یخچال‌های طبیعی سوئیس با سرعت بیشتری آب می‌شوند
تهران - ایرنا - پژوهش‌های جدید نشان می دهد، یخچال‌های طبیعی سوئیس به نصف کاهش یافته است و پسرفت توده‌های یخی سرعت بیشتری گرفته است. این موضوع، به نگرانی‌ها درخصوص تغییرات اقلیمی دامن می‌زند.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری جنوا اِی‌پی (AP Geneva)، براساس یک پژوهش جدید، از اوایل دهه 1930 تا کنون، نصف بیشتر حجم کل 1400 یخچال طبیعی در سوئیس از دست رفته است. براساس اظهارات پژوهشگران، با افزایش نگرانی‌ها درخصوص تغییرات اقلیمی، پسرفت توده‌های یخی سرعت گرفته است.
مؤسسه فناوری فدرال زوریخ (یک مؤسسه آموزش عالی ائتلافی معتبر) و مؤسسه تحقیقاتی فدرال سوئیس به تازگی یافته‌هایشان را اعلام کرده‌اند که حاصل اولین بازسازی روند ازبین‌رفتن یخ‌ها در سوئیس در قرن بیستم است. براساس اعلام این مؤسسات این بازسازی تا حدی براساس تجزیه‌وتحلیل تغییرات مکان‌نگاری (توپوگرافی) یخچال‌های طبیعی از سال 1931 (1309) انجام شده است.
پژوهشگران تخمین زدند که حجم یخچال‌های طبیعی طی 85 سال بعدی، تا سال 2016، نصف شده است. از آن به بعد، 12 درصد حجم یخچال‌های طبیعی، فقط طی شش سال، از بین رفته است.
دَنیل فارینوتی (Daniel Farinotti)، یکی از نویسندگان مقاله‌ای که در مجله علمی کرایوسفر (The Cryosphere) چاپ شد، اظهار داشت: پسرفت توده‌های یخی سرعت گرفته است. مشاهده این پدیده از نزدیک و تعیین کمیت ابعاد تاریخی آن اهمیت دارد؛ زیرا به ما اجازه می‌دهد براساس آن به پاسخ یخچال‌های طبیعی به تغییرات اقلیمی پی ببریم.
مساحت یخچال‌های طبیعی سوئیس، حدود نیمی از کل یخچال‌های طبیعی آلپ در اروپا است.
تیم‌های پژوهشی، یخچال‌های طبیعی را تحت مشاهدات بلندمدت قرار دادند. مشاهدات آن‌ها شامل بررسی عکس‌های زمینی و هوایی و قله کوه‌ها بود. 22 هزار عکس از قله‌ها بررسی شد که در مدت زمانی بین دو جنگ جهانی گرفته شده بود. پژوهشگران، با استفاده از منابع متعدد، توانستند جاهای خالی را پر کنند. طی سال‌ها، فقط تعداد کمی از یخچال‌های طبیعی سوئیس به طور منظم بررسی شده بودند.
پژوهشگران از روش‌هایی استفاده کردند که قدمت آن‌ها به چندین دهه می‌رسید؛ زیرا می‌خواستند شکل و موقعیت تصاویر زمین را مقایسه کنند. آن‌ها از دوربین‌ها و ابزارهایی استفاده کردند که اندازه‌گیری زوایای مناطق خشکی را میسر می‌کرد. تیم‌های پژوهشی مکان‌نگاری سطح یخچال‌های طبیعی را در لحظات متفاوت با هم مقایسه کردند تا بتوانند تحول حجم یخ‌ها را محاسبه کنند.
براساس اظهارات پژوهشگران، همه یخچال‌های طبیعی سوئیس با سرعت یکسان آب نشده‌اند. ارتفاع، مقدار تکه‌های یخچال‌های طبیعی و صاف بودن «پوزه» یخچال، یعنی پایین‌ترین قسمت آن که آسیپ‌پذیرترین بخش آن دربرابر ذوب‌شدن است، همگی بر سرعت پسرفت توده‌های یخی تأثیر می‌گذارند.
پژوهشگران همچنین دریافتند که در دو دوره، در دهه‌های 1920 و 1980، توده یخچال‌ها رشد پراکنده را تجربه کرده‌اند؛ اما این روند تحت تأثیر روند گسترده‌تر کاهش قرار گرفته است.
یافته‌های پژوهشگران حاوی معانی گسترده‌ای برای منابع انرژی بلندمدت سوئیس است؛ زیرا براساس داده‌های دولتی، نیروی برقی‌آبی تقریباً 60 درصد برق سوئیس را تأمین می‌کند.
برچسب‌ها
