چرا علی دایی برای تیم ملی سرمربی بهتری است؟

دیگر بر همگان محرز شده که سرمربی بعدی تیم ملی ایرانی است و خبری از امثال برانکو ایوانکوویچ یا دی بیاسی روی نیمکت تیم ملی نخواهد بود. گزینه های داخلی هم از ابتدا صرفا معطوف به سه نفر بود. یحیی گل محمدی، علی دایی و امیر قلعه نویی. یحیی که با حضورش در پرسپولیس از این فهرست خارج شد و حالا رقابت نهایی بین دو نفر باقی مانده شکل گرفته. دایی و قلعه نویی که هردو در مقاطعی سابقه هدایت تیم ملی فوتبال ایران را هم بر عهده داشتند و هیچ کدام هم موفقیت خاصی کسب نکردند، حالا یک بار دیگر و طبق آنچه که اهالی فدراسیون اعلام کرده اند، به صورت برابر این شانس را دارند که سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شوند.

از لحاظ فنی شاید چندان نتوان قائل به تفاوت های بنیادین بین این دو مربی شد. هم قلعه نویی و هم علی دایی در سطح فوتبال ایران دست به کارهای بزرگی زده اند. قلعه نویی که به واسطه قهرمانی هایش با استقلال و سپاهان همچنان پرافتخارترین مربی ایرانی در لیگ برتر است و علی دایی هم علاوه بر اینکه دو دوره پیاپی با پرسپولیس فاتح جام حذفی شده، یک نایب قهرمانی در لیگ را هم با این تیم تجربه کرده و در زمان حضورش در راه آهن، سایپا و صبای قم هم با تعدادی بازیکن جوان، تیم های خوبی را روانه رقابت های لیگ برتر کرده که خروجی اش معرفی ستاره هایی با استعداد و آینده دار مثل کریم انصاری فرد، مهدی طارمی، علی علیپور و... به فوتبال ایران بوده است.

با این حال برای هدایت تیم ملی فوتبال ایران در مقطع فعلی شاید همه چیز به توانایی های فنی بستگی نداشته باشد. فوتبال ما در حال حاضر بیش از مسائل تاکتیکی و فنی، به یک اتحاد و انسجام ملی چه در بین بازیکنان و چه در بین هواداران احتیاج دارد. یک همبستگی مجدد برای عبور از این 4 مسابقه سخت و حساس. تیم ملی در تمامی پست ها، از درون دروازه تا نوک حمله بهترین بازیکنان را در اختیار دارد بنابراین اگر یک مربی درست مثل کارلوس کی روش بتواند همه بازیکنان را متحد و باانگیزه کند تا برای تیم ملی بجنگند، با اتکا به توانایی فنی بازیکنان می توان از پس هر حریفی برآمد.

از بین دو گزینه نهایی در تیم ملی، این ویژگی در علی دایی وجود دارد. کسی که هم در بین هواداران تیم ملی از محبوبیت خاصی برخوردار است و هم به واسطه حمایت هایش از تیم ملی درست در زمانی که تعداد مخالفان کی روش در ایران زیاد بود و همچنین بخاطر پرستیژ بین المللی اش، در بین بازیکنان تیم ملی هم مقبولیت بالایی دارد و می تواند یک بار دیگر تمامی ستاره های تیم ملی - چه آن ها که در داخل بازی می کنند و چه لژیونرها - را آماده بازی تا پای جان برای ایران کند. درست به همان شکل که خودش سال ها در خط حمله تیم ملی بازی می کرد. درست به شیوه ای که کی روش یوزپلنگان ایرانی را به جنگ با قدرت های جهان می فرستاد و دست خالی هم از زمین خارج نمی شد.

254 43