چرا باید چنین نمایش‌هایی به جشنواره‌مان دعوت کنیم؟!
نمایش «گل‌های دست‌ساز» به کارگردانی زیریار داداسیان از کشور ارمنستان از جمله نمایش‌هایی بود که روز پنجشنبه 17 بهمن ماه در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفت و برای هزارمین بار این پرسش را در ذهن مخاطبان ایجاد کرد که چه لزومی دارد چنین نمایش‌هایی را به جشنواره‌مان دعوت کنیم.
به گزارش ایسنا، روز گذشته با وجود بازی فوتبال میان استقلال و پرسپولیس، تمام ظرفیت تالار سایه تئاتر شهر در اولین اجرای نمایش ارمنستان پر شد و برخی از تماشاگران هم بدون صندلی ماندند.
پیش از آغاز اجرای این نمایش، کارگردان آن با ابراز خرسندی از اینکه دوباره به ایران دعوت شده است، با لحنی طنزآمیز گفت: چند سال پیش که به ایران دعوت شده بودم، بهتر بود چون در جزیره کیش هم اجرا داشتیم.
این کارگردان ارمنی در ادامه افزود: اسم نمایش من «داستان آفرینش» است و نمی‌دانم چرا در ایران به گونه‌ای دیگر ترجمه شده است.
او سپس توضیحاتی کوتاه درباره اجرای این نمایش ارایه کرد و گفت: داستان این نمایش درباره کتیبه‌هایی در ارمنستان است و ما گوشه‌هایی از فرهنگ کشور خود را در آن به نمایش می‌گذاریم.
بعد از این توضیحات کوتاه، اجرای نمایش آغاز شد و این اثر بدون کلام روی صحنه رفت.
این نمایش البته بروشور داشت که در آن توضیحاتی درباره این نمایش و فعالیت‌های این گروه ارمنی به زبان انگلیسی منتشر شده بود.
اما این اثر نمایشی با وجود همه توضیحات، نتوانست توجه مخاطبان را جلب کند با این حال تماشاگران حاضر در سالن با صبوری کامل تا پایان اجرا، گروه نمایشی را همراهی کردند.
ازآنجا که در چند روز گذشته اجرای آثاری از کشور لهستان، دیگر مهمان بخش بین‌الملل جشنواره هم نتوانسته رضایت تماشاگران جشنواره را جلب کند و سطح کیفی این آثار بارها از سطح کیفی نمایش‌های گروه‌های داخلی پایین‌تر است، این پرسش همیشگی به ذهن تماشاگران و مخاطبان حرفه‌ای جشنواره تئاتر فجر خطور می‌کند که چه لزومی دارد تنها به بهای حفظ عنوان بین‌المللی جشنواره، چنین نمایش‌هایی را دعوت کنیم.
این پرسش که عموما هم بی‌پاسخ می‌ماند، در سال‌های اخیر که با تنگناهای مالی بی شماری در تمام زمینه‌ها بویژه حوزه فرهنگ و هنر و به خصوص حوزه تئاتر دست به گریبان هستیم، اهمیتی دو چندان پیدا می‌کند اینکه چرا باید همان اندک بودجه موجود را صرف دعوت از گروه‌هایی کنیم که هیچ دستآوردی به تئاتر ما و به جشنواره فجرمان که همچنان مهم‌ترین جشنواره تئاتری ماست، اضافه نمی‌کنند.
