادر بودن و ارزش کار مادری کردن رو در وجود یک زن زنده میکنه. چقدر حمایتهای دولتی مخصوصا در موارد حمایتی قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده (مثل اعطای زمین و خودرو) به مادرها کمک کرده؟ آیا این حمایتها کافی هست تا مادران با خیال راحت به فرزندشون برسن؟ خود کلیات طرح و حمایتها خوبه و میتونه کمک کننده باشه، اما به جزئیاتش ایرادهای زیادی وارده، همونطور که از تمامی خانوادهها در هر سطح مالی انتظار رشد جمعیتی هست، پس باید طرحها هم برای همه سطحهای مالی قابل بهره و استفاده باشه نه اینکه مثلاً در مورد خودرو کسی میتونست استفاده کنه که حداقل 100 میلیونی رو بتونه بلوکه کنه و بتونه اون رو خریداری کنه، یا در مورد واگذاری زمین جدای از اینکه زمین در کلان شهرها و بیشتر شهرستانها وجود نداره با این وجود واگذاری آن را محدود به اقداماتی کردن که داشتن حداقل سرمایه چند صد میلیونی لازمه کسی که مشکل اجاره و رهن مسکن داره چه جوری میتونه از پس ساختهای اولیه مسکن بر بیاد؟ کسی که الان هزینههای بارداری و زایمان و نوزاد را داشته و داره چه جوری میتونه پس انداز کنه برای ساخت مسکن؟ و همینطور اعطای وام فرزندآوری که کلی شرط و شروط داره مثلاً پایه شغلی مقبول و، وامید داریم که ان شاء الله با بازنگری در طرحها و نظارت بر اجرای اون اقداماتی خوبی صورت بگیره.
به عنوان سوال آخر چه نکتهای هست که مایل هستید به عنوان مادر شش فرزند و فعال در حوزههای مختلف بیان کنید؟ نکتهای که دوست دارم به مخاطبان گرامی به خصوص به خانمهای عزیز بگم اینه که، باور کنین عوارض بارداری هرگز به پای عوارض عملهای کذایی پرهزینهی زیبا سازی نمیرسه، در صورتی که با باردار شدن علاوه بر جوانسازی و استقامت سازی بدن از الطاف الهی و فوایدی برخوردار میشین که میتونین مسیرهای جدیدی رو با استقامت و سرعت بیشتری طی کنین و شگفت زده بشین، و به یاد داشته باشیم که ما مسافریم و زمان و فرصتمون کم و کوتاهه و به قول معروف ناگهان چقدر زود دیر میشود!