چالشهای کشت برنج از زبان کشاورز گلستانی / توصیه کارشناسان به خشکهکاری برنج
کشاورز گلستانی با اشاره به هزینههای بالای دستمزد و آببها در کاشت شالیکاری گفت: کشت برنج با هزینه موجود مقرون به صرفه نیست اما بیشتر تلاش خانوادههای کشاورزی در حد تامین برنج سال خانوادههاست.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از گلستان ما؛ روزهای پر تلاش و زحمت کشاورزان و شالیکاران برای نشا و نگهداری مزارع شالیکاری است.
اما امسال به دلیل کاهش شدید بارش باران و نزولات آسمانی و کاهش آب سفرههای زیر زمینی کشت برنج بسیار سخت شده است و کارشناسان روش خشکه کاری برنج را با توجه به تنشهای شدید روش مناسبی برای منتفع ساختن کشاورزان می دانند.
سید محسن حسینی کارشناس آب در گلستان می گوید: براساس اعلام رئیس مرکز تحقیقات برنج کشور، تحقیقات در زمینه تولید و معرفی ارقام مناسب خشکه کاری در حال انجام است ولی تاکنون منجر به معرفی رقم یا ارقام مورد نظر نشده است.
از جمله محسنات روش خشکه کاری برنج به موارد زیر اشاره میشود: کاهش مصرف آب از 12 تا 18 هزار متر مکعب، به 5 تا 8 هزار مترمکعب در هکتار، کاهش هزینه نهادههای کشاورزی، کاهش سوخت مصرفی (کاهش هزینهها تا چهار میلیون تومان در هکتار)، جلوگیری از آلودگی محیط زیست و تولید محصول سالمتر.
وی با بیان اینکه در روش خشکه کاری از چهار شیوه خشک - غرقابی، بارانی، نواری (تیپ) و قطرهای میتوان استفاده کرد می افزاید: با توجه به مواردی که اشاره شد، معرفی هر رقم برنج نیاز به طی مراحلی دارد تا به عنوان محصولی جایگزین سایر ارقام مطرح شود.
به بهانه شروع فصل کار شالیکاران و آشنایی بیشتر با سنتهای رایج در کشاورزی بویژه شالی کاری و نگاهی به گذشته این فرهنگ کهن و ماندگار تعاونی و مشارکت و همکاری کشاورزان گپ و گفتی صمیمی با یکی از کشاورزان با سابقه و با تجربه منطقه کردکوی در روستای بالاجاده ترتیب دادیم که در ادامه می خوانید.
برنج با رنج و تلاش کشاورزان بدست می آید
حاج محمد باقر زمانی یکی از کشاورزان و شالیکاران با سابقه منطقه که بیش از نیم قرن تلاش و زحمت برای محصول برنج تلاش دارد از گذشته برنج کاری می گوید: در گذشته برنج و شالی کاری تلاش بسیاری را طلب میکرد و همه کارها دستی و سنتی بود و از مراحل تیم پاشی، مرز گیری، آماده سازی زمین شالیزاری، تیم کندی، تیم پخش کنی و نشا، شالی وجین و شالی درو و جمع آوری کرو خرمنکوبی همه و همه شرایط خاص و سختی های خودش را داشت و بیشتر با استفاده از نیروهای انسانی متخصص و کار بلد انجام می شد.
این کشاورزگلستانی ادامه می دهد: تخصص در امور مختلف شالیکاری افراد خاصی را می طلبید و هر کس در کار خاصی مثل اورانها، مرزگیران، نشا گران، وجین گران و درو گران و غیره تخصص داشت.
زمانی اضافه می کند: مزیت کار شالیکاری در گذشته تعاون و همکاری و مشارکت بود که بیشتر در شرایط قرضی گیران یعنی اهتمام و تعاون کشاورزان برای انجام امور ر زمینهای همدیگر انجام میشد مثلا امروز بسیج میشدند برای مرز گیری و نشا و غیره اما الان بخش مهم کار آماده سازی زمین شالیزاری با دستگاههای مکانیزه کشاورزی انجام میشود.
حاج محمد باقر از هزینه های بالای دستمزد و آب بها هم گفت که ضمن کمبود نیروی انسانی برای کار کشاورزی دستمزدهای بالای هم می طلبد.
این برنجکار گلستانی می گوید: نشا گران هر نفر روزی 110 هزار تومان، تیم کندی هر نفر 200 هزار تومان و.... و آب بها هر ساعت 50 هزار تومان و کار دستگاه مکانیزه هر ساعتی 80 هزار تومان را در این سالها ارزش گذاری می شود.
زمانی از اوضاع و احوال آب هم گفت که بخش مهم آب شالی کاری از آب رودخانه غربی روستای بالاجاده تامین میشود و اگر نیازی بیشتری داشته باشد باید از سد خاکی آب خریداری کرد.
حاج محمد باقر هزینه های بالای دستمزد و آب بها در کاشت شالی کاری را مقرون به صرفه نمیداند و می افزاید: ولی بیشتر تلاش خانواده های کشاورزی در حد تامین برنج سال خانواده هاست و کمتر برای فروش مازاد استفاده میشود.
این کشاورز گلستانی ادامه داد: امسال، با توجه به خشکسالی مهمترین مشکل ما تامین آب است که توصیه بر آن شد از منابع آبی بخوبی و به صورت حداقلی استفاده شود و از هدر رفتها دقت کافی بکنند تا کشاورزان بتوانند امسال را به خوبی سر کنند.
زمان فصل کاری برای شالیکاری در استان گلستان از اوایل بهار تا پایان شهریورماه است.
انتهای پیام /