20 بوکسور برتر تاریخ در دسته سنگین وزن
منظور از عظمت و بزرگی چیست؟ یک انتخاب شخصی دیگر. ما در این مطلب برای رتبه بندی بهترین بوکسور‌های سنگین وزن تاریخ به موارد زیر نگاه می‌کنم: کیفیت حریفان، استعداد و مهارت‌های بالا، مرتبط بودن از لحاظ تاریخی و اجتماعی، رکورد حرفه ای، دستاورد‌ها و رکورد‌های ثبت شده، طول دوران ماندن در اوج، و تعداد بردها.
بهترین بوکسور‌های سنگین وزن تاریخ بوکس چگونه رتبه بندی می‌شوند. بدیهی است که این انتخاب کاملاً شخصی است و افراد زیادی در مورد آن نظر خاص خود را دارند. در زیر فهرستی از مردانی که به نظر ما بهترین رتبه را به ترتیب بزرگی جایگاهشان در بوکس دارند، آورده شده است.
به گزارش روزیاتو، منظور از عظمت و بزرگی چیست؟ یک انتخاب شخصی دیگر. ما در این مطلب برای رتبه بندی بهترین بوکسور‌های سنگین وزن تاریخ به موارد زیر نگاه می‌کنم: کیفیت حریفان، استعداد و مهارت‌های بالا، مرتبط بودن از لحاظ تاریخی و اجتماعی، رکورد حرفه ای، دستاورد‌ها و رکورد‌های ثبت شده، طول دوران ماندن در اوج، و تعداد بردها.
1- محمد علی کلی - 56 برد (37 برد با ناک اوت)، 5 باخت
القاب: دهان لویی ویل (لویی ویل لیپ) / بهترین
زادگاه: لویی ویل، کنتاکی
قهرمان سنگین وزن جهان از 1964 تا 1967، 1974 تا 1978 و 1978 تا 1979،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت سانی لیستون در راند ششم (25/2/1964)؛ ناک اوت کلیولند ویلیامز در راند سوم (14/11/1966)؛ ناک اوت جورج فورمن در راند هشتم (30/10/1974)؛ ناک اوت جو فریزر در راند چهاردهم (1/10/1975)؛ برد بعد از 15 راند برابر لئون اسپینکس (15/9/1978)
ترکیب بی سابقه کاریزما، استعداد و اعتقادات بحث برانگیز او را به مشهورترین (و از نظر مالی موفق ترین) ورزشکار نسل خود تبدیل کرد. به لطف موقعیت سازی بی نقص، رفلکس‌های غیر طبیعی، و کار با پای عالی، کلی در دوران اوجش تقریباً شکست ناپذیر بود. او بر دو نسل از سنگین وزن‌های بوکس حکمرانی می‌کرد، از جمله دوران دهه 70 که پر از استعداد‌های بزرگ و فراموش نشدنی در سنگین وزن بوکس بود. محمد علی کلی سه بار قهرمان سنگین وزن جهان شد. در رقابت افسانه‌ای با جو فریزر در سه مسابقه شان، دو بار پیروز شد. شکست‌های غیرمنتظره‌ای که بر سانی لیستون و جورج فورمن تحمیل کرد، دنیای بوکس را تکان داد.
2- جو لوییس - 66 برد (52 برد با ناک اوت)، 3 باخت
لقب: بمب افکن قهوه‌ای
زادگاه: دیترویت، میامی
قهرمان سنگین وزن جهان از 1937 تا 1949،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت پرایمو کارنرا در راند ششم (25/6/1935)؛ ناک اوت مکس بائر در راند چهارم (24/9/1935)؛ ناک اوت جیمز براداک در راند هشتم (22/6/1937)؛ ناک اوت مکس شملینگ در راند اول (22/6/1938)؛ ناک اوت بیلی کان در راند سیزدهم (18/6/1941)
مسلماً لوییس بهترین مشت زنی است که این ورزش تا به حال به خود دیده است، با ترکیبی ترسناک از مهارت، سرعت دست، قدرت مشت، و غریزه قاتل. لوییس 25 بار با موفقیت از مقام قهرمانی خود دفع کرد که بیش از هر قهرمان دیگری در تاریخ بوکس بود. طولانی‌ترین قهرمان بوکس تاریخ (نزدیک به 12 سال). لوییس تنها دومین مرد سیاه پوست بود که عنوان قهرمان سنگین وزن را به دست آورد. قهرمان میهن پرست آمریکایی به لطف پیروزی بر مکس اشملینگ آلمانی، خدمت در ارتش آمریکا، اهدای کمک‌های مالی به کارزار‌های جنگی، و امید دادن به آمریکایی‌های آفریقایی تبار در دوران تبعیض نژادی و رکود بزرگ.
