چگونه شهرک سینمایی لوکیشن یک فیلم کوتاه شد؟ / مصائب فیلم اولی‌ها

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پیام کردستانی کارگردان فیلم کوتاه داستانی «خودکشی به سبک نیچه» که در بخش رقابتی جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به اینکه از نوجوانی دغدغه فیلمسازی داشته است، گفت: به دلیل تحصیلات و خانواده خیلی دیر توانستم به دغدغه فیلمسازی بپردازم، اما دوره قابل توجهی به فیلمسازی فکر می‌کردم، این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه سال 95 یا 96 تصمیم گرفتم با یک پروژه وارد این عرصه شوم؛ به همین منظور با یکی از دوستان همشهری کرد خود وارد گفتگو شدم و به صورت مشترک فیلمنامه «آخرین خانه دنیا» را نوشتیم. وی درباره شکل‌گیری ایده ساخت فیلنامه بیان کرد: بعد از آن احساس آمادگی کردم و ایده فیلمنامه این اثر را از رمان «مغازه خودکشی» که چند سال قبل بسیار مورد توجه خوانندگان قرار گرفته بود، گرفتم. به نوعی اثر من اقتباس از این رمان است که با مطالعه کتاب، ایده «خودکشی به سبک نیچه» به ذهن من رسید و حس کردم فضای آن با ذهن دراماتیک من هم‌خوانی دارد. کردستانی افزود: با توجه به اینکه دانشجوی دکترا بودم تقریبا 2 سال فیلمنامه را به بخش فیلمنامه‌های ساخته نشده جشنواره‌های مختلف فرستادم تا اینکه فیلمنامه این اثر در بخش «فیلمنامه‌های ساخته نشده» جشنواره نهال جایزه گرفت، بعد از این به این جمع بندی رسیدم که اثر قابلیت تولید دارد و آرام آرام سراغ تولید رفتم که بالاخره فیلم با مشقت‌های فراوان ساخته شد. این کارگردان فیلم کوتاه با اشاره به موانع و مشکلاتی که بر سر راه فیلمسازان فیلم اولی قرار دارد، عنوان کرد: انگار آسمان و زمین دست به دست هم می‌دهند تا اولین اثر کارگردان تولید نشود، به عنوان مثال پیدا کردن عواملی که بتوانند این کار را بسازند خیلی برایم سخت بود، تا اینکه از طریق اینستاگرام با مدیر تولید فیلم آشنا شدم و از طریق او بقیه عوامل را گرد هم آوردیم. وی با اشاره به انتخاب لوکیشن شهرک سینمایی برای فیلمبرداری این اثر گفت: در شهرک سینمایی به واسطه مجوز نداشتن اجازه فیلمبرداری به ما داده نشد، همچنین معرفی نامه از انجمن سینمای جوان را قبول نکردند، لذا برای کسب مجوز ساخت، پروسه پر پیچ و خم شورای پروانه ساخت ارشاد را طی کردم تا برای این فیلم کوتاه مجوز بگیرم و 2 ماه در تلاش برای دریافت مجوز ساخت در شهرک سینمایی بودم. وی همچنین با اشاره به اینکه شورای پروانه ساخت ارشاد، نام فیلنامه را به «زندگی دوباره» تغییر داده بود، ادامه داد: توانستیم لوکیشن مناسب را پیدا کنیم و 2 مغازه در لاله زار شهرک سینمایی را به هم وصل کرده و دکور بزنیم. وی با اشاره به اینکه 80 درصد طراحی دکور فیلم شبیه به آن چیزی شده که در ذهن داشته است، یادآور شد: باتوجه به اینکه پیشینه تحصیلات معماری و شهرسازی داشتم، پلان کار و اینکه چه چیزی کجا باشد را آماده کرده بودم، طراحی دکور توسط امین جهانی که تجربه طراحی دکور در فیلم «کامیون» کامبوزیا پرتوی را داشت، صورت گرفت. این فیلمساز جوان ضمن اشاره به اینکه کار تماما مطابق با فیلمنامه جلو رفته است، گفت: 99 درصد کار براساس فیلمنامه و استوری بورد جلو رفت و پلان اضافه یا دور ریز نداشتیم و همین امر منجر به سهولت در تدوین اثر شد. به گفته کارگردان، این فیلم بخشی از سینمای کردستان و نگاهی جدید به سینمای این خطه از کشورمان دارد؛ نگاهی که با آشنایی زدایی از مولفه‌های سینمای کردستان نظیر طبیعت، جنگ، آشوب، کولبر و... همراه است و بر ادبیات و هنر کردستان تاکید دارد. «خودکشی به سبک نیچه» ماجرای پزشکی است که داروی خودکشی آماده می‌کند... عوامل این فیلم عبارتند از تهیه کنندگان: پیام کردستانی و بهمن رضائی، نویسنده و کارگردانی: پیام کردستانی، مجری طرح: حسین بشگرد، مدیر تولید: جواد راهزانی، مدیر فیلمبرداری: بهروز بادروج، تدوین: حمید نجفی راد، صدابردار: هادی ساعد محکم، طراح صحنه ولباس: امین جهانی، اصلاح رنگ: مهران دوستی، جلوه‌های ویژه بصری: مصطفی حبیبی، طراح گریم: لیلا ثانی، سرپرست گروه کارگردانی و برنانه ریز: سعید غلامی، دستیار یک کارگردان: بهمن رضایی، دستیار دو کارگردان: سیاوش وزیری، منشی صحنه: آیلار تقوی، استوری بورد: نیکی شریف پور، عکاس صحنه: شهرام جهانسوز، عکاس پشت صحنه: آیدا حافظی، طراح پوستر: محمد روح الامین، طراح پرس کیت: سوگل ضامنی، مدیر تدارکات: پژمان ذوالقدری، مشاور رسانه ای: مریم قربانی نیا.