آدابی که در برخورد با دیگران باید رعایت کنیم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام حسینی قمی در ادامه‌ی برنامه خود با عنوان «سیری در نهج‌البلاغه» به موضوع آداب معاشرت پرداخت.

وی درباره لوم احترام به مسلمانان گفت: طبق آموزه‌های دینی ما احترام به مسلمان بر تمام احترام‌ها بالاتر است. نزد مسلمان واجبات و محرمات زیادی مثل نماز و حج و... مهم است، اما امیرالمؤمنین می‌فرماید حرمت مسلمان بر تمام حرمت‌های دیگر مقدم است. و فَضَلَ حُرمَهَ المُسلِمِ عَلَی الحُرَمِ کُلِها؛ یعنی در رأس تمام حرمت‌ها، حرمت مسلمانان مهم‌تر است. یا در روایتی دیگر می‌خوانیم که امام صادق علیه‌السلام خطاب به کعبه فرمود ما أعظَمَکِ و ما أعظَمَ حُرمَتَکِ وَالله ِ انَ المُؤمِنَ أعظَمُ حُرمَهً عِندَ الله ِ مِنکِ؛ یعنی چقدر حرمت تو بزرگ است! همانا حرمت مؤمن نزد خداوند از حرمت تو عظیم‌تر است. ما ذهنمان خطور نمی‌کند روزی به کعبه آسیبی برسانیم، اما گاهی آبروی مسلمان را می‌بریم، اشک او را در می‌آوریم، مالش را می‌بریم. یا در روایتی دیگر می‌خوانیم هرکه نمی‌تواند ما را زیارت کند، مؤمنی را زیارت کند. عجیب‌تر این است که امیرالمؤمنین در ادامه فرمود وَ شَدَ بِالاِخلاصِ وَالتَوحیدِ حُقُوقَ المُسلِمینَ فی مَعاقِدِها. خداوند حقوق مسلمانان را به توحید و اخلاص گره زده است. کسی می‌تواند بگوید موحد و مؤمنم که حقوق مؤمن را محترم بشمارد.

وی افزود: طبق آموزه‌های روایی، در برخورد با یکدیگر چند نکته را باید توجه داشتیم باشیم. اول اینکه چهره‌ات گشاده و شادی بر لبت باشد. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود:المُؤمِنُ بِشرُهُ فِی وَجهِهِ وَ حُزنُهُ فِی قَلبِهِ؛ یعنی شادی مؤمن در چهره و اندوه او در قلبش است. اگر غصه داری در دلت بگذار. در یک مراسم غم عالم را در سفره نریز. باید در نظر داشته باشیم که هر کسی یکسری گرفتاری‌ها دارد. البته یک وقت انسان می‌خواهد درد دلی کند، آن یک بحث دیگری است. یا در دیگر روایت فرموداذا لَقِیتُم اخوانَکُم فَتَصافَحُوا و أظهِرُوا لَهُمُ البَشاشَهَ و البِشرَ؛ یعنی هرگاه به برادران خود برخوردید، با یکدیگر دست دهید و از خود شادی و خوشرویی نشان دهید، از هم که جدا شدید هرچه گناه داشته‌اید از بین رفته است.

حسینی قمی ادامه داد: موضوع بعدی در برخورد با دیگران سلام کردن است. حضرت فرمود مِن التَواضُعِ أن تُسَلِمَ علی مَن لَقِیتَ؛ یعنی یکی از نشانه‌های تواضع، سلام دادن است؛ یعنی هرکه را دیدی سلام کن. پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت وحی بر سلام کردن تقدم داشتند. مورد بعدی، مصافحه است. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموداذا تَلاقَیتُم فَتلاقوا بالتَسلیمِ و التَصافُحِ، و اذا تَفَرقتُم فتَفَرَقوا بالاستِغفارِ؛ یعنی هرگاه به هم رسیدید، سلام گویید و دست دهید و چون از هم جدا شدید با آمرزش‌خواهی یکدیگر را ترک کنید.

انتهای‌پیام /