3- جک جانسون - 54 برد (35 برد با ناک اوت)، 11 باخت، 9 مساوی
لقب: غول گالوستون
زادگاه: گالوستون، تگزاس
قهرمان سنگین وزن جهان از 1908 تا 1915،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت سم مک وی در راند بیستم (22/4/1904)؛ برد در راند پانزدهم برابر جو ژانت (15/3/1906)؛ برد در راند پانزدهم برابر سم لنگفورد (26/4/1906)، ناک اوت تامی برنز در راند چهاردهم (26/12/1908)؛ ناک اوت جیمز جفریز در راند پانزدهم (4/7/1910)
اولین قهرمان سنگین وزن بوکس جهان. استاد برجسته دفاع و جنگ روانی. سال‌ها به خاطر رنگ پوست و توانایی هایش از شانس برای مبارزه به منظور کسب عنوان قهرمانی جهان محروم بود و احتمالاً زمانی که عنوان قهرمانی جهان را بدست آورد فاصله زیادی با دوران اوجش داشت. هر سه قهرمان بزرگ سیاه پوست زمان خود (سم لنگفورد، جو ژانت و سم مک وی) را شکست داد، زمانی که قهرمان‌های سفیدپوست از رویارویی با آن‌ها خودداری کردند. تنها کسی که توانست جیمز جفریز، قهرمان سنگین وزن آن زمان جهان را شکست دهد.
4- لری هولمز - 69 برد (44 برد با ناک اوت)، 6 باخت
لقب: قاتل ایستون
زادگاه: ایستون، پنسیلوانیا
قهرمان سنگین وزن جهان از 1980 تا 1985،
5 برد بسیار بزرگ: برد در راند پانزدهم برابر کن نورتون (9/6/1978)؛ ناک اوت ارنی شیورز در راند یازدهم (28/9/1979)؛ ناک اوت محمد علی کلی در راند دهم (2/10/1980)؛ ناک اوت گری کوونی در راند سیزدهم (11/6/1982)؛ برد در راند دوازدهم برابر ری مرسر (7/2/1992)
بوکسوری فوق العاده با مهارت، سرعت، قدرت، دل و جرات و شاید بهترین مشت زن چپ دست تاریخ بوکس سنگین وزن. 12 دفاع پیاپی از مقام قهرمانی خود انجام داد که بیش از هر بوکسور دیگری از زمان جو لوئیس بود. در 48 مبارزه اول خود شکست نخورد و تقریباً با نوار شکست ناپذیر تاریخی راکی مارسیانو برابری می‌کرد. هفت بار افراد دارای عنوان قهرمانی جهان یا قهرمانان آینده سنگین وزن بوکس جهان را شکست داد. جنگ 1978 با نورتون یکی از رقابتی‌ترین نبرد‌های سنگین وزن دوران افسانه‌ای بوکس سنگین وزن برای قهرمانی بود. تنها بوکسوری بود که محمدعلی را متوقف کرد.
