چشم پوشی های بودجه 1402 درباره آموزش و پرورش
کم و کسری‌ها در بودجه 1402 آموزش و پرورش بیشترین نگرانی را برای مناطق محروم در پی داشته است که این امر، نادیده گرفته شدن هرچه بیشتر عدالت آموزشی را در پی خواهد داشت.
موضوعات مالی و اعتباری در آموزش و پرورش به موضوعی پرچالش و تقریبا لاینحل تبدیل شده است که گویی این موضوع سال به سال وخامت بیشتری پیدا می‌کند و کافی نبودن قدرت چانه‌زنی و تبیین اولویت‌ها در آموزش و پرورش همچنان مشهود است.
آنطور که لایحه بودجه 1402 نشان می‌دهد و مسئولان آموزش و پرورش هم از آن روایت می‌کنند، وضعیت مدارس از حیث آموزشی و پرورشی سال آینده، وضعیت نگران‌کننده‌ای دارد؛ آن هم با ملاحظات و حساسیت‌هایی که وزارتخانه متولی تعلیم و تربیت با آن مواجه است، از تعطیلات طولانی مدت کرونا و بعد از آن هم آلودگی هوا گرفته تا همراهی با دهه‌هشتادی‌هایی که در دوراهی صواب و ناصواب جوسازی‌ها قرار دارند.
در این میانه مناطق محروم هم کمتر توجه متولیان امر را جلب کرده است، بنا بر گفته صادق ستاری‌فرد؛ معاون برنامه‌ریزی و توسعه منابع آموزش و پرورش در بودجه سال بعد 20 درصد از ردیف‌ها و سرفصل‌های اصلی بودجه آموزش و پرورش کسر شده است و مهم‌ترین این موارد را می‌توان متوجه دانش‌آموزان مناطق محروم و افراد لازم التعلیم دانست که با حذف اعتبارات آموزش و پرورش از محل هدفمندی یارانه‌ها موجب حذف ردیف بودجه برای سرویس ایاب و ذهاب، تغذیه و خدمات‌رسانی به مدارس مناطق محروم می‌شود.
در ادامه اینفوگرافی از وضعیت کم و کسری‌های نگران کننده و تاثیرگذار در ماموریت‌های آموزش و پرورش نمایش داده شده است: