دوشنبه 5 آذر 1403

یحیی فردای آن روز رامین را کنار گذاشت؛ / پشت پرده جدایی رضاییان از پرسپولیس

وب‌گاه ورزش سه مشاهده در مرجع
یحیی فردای آن روز رامین را کنار گذاشت؛ / پشت پرده جدایی رضاییان از پرسپولیس

این نه تحلیل است و نه حتی یک گمانه زنی تقریبی؛ بلکه یک گزارش است بر اساس یک خبر قطعی و تائید شده از سوی کادرفنی قرمزها.

به گزارش ورزش سه، رامین رضائیان و پرسپولیس به پایان خط رسیدند و قرار نیست مدافع پر حاشیه ای که ماموریت افتخارآمیز مهار رونالدو را در کارنامه اش دارد، ذخیره دانیال اسماعیلی فر باشد. یحیی پیام ویژه خود را فردای همان روزی که رامین رضائیان آن مصاحبه عجیب و بی مورد را در برنامه فوتبال برتر کرد، به او در زمین تمرین داد؛ بابت زحمات چند ماهه ات از تو متشکرم اما ترجیح می دهم برای فصل بعد تیم بدون حاشیه ای داشته باشیم. حالا پاسخ یک سوال مهم قدیمی که پیشتر تنها در ذهن برانکو بود جیب یحیی گلمحمدی قرار دارد. نظم اولویت نخست هر مجموعه برای رسیدن به قهرمانی است. فرهاد مجیدی اگر برادر و همخون خود را که بدون تردید همانند همه ما یک تار موی او را با جهان تاخت نمی زند، از استقلال کنار نمی گذاشت، دیگر حنایش پیش بقیه رنگ نداشت. بررسی رامین رضائیان تنها در ابعاد فنی نباید صورت بپذیرد. او زمانی توسط برانکو به در خروجی پرسپولیس راهنمایی شد که با فاصله بسیار زیاد، نسبت به تک تک رقبایش، بهترین و استانداردترین مدافع راست فوتبال ایران بود. اوج نمایشش در جام جهانی 2018 روسیه و بازی با پرتغال. اما برانکو محرمی را به او ترجیح داد. چرا؟ باید خرده احترامی برای عقل فنی برانکو قائل باشیم و تصور نکنیم که او نمی فهمید وزن یک مدافع راست به سبک و سیاق رامین چقدر است. اما موضوع مهم دیگری وجود دارد که باید آن را بالاتر از هرموئلفه دیگری در نوک هرم ارزشیابی قرار داد. دردسرها، حواشی، اخلاق خاص و تصمیمات رضائیان به گونه ای بود که سایر بازیکنان با او زاویه پیدا می کردند. باندسازی و تشکیل گروه، اولین و مخرب ترین ضربه ای است که شالوده هر تیمی را از بین می برد. حالا برسیم به این موضوع که چرا یحیی حاضر نیست، با داشتن اسماعیلی فر، رضائیان را یا برای همان پست روی نیمکت و یا یک پست جلوتر حفظ کند؟ روز نخست که او به عنوان خرید در دقایق پایانی پنجره زمستانی به تیم اضافه شد، خیلی‌ها امید داشتند که رامین با گذشته اش از حیث خلق و خو فرق کرده باشد. او در همان نیمفصل به اندازه همه سال های حضور مهدی شیری پاس گل داد که مهمترینش در دربی بود. اما این همه داستان رامین و پرسپولیس نیست. اتفاقات و درگیری‌های کوچکی در دل تمرینات رخ می داد و طی چند مرحله، بازیکنان در این باره شکایت خود را نزد کادرفنی بردند. رامین پخته تر از گذشته بود که بخواهد مقابل دوربین حاشیه ای تولید کند اما اتفاق بازی با ذوب آهن و اعتراضش هنگام تعویض، نخستین اشتباهش را رقم زد. اما یحیی در آن برهه ترجیح داد با یک توبیخ در تمرین فردایش، از مسئله موقتا عبور کند. اما بزرگترین اشتباه رضائیان حضورش در برنامه فوتبال برتر بود. از ادعای رایگان بازی کردن برای پرسپولیس تا بیان این صحبت که حد و اندازه چند بازیکن پرسپولیس در قامت این تیم نیست! مخاطب او دقیقا همان افرادی بودند که طی یکی دو ماهه اخیر بیشترین اصطکاک را با وی داشتند اما کادر فنی تلاش می کرد خبری رسانه ای نشود اما چه کسی می خواهد یک بمب ساعتی در رختکن تیم باشد؟ با این وجود کاسه صبر یحیی لبریز شد و در نخستین تمرینی که رضائیان در آن حضور داشت، گلمحمدی مقابل همه بازیکنان، برخورد بسیار تندی را بابت آن مصاحبه با او داشت. یحیی همان روز تصمیمش را نهایی کرد و صریحا به درویش گفت، تلاشی برای تمدید قرارداد این بازیکن صورت نپذیرد. از آنجایی که قرارداد رضائیان اصطلاحا شش ماهه و تا پایان لیگ بیست و یکم بود او حالا بازیکن آزاد است و لزوما بازیکنی که قرارداد ندارد، نامش را در لیست مازاد نمی گذارند، تنها نام او را در لیست تمدیدی ها نیست. البته یحیی می داند که این تصمیم ممکن است با واکنش منفی عده ای از هواداران مواجه شود اما این را هم تجربه دارد که اگر نظم و انضباط را، جاری نسازد، با داشتن دو جین ستاره هم خبری از موفقیت نیست. شاید عده ای بگویند، با داشتن دانیال، حفظ رامین روی نیمکت، استحکام بیشتری را جبهه راست قرمزها می بخشد اما بدون شک نه رامین رضائیان حاضر است روی نیمکت بنشیند و نه نشستن او چندان بی حاشیه خواهد بود. از این رو خرید دانیال، پیام خاص خود را برای او داشت و بدون تردید این جدایی به نفع طرفین است. میراث مهم برانکو سوای آن جام ها، مسیری بود که او به هواداران پرسپولیس نشان داد. با داشتن چند فوج ستاره اما نبود نظم و یکدلی، فتح جام ممکن نیست اما اگر چند بازیکن متوسط در یکی دو پست باشند که کاملا بی حاشیه و مطیع کار کنند آن وقت رسیدن به موفقیت بسیار ساده تر است. خیلی ها از نوع بازی ربیع خواه و مهدی شیری رضایت نداشتند اما پرسپولیس با آنها به همه عناوین رسید.

