30 کوره سیمان کشور متوقف است

رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان گفت: طرح‌های عمرانی کشور به دلیل تأمین نشدن منابع مالی پویایی لازم را ندارند، امیدواریم که ظرفیت 90 میلیون تنی احداث شده در کشور، به مصرف داخل برسد.

به گزارش خبرگزاری مهر، مجید وفاپور رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان در خصوص وضعیت تولید سیمان کشور اظهار کرد: صنعت سیمان یکی از صنایع پایه‌ای و مادر کشور است و از آن به عنوان ملات سازندگی یاد می‌کنند.

وی با بیان اینکه ایران جز 10 تأمین کننده نخست سیمان در جهان است، گفت: هم اکنون ما در رتبه هشتم دنیا ایستاده‌ایم، اما در سال‌های گذشته رتبه ایران در برخی موارد ششم و هفتم نیز بوده است. اکنون در بحث تأمین سیمان نیاز داخل کاملاً خودکفا هستیم ضمن اینکه مازاد تولید را هم صادر می‌کنیم.

وی گفت: با توجه به اینکه طرح‌های عمرانی کشور به دلیل تأمین نشدن منابع مالی پویایی لازم را ندارند، صادرات انجام می‌شود البته با رویکردی که دولت دارد اگر مسائل بین‌المللی را حل و فصل کند و طرح‌های عمرانی در کشور فعال‌تر شوند، پیش بینی می‌کنیم که همین ظرفیت احداث شده در کشور که حدود 90 میلیون تن در سال است به مصرف داخلی برسد.

وفاپور با بیان اینکه البته طرح‌های دیگری در صنعت سیمان در دست اجراست تا به افزایش بهره‌وری برسیم، افزود: یکی از این طرح‌ها، افزایش بهره‌وری و کارایی با استفاده از افزودنی‌ها در صنعت سیمان است که هم مصرف انرژی را کاهش می‌دهد، هم به مسائل محیط زیستی کمک می‌کند و هم باعث می‌شود با همین ظرفیت ایجاد شده (نه از حیث ایجاد کارخانه جدید سیمان)، بتوانیم حداقل تا 20 درصد افزایش تولید سیمان داشته باشیم.

وی ادامه داد: حرکت به این سمت، یکی از اولویت‌های اصلی صنعت و انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان کشور است.

رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان درباره ارتقا جایگاه صنعت سیمان کشور گفت: اکنون ایجاد کارخانه جدید شاید خیلی توجیه اقتصادی نداشته باشد، زیرا میزان مصرف سیمان، متناسب با ساخت و ساز داخل و طرح‌های عمرانی است.

وی افزود: شرکت‌های که محصولات بتنی تولید می‌کنند، هم اکنون با توقف و یا کندی تولید مواجه هستند که دلیل آن نیز کاهش در بحث ساخت و ساز و طرح‌های عمرانی است که متعاقب آن مصرف سیمان داخل نیز کم شده است. بخشی از کاهش رتبه ما از ششم به هشتم، مربوط به ناترازی انرژی است که اکنون صنعت سیمان با آن دست به گریبان است.

وی با بیان اینکه اکنون بیش از 30 کوره سیمان کشور متوقف است افزود: شرایط نگران کننده است و مخاطراتش را به مسئولان انتقال داده‌ایم و انتظار داریم با توجه به اینکه صنعت سیمان، صنعت مادری است و خیلی از صنایع دیگر از آن ارتزاق می‌کنند و معیشت خیلی از حوزه‌های دیگر از جمله حمل و نقل و کارگران ساختمانی به سیمان وابسته است، توجه بیشتری به این صنعت داشته باشند، زیرا کاهش تولید ممکن است در ماه‌های آینده مخاطراتی را ایجاد کند.

رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان ادامه داد: با توجه به موجودی کلینکری کارخانه‌های سیمان، اکنون این موجودی از حد استاندارد و موجودی راهبردی که باید ذخیره داشته باشیم، تا حدودی کم شده است؛ انتظار داریم ناترازی در صنعت سیمان را تا حدودی حل و فصل کنند و این صنعت را از حیث تخصیص انرژی در اولویت قرار دهند. سیمان کالایی نیست که بتوان ذخیره و نگهداری کرد و تولید آن همگام با مصرف انجام می‌شود.

وفاپور با بیان اینکه امیدواریم شرایطی در کشور ایجاد شود تا صنعت سیمان دوباره به جایگاه 6 خود در دنیا برگردد، افزود: انتظار داریم طرح‌های عمرانی و ساخت و ساز در کشور فعال‌تر شود، در این شرایط به طور قطع می‌توانیم جایگاه 6 خود را در تولید سیمان دوباره به دست بیاوریم و حتی به رتبه پنجم نیز برسیم.

رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان گفت: البته باید توجه کرد که از کل سیمان تولیدی جهان، بیش از 5 درصد صادر می‌شود، ضمن اینکه سیمان کالایی است که به دلیل حجیم و سنگین بودن آن، اساساً به صورت منطقه‌ای صادر می‌شود.

وی درباره تأمین مواد اولیه مورد نیاز صنعت سیمان نیز افزود: مواد اولیه مورد نیاز صنعت سیمان، از داخل تأمین می‌شود و توجیه اقتصادی ایجاد کارخانه سیمان، منوط به تأمین انرژی و مواد اولیه از داخل کشور است.

وفاپور درباره وضعیت ماشین آلات صنعت سیمان نیز گفت: اکنون در بحث تجهیزات و ماشین آلات، مشکل کمتری وجود دارد، زیرا 85 درصد تجهیزات و قطعات تولید داخل است؛ بنابراین از حیث تأمین قطعات، مشکلی وجود ندارد، تنها بحث نقدینگی است که به خاطر توقف خطوط تولید گریبانگیر این صنعت است.

وی افزود: با توجه به ناترازی که در بحث تولید وجود دارد، اما هزینه شرکت‌ها تاحدودی ثابت است و باید دستمزد پرداخت کنند، بنابراین وقتی تولید ندارند یا کم است، نقدینگی هم کاهش پیدا می‌کند، در این صورت یکی از نگرانی‌های تولیدکنندگان این است که نتوانند منابع لازم برای به روز کردن تجهیزات و قطعات و تعمیرات و نگهداری را داشته باشند.