5- راکی مارسیانو - 49 برد (43 برد با ناک اوت)، 0 باخت
لقب: بلاک باستر براکتون
زادگاه: براکتون، ماساچوست
قهرمان سنگین وزن جهان از سال 1952 تا 1956،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت جو لوییس در راند هشتم (26/10/1951)؛ ناک اوت جرسی جو والکات در راند سیزدهم (23/9/1952)؛ ناک اوت جرسی جو والکات در راند اول (15/5/1953)؛ برد در راند پانزدهم برابر ازارد چارلز (17/6/1954)؛ ناک اوت آرچی مور در راند نهم (21/9/1955)
ترکیبی کامل از مهارت‌های خام با قدرت مشت ویرانگر، آرواره‌ای آهنین و میل فوق العاده برای پیروزی. تنها قهرمان سنگین وزن که بدون شکست برای همیشه بازنشسته می‌شود. تنها دومین قهرمان سنگین وزن است که در حالی که هنوز قهرمان بود بازنشسته شد. اولین کسی که جو لوئیس را بعد از 15 سال شکست ناپذیری از پا درآورد. جنگ سال 1952 مارسیانو با والکات یکی از هیجان انگیزترین جنگ‌های تاریخ این دسته بود و با یکی از بی نظیرترین ناک اوت‌های تاریخ به پایان رسید.
جذابیتش برای همگان، سبک هیجان انگیز (و البته، پوست سفید) او را به یکی از محبوب‌ترین ورزشکاران دوران اولیه تلویزیون تبدیل کرد.
6- جک دمپسی - 53 برد (43 برد با ناک اوت)، 6 باخت، 8 مساوی
لقب: له کننده ماناسا
زادگاه: ماناسا، کلرادو
قهرمان سنگین وزن جهان از 1919 تا 1926،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت فرد فولتون در راند اول (27/7/1918)؛ ناک اوت جس ویلارد در راند سوم (4/7/1919)؛ ناک اوت خورخس کارپنتیه در راند چهارم (2/7/1921)؛ برد در راند پانزدهم برابر تامی گیبسون (4/7/1923)؛ ناک اوت لوئیس آنخل فیرپو در راند دوم (14/9/1923)
بسیار بیرحم، قدرت دفاعی بی نقص و ضربه‌های سخت که این ورزش را متحول و محبوب کرد.25 ناک اوت از 50 ناک اوت حرفه‌ای او در راند اول اتفاق افتاد. نابودی ویلارد غول پیکر و قهرمانی جهان که در میان وحشیانه‌ترین شکست‌هایی که تا به حال به یک قهرمان سنگین وزن وارد شده است. اولین مبارزه یک میلیون دلاری بوکس در برابر کارپنتیه. پیروزی خونین و هولناک بر لوئیس آنخل فیرپو که هیجان انگیزترین مبارزه برای عنوان قهرمانی در عصر طلایی بوکس محسوب می‌شود.
دمپسی به راحتی مشهورترین ورزشکار زمان خود بود که برای دهه‌ها رکورد کشاندن تماشاگران به مسابقات بوکس را در اختیار داشت، رکوردی که در مبارزات با تونی رقم خورد.
7- سم لنگفورد - 178 برد (126 ناک اوت)، 38 باخت، 38 مساوی
لقب: استخوان خردکن بوستون
زادگاه: بوستون، ماساچوست
5 برد بسیار بزرگ: برد در راند پانزدهم برابر جو ژانت (6/9/1910)؛ برد در راند بیستم برابر سم مک وی (8/4/1912)؛ ناک اوت سم مک وی در راند سیزدهم (26/12/1912)؛ ناک اوت هری ویلیس در راند چهاردهم (26/11/1914)؛ ناک اوت هری ویلیس در راند بیستم (11/2/1916)
ترکیب خطرناک مهارت در رینگ، استقامت و قدرت مشت زنی با سبکی بسیار جلوتر از زمان خود. به عنوان یک سبک وزن شروع کرد و تنها 170 سانتیمتر قد داشت، اما چهار سنگین وزن تالار مشاهیر را شکست داد. جک جانسون، جس ویلارد و جک دمپسی در طول دوران قهرمانی خود به وضوح از او دوری می‌کردند. کسب 129 ناک اوت حرفه ای، دومین رتبه در بیشترین پیروزی در تاریخ بوکس. در 57 مسابقه در برابر بوکسور‌های تالار مشاهیر و قهرمانان جهان شرکت کرد، بیش از هر مبارز دیگری.
پنج بار قهرمان سنگین وزن مسابقات تبعیض آمیز موسوم به «رنگی» (یعنی بوکسور‌های غیرسفید پوست) و همچنین قهرمانی سنگین وزن مکزیک و استرالیا شد.
8- جورج فورمن - 76 برد (68 برد با ناک اوت)، 5 باخت
لقب: جورج غول پیکر (بزرگ)
زادگاه: هیوستون، تگزاس
قهرمان سنگین وزن جهان از 1973 تا 1974 و 1994 تا 1997،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت جو فریزر در راند دوم (22/1/1973)؛ ناک اوت کن نورتون در راند دوم (26/3/1974)؛ ناک اوت ران لایل در راند پنجم (24/1/1976)؛ ناک اوت جو فریزر در راند پنجم (15/6/1976)؛ ناک اوت مایکل مورر در راند دهم (5/11/1994)
مسلماً سنگین‌ترین ضربات مشت را در میان قهرمانان سنگین وزن بوکس جهان داشت. در سن 45 سالگی، مسن‌ترین مردی شد که قهرمان سنگین وزن بوکس می‌شود. او که در 40 مبارزه اول خود شکست نخورده بود، در 38 مبارزه با ناک اوت پیروز شد. نرخ فوق العاده 84 درصد ناک اوت در کل دوران حرفه ایش. اولین کسی که فریزر ترسناک را شکست داد. یکی از تنها 5 نفری که توانست عنوان قهرمانی جهان خود در بوکس سنگین وزن را بازپس بگیرد.
9- جو فریزر - 32 برد (27 برد با ناک اوت)، 4 باخت، 1 مساوی
لقب: اسموکینگ جو
زادگاه: فیلادلفیا، پنسیلوانیا
قهرمانی سنگین وزن جهان از 1970 تا 1973،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت باستر ماتیس در راند یازدهم (4/3/1968)؛ ناک اوت جری کواری در راند هفتم (23/6/1969)؛ ناک اوت جیمی الیس در راند چهارم (16/2/1970)؛ ناک اوت باب فاستر در راند دوم (18/11/1970)؛ برد در راند پانزدهم برابر محمد علی کلی (8/3/1971)
مبارزی خشن با بهترین هوک چپ در تاریخ سنگین وزن. اولین کسی که محمد علی را در سال 1971 در "نبرد قرن" شکست داد و بزرگ‌ترین رقابت تاریخ ورزش را آغاز کرد. 27 پیروزی از 32 پیروزی دوران حرفه ایش (84 درصد) با ناک اوت دست آمد. در 29 مبارزه اول حرفه ایش بدون شکست بود. اگر چه در سخت‌ترین دوران تاریخ بوکس سنگین وزن و دوران حضور بهترین بوکسور‌های سنگین وزن تاریخ مبارزه می‌کردند، محمد علی و جورج فورمن تنها مردانی هستند که تا به حال او را شکست داده اند.
10- لنوکس لوییس - 41 برد (32 برد با ناک اوت)، 2 باخت، 1 مساوی
لقب: شیر
زادگاه: لندن، انگلستان
قهرمان سنگین وزن جهان از 1998 تا 2001 و 2001 تا 2004،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت داناوان راداک در راند دوم (31/10/1992)؛ ناک اوت شنون بریگز در راند پنجم (28/3/1998)؛ برد در راند دوازدهم برابر ایواندر هالیفیلد (13/11/1999)؛ ناک اوت حازم رحمان در راند چهارم (17/11/2001)؛ ناک اوت مایک تایسون در راند هشتم (8/6/2002)
یک بوکسور با قدرت و مهارت مشت زنی بالا و زرادخانه‌ای متنوع و قدرت بالای هر مشت. یکی از سه مردی که در حالی که هنوز هم قهرمان سنگین وزن جهان بود برای همیشه بازنشسته شد. لنوکس لوییس تداوم قابل توجهی در اوج داشت و در سن 37 سالگی در مقام قهرمانی سنگین وزن جهان بازنشسته شد. در اواخر دوران حرفه‌ای بر هالیفیلد و تایسون پیروز شد که جایگاه او را به عنوان سنگین وزن برتر نسل خود تثبیت کرد. یکی از تنها چهار بوکسور این فهرست که تمام کسانی که با آن‌ها روبرو شده بود را دستکم یک بار شکست داد. اولین قهرمان سنگین وزن بریتانیایی در یک قرن اخیر.
