چرا دردی از عادل فردوسی پور دوا نمیشود؟
با وجود درخواست زیاد برای بازگشت مجدد عادل به سیما هرگز کوچکترین نشانهای برای بازگشتش وجود نداشته و با حفظ این روند بعید به نظر میرسد فردوسی پور و البته برنامه 90 او بتواند به این زودیها (اگر نخواهیم بگوییم هرگز) به سیما برگردند.
فرارو:از اسفند 1397 که برنامه نود به مجری گری و تهیه کنندگی عادل فردوسی پور تعطیل شده تا همین چند روز پیش که موضوع حذفش در حضور حسن روحانی، رییس جمهوری مطرح شده، تلاشهای زیادی برای بازگشت عادل و برنامه اش به آغوش سیما صورت گرفته؛ از نمایندههای مجلس گرفته تا واسطههای مرتبط و نزدیک به صداوسیما و البته مردم و رسانه ها.
به گزارش فرارو، با این حال و با وجود درخواست زیاد برای بازگشت مجدد عادل به سیما هرگز کوچکترین نشانهای برای بازگشتش وجود نداشته و با حفظ این روند بعید به نظر میرسد فردوسی پور و البته برنامه 90 او بتواند به این زودیها (اگر نخواهیم بگوییم هرگز) به سیما برگردند.
بسیاری بر این عقیده اند که حضور علی فروغی، مدیر جدید شبکه سه باعث تعطیلی برنامه نود و حدف عادل فردوسی پور شده؛ موردی که با توجه به اختلاف نظرات این دو، منطقی به نظر میرسد. حتی خود عادل فردوسی پور هم خوشبین است که با ایجاد تغییر در سطح مدیریت شبکه سه، او و برنامه اش دوباره به تلویزیون برگردند.
شاید به خاطر همین خوشبینی است که با وجود نامهربانیهای زیادی که در حق عادل در طول این مدت شده، او هنوز خودش را فرزند صداوسیما میداند و به پیشنهادت ریز و درشت همکاری در این سو و آن سوی آب جواب منفی میدهد. پس عادل و تیم همراهش هنوز به این مورد اعتقاد دارند که با رفتن فروغی بتوانند دوباره به شبکه سه برگردند.
با این حال موردی که در این بین کمتر دیده شده این است که هشدارها برای حذف برای نود و در سطح بالاتر، حدف عادل فردوسی پور، مدتها قبل از حضور علی فروغی به او داده شده بود. عادل که به پشتوانه برنامه پربیننده اش جای خاصی در دل اهالی سیما پیدا کرده بود هربار به هر دلیلی تذکرات را چندان جدی نمیگرفت و به رویه کاری اش، آنطور که خودش صلاح میدید ادامه میداد؛ موضوعی که بعضی وقتها نشان میداد تصمیم درستی است و بعضی وقتها هم به ویژه با افت کیفی تعدادی از برنامه هایش نشانگر این بود که میتوانست تصمیم بهتری بگیرد.
اگرچه پروژه حدف و یا دست کم، محدود کردن برنامه 90 و عادل فردوسی پور از مدتها قبل کلید خورده بود، ولی برای هر رییس و مدیر شبکهای راحت نبود که سر راه پربینندهترین برنامه تلویزیونی و مجری محبوبش بایستد. تذکرها هربار و به هر بهانهای رد میشدند تا سرانجام، تغییر مدیریت را برای محدود کردن عادل فردوسی پور تجویز کردند.
در واقع بعد از روی کار آمدن علی فروغی، کسی که سابقه ریاست بر بسیج صداوسیما را داشته، روند حذف عادل فردوسی و پور و برنامه اش سرعت بیشتری گرفت، چون فروغی میتوانست مجری بهترین برای طرحی باشد که استارتش از مدتها قبل خورده بود.
با روی کارآمدن فروغی، دو دستگی در سیما، خاصه در رویکرد نسبت به برنامه 90 بیشتر شد و شایعاتی که قبلا باید درگوشی مطرح میشدند حالا با صدای بلندتر در راهروها مطرح میشدند: اینکه عادل با این رویه قطعا جایی در شبکه سه نخواهد داشت. این شایعات ابتدا با بهانه گیریهای کوچک و تعطیلیهای موقت شروع شد و سپس هم که طرح اصلی که همانا حذف 90 و عادل فردوسی پور بود اجرا شد؛ طرحی که شاید علی فروغی فقط اجرا کننده اش بوده است.
حالا با همین توضیح مختصر میشود پاسخ به سوال مطرح شده درباره اینکه چرا دردی از عادل فردوسی پور و برنامه اش دوا نمیشود را داد؛ در واقع نه اعترضات گسترده به نبودن 90 و نه حتی شکایت بردن به ریاست جمهوری در پی حذف عادل، کارگشا نخواهد بود، چون هیچ کدام نقشی در تصمیم گیری برای بودن یا نبودن عادل فردوسی پور ندارند.