آثار شوم شراب در روایت پیامبر (ص) / چرا شراب بدتر از زناست؟
شراب علاوه بر آثار ضدمعنوی که بر روح و جان انسان دارد، به جسم انسان نیز زیان‌های جبران‌ناپذیری وارد می‌کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شراب یکی از نوشیدنی‌های زیان‌باری است که در قرآن از آن با عنوان «خمر» یاد شده است. خداوند از شراب در سه جای قرآن یاد کرده است که شامل آیات 219 بقره و 90 و 91 مائده است. در آیه 219 بقره، از شراب با تعبیر «گناه کبیر؛ اِثم کَبیر» یاد شده است. خداوند در آیه 90 سوره مائده آن را نجاستی حاصل عمل شیطان «رِجس مِن عَمَلِ الشَیطان» و در آیه 91 نیز به عنوان ابزار شیطان برای گسترش دشمنی و کینه «یُوقِعَ بَینَکُمُ العَداوَهَ وَ البَغضاءَ» معرفی کرده است.
شراب، کلید هر شر و بدی
شراب، اما در احادیث کلید هر شری است. امام صادق علیه‌السلام در روایتی فرمود «شُربُ الخَمرِ مِفتَاحُ کُلِ شَر»؛ خوردن شراب، کلید هر شری است. (کافی، ج12، ص695) در سایر احادیث، شراب را بدتر از بی‌نمازی و حتی شنیع‌تر از زنا معرفی کرده‌اند. فردی از امام صادق علیه‌السلام پرسید آیا شراب بدتر است یا ترک نماز. امام فرمود نوشیدن شراب؛ سپس فرمود آیا می‌دانی چرا اینگونه است؟ گفت نه. امام توضیح داد زیرا شراب فرد را دچار حالتی می‌کند که اصلاً پروردگار خویش را نمی‌شناسد. «لِأَنَهُ یَصِیرُ فِی حَال لَا یَعرِفُ رَبَهُ.» نکته‌ای که از این روایت برداشت می‌شود این است که انسان گناهکار با نوشیدن شراب از یاد خدا به قدری غافل می‌شود که گویی او را نمی‌شناسد، از این جهت مستعد هر خطا و گناهی می‌شود.
شرب خمر بدتر از زنا و سرقت و قتل
در دیگر روایت از امیرالمؤمنین علیه‌السلام سؤال شد شما گمان می‌کنی که نوشیدن شراب بدتر از زنا و سرقت است؟ فرمود بله؛ چرا که ممکن است زناکار به همین گناه اکتفا کند، خود را به گناه دیگر آلوده نکند، اما شرابخوار با آنکه به یک گناه آلوده شده، به گناهان دیگری نیز مانند زنا، دزدی، آدمکشی و ترک نماز آلوده خواهد شد؛ «اِنَ صَاحِبَ الزِنَا لَعَلَهُ لَا یَعدُوهُ اِلَی غَیرِهِ وَ اِنَ شَارِبَ الخَمرِ اِذَا شَرِبَ الخَمرَ زَنَی وَ سَرَقَ وَ قَتَلَ النَفسَ الَتِی حَرَمَ اللَهُ عَزَ وَ جَلَ وَ تَرَکَ الصَلَاهَ.» (الکافی (ط - الاسلامیه)، ج6، ص403) در حدیث مشابهی، امام محمد باقر علیه‌السلام فرمود «خوردن شراب، فرد را درگیر زنا، سرقت و قتلی می‌کند که خداوند آن (قتل) را حرام شمرده است. و نیز خوردن شراب فرد را به شرک نسبت به خدا می‌کشاند. آثار شراب بسیار بیشتر از هر گناه دیگری است چنان که درختش نیز از هر درخت دیگری بالاتر می‌رود. اِنَ شُربَ الخَمرِ یُدخِلُ صَاحِبَهُ فِی الزِنَا وَ السَرِقَهِ وَ قَتلِ النَفسِ الَتِی حَرَمَ اللَهُ؛ وَ فِی الشِرکِ بِاللَهِ وَ أَفَاعِیلُ الخَمرِ تَعلُو عَلَی کُلِ ذَنب کَمَا یَعلُو شَجَرُتهَا عَلَی کُلِ الشَجَرِ. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال (شیخ صدوق) ص245)
آثار شوم شرابخواری در دنیا و آخرت
