شنبه 3 آذر 1403

آره داداش؛ ایران؛ کویته!

وب‌گاه خبر آنلاین مشاهده در مرجع
آره داداش؛ ایران؛ کویته!

اعضای فدراسیون فوتبال کویت در واکنش به عدم خرید بلیت چند هوادار به صورت دسته‌جمعی از سمت‌های خود استعفا دادند.

فرق است بین ما و کویتی ها. اصلا همین واحد پول شان و تفاوت فاحش آن با ریال ایران خودش یک خط می کشد بین ما و آنها. باز الان یک سری ها می آیند و می گویند:«ای خود تحقیرهای بدبخت!»

یک زمان این رفتارها را فقط از کشوری مثل ژاپن (در قیاس آسیایی) می شنیدیم که مثلا برای تاخیر یک دقیقه ای مترو مسئولانش عذرخواهی می کردند یا استعفا می دادند. راستش وقتی خبر رسید که اعضای فدراسیون فوتبال کویت بره خاطر اینکه چند هوادار نتوانسته اند بلیت بخرند و به بعضی ها هم اجازه نداده اند بطری آب با خودشان به ورزشگاه ببرند از سمت خودشان استعفا داده اند غبطه خوردم! از بچگی شنیده بودیم که وقتی می خواستند مثالی درباره آزادی و خرید اجناس و... بزنند می گفتند:«مگه کویته؟!» اما این یکی را که شنیدیم دیگر مغزمان نمی کشد. ناخودآگاه یاد گرفتن امضا از محمد مهدی نبی روی تخت آی سی یو افتادم که درخواست افزایش بودجه لیگ برتری ها را برایش تا امارات و تا دم در آی سی یو فرستادند تا امضا کند. یاد داوود رفعتی افتادم که وقیحانه از این گفته که شاید عمرهوادار ملوان به دنیا نبوده و یاد خیلی چیزهای دیگر در این فوتبال بی در و پیکر که یک زمین چمن درست و حسابی ندارد تا تیم ملی کشورش در آن بازی کند!

راست می گویند که ایران برای یک سری از این مسئولان ورزشی ما کویت است، راست می گویند که هر کتاری کنند، هر جایی بروند و بیایند کک کسی نمی گزد و آنها هستند و هستند با کلی فساد از کرمان گرفته تا تهران!

داشتم همین نکات را می نوشتم که خبر دیگری رسید از ورزشگاه تمام استاندارد شهر قدس! همان قلعه حسن خان خودمان را می گویم که میزبان بازی های آسیایی استقلال و پرسپولیس است. خبر این بود که برق گرفتگی باعث سوختگی 2 کارگر در زمان برگزاری نشست نکونام شده؛ پس از آن هم برق رفته تا این کنفرانس خبری در بدترین شرایط ممکن برگزار شود.

واقعا گاهی باید بی خیال شد. سیگاری دود کرد و فقط به افق خیره شد! ذهن ها خسته است از تکرار مکررات؛ از این همه نوشتن که انتهایش هیچ است و هیچ! عاجزیم از یک بازسازی ساده و ناتوان در نگهداری آنچه که سال ها قبل ساخته شده. عاجزیم از یک شماره گذاری ساده روی صندلی و عاجزیم از اینکه اجازه ندهیم چمن سبز؛ زرد نشود!

حالا این وسط یک کلمه " خودتحقیر" هم انداخته ایم گوشه لپ مان و تا کسی حرفی می زند با چوب و چماق می زنیم توی سرش!

از ویلموتس گیت گرفته، تا وار و اشتباهات داوری، کتک کاری در لیگ یک، چمن های خراب و کیفیت پخش تلویزیونی و... خسته شده ایم دیگر از این همه فاجعه و تکرار آن. اصلا شما راست می گویید ما هستیم و یک مشت خودتحقیر که استعفای دسته جمعی اعضای فدراسیون فوتبال کویت برای اتفاقی که در ایران عادی است شده برای مان آرزو! تازه ما استعفا هم نخواستیم و به همان عذرخواهی ساده که در حد همان سادگی است قانع بودیم که آن را هم نکردید. ما خودتحقیر هستیم دوستان، خودتحقیر...

251 251

کد خبر 1958207