کتابی درباره «احمد آرام» منتشر شد
کتاب «احمد آرام و سهم او در واژهگزینی و تاریخنگاری علم به زبان فارسی» نوشته غلامعلی حداد عادل منتشر شد.
به گزارش ایسنا، این کتاب در 235 صفحه با شمارگان 500 نسخه و قیمت 80هزار تومان توسط نشر هرمس منتشر شده است.
در معرفی کتاب «احمد آرام و سهم او در واژهگزینی و تاریخنگاری علم به زبان فارسی» توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی میخوانیم: احمد آرام (1283-1377)، مترجم پیشکسوت و عضو پیوسته فقید فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نزدیک به هفتاد و پنج سال از عمر نودوچهارساله خود را صرف تألیف و ترجمه کرد. او برای دستیابی به رشد و پیشرفت و سعادت در جامعه معتقد به «نشر علم» بود و نشر علم را مستلزم داشتن زبان علمی میدانست و باور داشت که زبان فارسی میتواند زبان علم شود. علاقه و اهتمام دائم آرام به واژهگزینی امری نیست که نیاز به اثبات داشته باشد؛ او با واژهگزینی زندگی میکرده و باید گفت «واژهگزینی» تجربه زیسته وی بوده است. تاریخنگاری علم به زبان فارسی نیز مرهون زحمات او در ترجمه کلاسیکهای این حوزه است. آرام با ترجمه متون مهمی در حوزه تاریخ علم (بهطور کلی) و تاریخ علم در اسلام یکی از پیشگامان ترجمه در این حوزه بود و با کتابهایی که منتشر ساخت نزدیک به یکصد و بیست عنوان کتاب ریز و درشت از زبانهای انگلیسی و فرانسه و عربی در ترویج علم در ایران نیز سهمی بسزا ایفا کرد. کار بزرگ او را بهتر درک میکنیم اگر بدانیم که آرام زمانی این کار را آغاز کرد که نه مدارس زیادی در سراسر ایران تأسیس شده بود، نه کتابهای درسی در دسترس محصلان قرار داشت، نه امکانات چاپ و نشر بهصورت امروزی وارد ایران شده بود، و نه واژگان تثبیتشدهای برای بیان مسائل علمی در زبان فارسی رواج یافته بود.
کتاب «احمد آرام...» ادای احترامی است به شخصیت وارسته و دانشمند او. غلامعلی حداد عادل در این کتاب در پی آن بوده که بعضی از ابعاد شخصیت علمی و فرهنگی آرام را تشریح کند. کتاب به دو بخش کلی «سهم آرام در واژهگزینی در زبان فارسی» و «سهم آرام در تاریخنگاری علم به زبان فارسی» تقسیم شده است. بنا براین، کتاب حاضر برای عموم علاقهمندان و بهویژه برای پژوهشگران و دانشجویان رشتههای تخصصی واژهگزینی و تاریخ علم خواندنی و نکتهآموز است.
نویسنده سعی کرده است تا در عین تأکید بر شخصیت محترم و مؤثر احمد آرام، ستایشگر محض و مطلق او نباشد و درعینحال که نقش و تأثیر او را در واژهگزینی و سهمش را در سنت نوپای تاریخ علم در ایران بیان میکند، از نقد منصفانه دیدگاههای او، بهویژه در واژهگزینی و دستور خط، خودداری نکرده است.
انتهای پیام