11- ایواندر هالیفیلد - 44 برد (29 برد با ناک اوت)، 10 باخت، 2 مساوی
لقب: همه چیز تمام (The Real Deal)
زادگاه: آتلانتا، جورجیا
قهرمان سنگین وزن جهان از 1990 تا 1992 و 1993 تا 1994،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت باستر داگلاس در راند سوم (25/10/1990)؛ برد در راند دوازدهم برابر جورج فورمن (19/4/1991)؛ برد در راند دوازدهم برابر ریدیدک بو (6/11/1993)؛ ناک اوت مایک تایسون در راند یازدهم (9/11/1996)؛ برد با دیسکوالیفه برابر مایک تایسون در راند سوم (28/6/1997)
بوکسوری عضلانی و خشن با ضربات مشت سهمگین و ترکیب‌های عالی. چهره‌ای برجسته در دوران پر از استعداد دهه 1990. با تمام بهترین سنگین وزن‌های زمان خود، از جمله مردانی بسیار غول پیکرتر یا جوان‌تر از خودش مبارزه کرد. تنها سومین نفر در تاریخ بوکس سنگین وزن که توانست عنوان قهرمانی سنگین وزن را بازپس بگیرد. دومین نفری بود که مایک تایسون را شکست داد و این کار را دو بار انجام داد.
12- مایک تایسون - 50 برد (44 برد با ناک اوت)، 6 باخت
لقب: بچه دینامیت، مایک آهنین
زادگاه: کتسکیل، نیویورک
قهرمانی سنگین وزن جهان از 1988 تا 1990،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت ترور بربیک در راند دوم (22/11/1986)؛ ناک اوت لری هولمز در راند چهارم (22/1/1988)؛ ناک اوت ماکیل اسپینکس در راند اول (27/6/1988)؛ ناک اوت داناوان راداک در راند هفتم (18/3/1991)؛ ناک اوت فرانک برونو در راند سوم (16/3/1996)
بهترین و هنرمندترین ناک اوت کننده در دوران اوج خود، استفاده از مهارت، ترکیب مشت ها، سرعت دست بالا و قدرت ضربه ویرانگر. در سن 20 سالگی، جوان‌ترین قهرمان سنگین وزن بوکس تاریخ شد. سبک هیجان انگیز مبارزه و شخصیت بحث برانگیز تایسون، رکورد‌های پرداخت به ازای بازدید دنیای بوکس را شکست. 23 پیروزی از 44 پیروزی دوران حرفه‌ای او در راند اول به دست آمد. تایسون تنها بوکسوری است که اسپینکس را شکست داد و تنها کسی بود که هولمز را ناک اوت کرد.
13- جیمز جفریز - 19 برد (16 برد با ناک اوت)، 1 باخت، 2 مساوی
القاب: دیگ بخارساز، امید سفید بزرگ
زادگاه: لس آنجلس، کالیفرنیا
قهرمانی سنگین وزن جهان: 1899 تا 1905،
14- ازارد چارلز - 95 برد (52 برد با ناک اوت)، 25 باخت، 1 مساوی
لقب: کبرای سینسیناتی
زادگاه: سینسیناتی، اوهایو
قهرمان سنگین وزن جهان از 1950 تا 1951،
15- جین تونی - 65 برد (48 برد با ناک اوت)، 1 باخت
لقب: تفنگدار دریایی مبارز
زادگاه: نیویورک
قهرمان سنگین وزن جهان از 1926 تا 1928،
16- ولادیمیر کلیچکو - 64 برد (53 برد با ناک اوت)، 5 باخت
لقب: دکتر چکش آهنین
زادگاه: کی یف، اوکراین
قهرمان سنگین وزن جهان از 2009 تا 2015،
5 برد بسیار بزرگ: برد در راند دوازدهم برابر کریس بیرد (14/10/2000)؛ برد در راند دوازدهم برابر سم پیتر (24/9/2005)؛ ناک اوت کالوین براک در راند هفتم (11/1/2006)؛ ناک اوت روسلان چاگائف در راند نهم (20/6/2009)؛ برد در راند دوازدهم برابر الکساندر پووتکین (5/10/2013)
کلیچکو با توجه به سایزش برای این دسته، به طور قابل توجهی عضلانی بود، با مهارت‌های قابل احترام و مشت‌های سنگین. 11 دفاع موفق از مقام قهرمانی خود انجام داد که سومین تعداد دفاع موفق تاریخ این دسته است. 23 دفاع موفق از کمربند‌های مختلف "سازمان الفبایی" انجام داد. به مدت یک دهه (و 22 مبارزه)، از 2005 - 2015 شکست نخورد. هفت تن از هشت حریف آخر او زمانی که با کلیچکو روبرو شدند، بدون شکست بودند.