اما رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی ضمن بیان گوشه‌ای از وقایع آخرالزمانی، به آثار شوم شراب اشاره می‌کنند که خواندن آن برای آن عده که مبادرت به خوردن شراب دارند، جای تأمل دارد. حضرت خطاب به ابن‌مسعود فرمود * پسر مسعود، قسم به خداوندی که مرا به حق فرستاده، زمانی خواهد آمد که مردم شراب را حلال شمرند و آن را نبیذ نام می‌گذارند. لعنت خدا و ملائکه و مردم بر آنها باد که من از آنها بیزارم و آنها نیز از من بر کنارند.» وَ الَذِی بَعَثَنِی بِالحَقِ لَیَأتِی عَلَی النَاسِ زَمَان یَستَحِلُونَ الخَمرَ وَ یُسَمُونَهُ النَبِیذَ عَلَیهِم لَعنَهُ اللَهِ وَ المَلائِکَهِ وَ النَاسِ أَجمَعِینَ أَنَا مِنهُم بَرِیء وَ هُم مِنِی بُرَآءُ»
* پسر مسعود، آنکه با مادر زنا کند، گناهش کمتر است از آنکه به قدر خردلی ربا داخل مالش شود، و هر که شراب بنوشد کم یا زیاد، نزد خدا از رباخوار بدتر است که شراب مفتاح همه شرارت‌هاست؛ یَا ابنَ مَسعُود الزَانِی بِأُمِهِ أَهوَنُ عِندَ اللَهِ مِمَن یُدخِلُ فِی مَالِهِ مِنَ الرِبَا مِثقَالَ حَبَه مِن خَردَل وَ مَن شَرِبَ المُسکِرَ قَلِیلًا کَانَ أَو کَثِیراً فَهُوَ أَشَدُ عِندَ اللَهِ مِن آکِلِ الرِبَا لِأَنَهُ مِفتَاحُ کُلِ شَر»
* پسر مسعود، آنان به نیکان ستم و نیز فاجران و بدکاران را تصدیق می‌کنند. حق در نظرشان باطل و باطل حق خواهد بود و همه اینها برای دنیا است که خود می‌دانند بر غیر حق می‌روند و لکن «شیطان کارهاشان را در نظرهاشان زیبا جلوه داده و در نتیجه از راه حق بازشان داشته و هرگز هدایت نخواهند یافت» (نمل24) «به زندگی دنیا دلخوش و قانع شدند و به آن آرامش و اطمینان یافتند؛ آنان که از آیات ما غافل شدند و به واسطه آنچه عمل و کسب کرده‌اند، جایگاهشان دوزخ است.» (یونس7) یَا ابنَ مَسعُود أُولَئِکَ یَظلِمُونَ الأَبرَارَ وَ یُصَدِقُونَ الفُجَارَ وَ الفَسَقَهَ الحَقُ عِندَهُم بَاطِل وَ البَاطِلُ عِندَهُم حَق هَذَا کُلُهُ لِلدُنیَا وَ هُم یَعلَمُونَ أَنَهُم عَلَی غَیرِ الحَقِ وَ لَکِن زَیَنَ لَهُمُ الشَیطانُ أَعمالَهُم فَصَدَهُم عَنِ السَبِیلِ فَهُم لا یَهتَدُونَ (نمل24) رَضُوا بِالحَیاهِ الدُنیا وَ اطمَأَنُوا بِها وَ الَذِینَ هُم عَن آیاتِنا غافِلُونَ أُولئِکَ مَأواهُمُ النَارُ بِما کانُوا یَکسِبُون (یونس7)
معیار تکریم افراد جامعه در نگاه پیامبر (ص)در نهایت اینکه شراب علاوه بر آثار ضدمعنوی که بر روح و جان انسان دارد، به جسم انسان نیز زیان‌های جبران‌ناپذیری وارد می‌کند و این مسئله از لحاظ پزشکی در سطح دنیا بارها به اثبات رسیده است؛ از جمله آنکه به طور کلی الکل سبب التهاب جهاز هاضمه (سیستم هضم غذا) می‌شود. سبب خراشیدگی جدار روده‌ها، دفع خون و ضعیف کردن قوا می‌شود و بالاخره اسهال سخت تولید می‌کند و گاهی نیز یبوست می‌آورد. الکل زبان را ضخیم و سخت و سلول‌های مخصوص ذائقه را ضعیف و بالاخره محو می‌کند، به طوریکه شخص دائم الخمر دیگر طعم غذاها را درست حس نمی‌کند، و این خود یکی از علل بی‌اشتهایی در شخص الکی است. الکل از بزرگ‌ترین علل ابتلای به مرض سل است و سبب تورم ریه‌ها می‌شود و تنفس را سخت می‌کند. اینها تنها گوشه‌ای از مضرات شراب و الکل هستند.
انتهای‌پیام /