چرا پیام امام حسین (ع) محوشدنی نیست؟
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، در ایام اربعین هستیم و توجه بسیاری از ما به حضرت سیدالشهدا (ع) و نهضتی است که ایشان با خون و جهاد خود خلق کرد. اربعین موسم مخابره پیام حسینی به جهانیان است که همه‌ساله با حضور شیعیان و زوار، حتی غیر شیعیان و غیر مسلمانان انجام می‌شود. شهید مطهری به عنوان یکی از احیاگران جدی نهضت حسینی در تاریخ معاصر درباره جاودانگی نهضت و پیام حسینی تحلیلی دارد که در ادامه آن را می‌خوانیم.
امام حسین (ع) پیام خونین خودش را روی صفحه لرزان هوا ثبت کرد، ولی چون توأم با خون و رنگ قرمز بود، در دل‌ها حک شد. امروز شما میلیون‌ها افراد از عرب و عجم را می‌بینید که پیام امام حسین (ع) را می‌دانند: «انی لا ارَی المَوتَ الا سَعادَهً وَ لَاالحَیوهَ مَعَ الظالِمینَ الا بَرَماً»؛ آنجا که انسان می‌خواهد زندگی کند ننگین، آنجا که می‌خواهد زندگی کند با ظالم و ستمگر، آنجا که می‌خواهد زندگی فقط برایش نان خوردن و آب نوشیدن و خوابیدن و زیر بار ذلت‌ها رفتن باشد، مرگ هزاران بار بر این زندگی ترجیح دارد. این پیام شهید است.
امام حسین (ع) که مهاجم است و منطقش منطق شهید، آن روزی که پیامش را در صحرای کربلا ثبت می‌کرد نه کاغذی بود نه قلمی، همین صفحه لرزان هوا بود. ولی همین پیامش روی صفحه لرزان هوا، چرا باقی ماند؟ چون فوراً منتقل شد روی صفحه دل‌ها؛ روی صفحه دل‌ها آنچنان حک شد که دیگر محو شدنی نیست. هر سال که محرم می‌آید می‌بینیم امام حسین (ع) از نو طلوع می‌کند.
بیان چند مسأله
حادثه عاشورا چه نوع حادثه‌ای است و از چه مقوله‌ای است؟ آیا از نظر اجتماعی یک انفجار بدون هدف بود، مانند بسیاری از انفجارها که در اثر فشار ظلم و تشدید سختگیری‌ها رخ می‌دهد احیاناً به وضع موجود کمک می‌کند و یا یک تصمیم آگاهانه و هوشیارانه نسبت به اوضاع و احوال موجود نسبت به آثار و نتایج این حرکت بود؟ در صورت دوم آیا یک قیام و نهضت و انقلاب مقدس بود یا دفاع؟ آیا کاری بود که از طرف امام شروع شد و حکومت وقت می‌خواست آن را سرکوب کند و یا او از طرف حکومت وقت مورد تجاوز قرار گرفت و او به جای سکوت و تسلیم، شرافتمندانه از خود دفاع کرد؟ عبارت دیگر آیا چیزی از سنخ تقوا در جامعه بود و مظهر یک تقوای بزرگ در حد دادن جان بود، یا مظهر یک احساس و عصیان و قیام مقدس؟ آیا از نوع حفظ و اثبات خود بود یا از نوع نفی و انکار جبهه مخالف؟
بنابراین فرض اول ناچار اهدافی داشت اجتماعی و اصولی و بنابر فرض دوم هدفش جز حفظ شرف و حیثیت انسانی خود نبود؛ بنابراین که از نوع انقلاب و قیام ابتدایی بود، آیا مبنای این انقلاب صرفاً دعوت مردم کوفه بود که اگر مردم کوفه دعوت نمی‌کردند قیام نمی‌کرد و قهرا پس از اطلاع از عقب‌نشینی مردم کوفه در صدد کنار آمدن و سکوت بود یا مبنای دیگری جز دعوت مردم کوفه داشت و فرضاً مردم کوفه دعوت نمی‌کردند، او در صدد اعتراض و مخالفت بود هر چند به قیمت جانش تمام شود.
پایان پیام /
شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید
این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنیداربعین
شهید مطهری حماسه حسینی این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است