17- سانی لیستون - 50 برد (39 برد با ناک اوت)، 4 باخت
لقب: خرس بزرگ
زادگاه: سنت لوییس، میزوری
قهرمان سنگین وزن جهان از 1962 تا 1964،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت کلیولند ویلیامز در راند سوم (15/4/1959)؛ ناک اوت کلیولند ویلیامز در راند دوم (21/3/1960)؛ ناکاوت زورا فولی در راند دوم (18/7/1960)؛ ناک اوت فلوید پترسون در راند اول (25/9/1962)؛ ناک اوت فلوید پترسون در راند اول (22/7/1963)
مشت زنی ترسناک با مشت‌های قوی و خرد کننده که حریفان را به معنای واقعی کلمه نابود می‌کرد. سال‌ها قبل از کسب عنوان قهرمانی، قهرمان «بدون تاجگذاری» شناخته می‌شد، زیرا تیم پترسون از مبارزه با او دوری می‌کرد. 12 برد از 13 برد بین ماه مه 1958 و ژوئیه 1963 با ناک اوت به دست آمد. لیستون اولین کسی بود که با ناک اوت حریف در راند اول قهرمان سنگین وزن شد. پس از باخت دوم به علی، در 14 مبارزه پیاپی (13 مبارزه با ناک اوت) پیروز شد، هر چند در شرایطی که رقیبانش در حد و اندازه او نبودند.
18- جو ژانت - 83 برد (69 برد با ناک اوت)، 9 باخت، 9 مساوی
19- ریدیک بو - 43 برد (33 برد با ناک اوت)، 1 باخت
لقب: بیگ ددی
قهرمان سنگین وزن جهان از 1992 تا 1993،
5 برد بسیار بزرگ: ناک اوت پینکلون توماس در راند هشتم (7/9/1990)؛ ناک اوت تایرل بیگز در راند هشتم (2/3/1991)؛ برد در راند دوازدهم برابر ایواندر هالیفیلد (13/11/1992)؛ ناک اوت خوزه لوییس گونزالز در راند ششم (17/6/1995)؛ ناک اوت ایواندر هالیفیلد در راند هشتم (4/11/1995)
در بهترین دورانش، یک مبارز با ضربات مشت سهمگین و عضلانی که می‌دانست چگونه از جثه بزرگ خود برای پیروزی استفاده کند. تنها یک بار در 44 مسابقه حرفه ایش شکست خورد. در رقابتی هیجان انگیز با هالیفیلد در 2 مبارزه از 3 مبارزه پیروز شد و تنها پیروزی در این سه گانه با دخالت داور و توقف مسابقه را بدست آورد. اولین مبارزه بو با هالیفیلد هیجان انگیزترین مبارزه قهرمانی سنگین وزن دهه 1990 محسوب می‌شود. شکست نخورده در 34 مبارزه اول حرفه‌ای (با 29 پیروزی با ناک اوت).
20- مکس بائر - 66 برد (51 برد با ناک اوت)، 13 باخت
لقب: کتک زن لیورمر
زادگاه: لیورمور، کانزاس
قهرمان سنگین وزن جهان از 1934 تا 1935
بوکسور‌های مشهور دسته سنگین وزن دیگری نیز می‌توانستند در این فهرست جای بگیرند که شامل نفرات زیر هستند:
مکس شملینگ
باب فیتزسیمونز
هری ویلیس
فلوید پترسون
تامی برنز
کن نورتون
از میان اخبار