نه اینکه متوسط بودن آنها عامل آن قهرمانی ها شد، نه. آنها آنقدر بی حاشیه و آرام بودند که مربی در فضایی ایزوله می توانست نقشه هایش را پیاده کند. مهمترین دلیل ناکامی تیم ملی پرستاره ایران در جام جهانی 2006 آلمان چه بود؟ علی دایی چند روز قبل در مصاحبه با عادل فردوسی پور پاسخ را صریحا داد؛ باند بازی و چند دستگی. پرسپولیس در حال جمع کردن بازیکنان موردنظر یحیی گلمحمدی از لیست اول این مربی است. اتفاقی که فصل قبل رخ نداد و تا امروز درویش در این موضوع موفق عمل کرده و بزودی با چند خرید دیگر عملا لیست یک یحیی به صورت کامل جذب می شود. آرامش هوادار، اعتماد او به کادری که دو قهرمانی در لیگ برتر برای آنها به ارمغان آورد و یک نائب قهرمانی آسیا هم در ویترین دارد، هوشیارانه ترین عملی است که به عنوان یار دوازدهم می تواند انجام دهد. رامین رضائیان در سانترهای ایستگاهی حقیقتا بهترین ارسال های لیگ را دارد اما فوتبال فقط یک ارسال ایستگاهی نیست. توان آمد و شد در طول 90 دقیقه، پوشش مناسب و توپ گیری صحیح و اجازه ندادن به وینگرهای حریف برای ارسال و شوت و مهمتر از همه ارتباط خوب با سایر بازیکنان و حاشیه نساختن رایگان همه آن چیزهایی است که یک مربی از مدافع کناری تیمش می خواهد. هیچ مربی ای در هیچ کجای جهان، قید بازیکن کاملش را نمی زند. کامل بودن یعنی همه آن چیزهایی که چند خط قبل شرحش رفت. سانترها را "همه" می بینند اما "همه" چیز را لزوما نه همه. مهدی طاهرخانی