آیا آمریکا در زمین تایوان باخت؟ بازی در شرق آسیا به نفع چین تغییر می‌کند؟
اقتصادنیوز: موضع گیری لای و اظهار نظر جو بایدن نشان داد که تایپه خواهان استقلال نیست و ایالات متحده نیز تمایلی به تغییر وضع موجود ندارد؛ همین مقوله در کنار افزایش توان نظامی و گفتمانی پکن موجب شد که بسیاری بگویند، واشنگتن زمین بازی را به پکن واگذار کرد.
به گزارش اقتصاد نیوز، دولت بایدن نشان داد که چندان قابل اعتماد نیست. در حالی که برخی از مقامات ایالات متحده به سرعت دموکراسی تایوان و قدرت انتخاباتی این بازیگر را تحسین کردند، رئیس جمهور اعلام کرد: ما از استقلال تایوان حمایت نمی کنیم. این موضع گیری منعکس کننده خواسته های پکن بود. اما در اینجا شاهد یک تناقض هم هستیم. لای چنین رویکردی را پذیرفت و موضع سلف خود، تسای اینگ ون را تکرار کرد و گفت که وضعیت سیاسی موجود ادامه دارد و او از آن دفاع خواهد کرد. لای تاکید کرد: ما چنین طرحی [برای اعلام استقلال] نداریم، زیرا تایوان در حال حاضر یک کشور مستقل است و نیازی به اعلام استقلال نیست.
جشن دموکراسی زیر سایه پکن
دفاع از موقعیت تایوان به عنوان یک کشور مستقل بالقوه به اندازه کافی دشوار خواهد بود. در یک ضربه روانی به تایپه، تنها یک روز پس از پیروزی حزب دموکراتیک ترقی‌خواه (DPP)، کشور جزیره‌ای نائورو در اقیانوس آرام، به جای آن که به لحاظ دیپلماتیک تایوان را به رسمیت بشناسد، به چین رو کرد و بدینگونه تسلیم تشویق‌های پکن شد. اگر موضع گیری نادرست بایدن را کنار بگذاریم، نتیجه انتخابات به نفع ایالات متحده است. تصمیم رای دهندگان تایوانی برای انتخاب لای در حالی که اکثر کرسی قوه مقننه در اختیار احزاب اپوزیسیون قرار دارد، نشان دهنده تمایل شهروندان جمهوری چین (ROC) برای تزریق احتیاط بیشتر به نظام سیاسی است. مردم تایوان می خواهند وضعیت موجود را حفظ کنند و از جنگ بپرهیزند. دموکراسی در حال شکوفایی همسو با ایالات متحده در جبهه مرکزی رقابت ژئوپلیتیک آسیای شرقی، موقعیت دیپلماتیک و نظامی ایالات متحده را در بخش مهمی از جهان تقویت می کند. اما جشن دموکراسی تایوان باید با این واقعیت سرد تعدیل شود که وضعیت موجود زیر سایه حاکمیت چین حفظ می شود.
تعهد لای مبنی بر اینکه "دفاع بستر امنیت ملی ما است" با منافع و سیاست ایالات متحده سازگار است. او قصد دارد برنامه نوسازی و اصلاحات دفاعی تسای را ادامه دهد. این طرح‌ها باید سریع‌تر پیش بروند و ایالات متحده باید در کمک به تبدیل ارتش جزیره به یک نیروی جنگی مدرن و مؤثر بیشتر پیشرو باشد. آنگونه که نشنال اینترست نوشته، واشنگتن باید با تایپه به عنوان یک شبه متحد که به طیفی کامل از ابزارهای کمک امنیتی دسترسی دارد، رفتار کند. در حالی که حفظ وضعیت موجود تایوان در راستای منافع حیاتی ایالات متحده است، تایوان آنقدر کوچک است که نمی‌تواند به تنهایی در برابر فشارهای چین مقاومت کند. از همین رو ناظران می گویند، واشنگتن باید بار قابل توجهی را در این بستر به دوش بکشد.
هراس از توان بالای نظامی - گفتمانی پکن
پکن از سومین دهه نوسازی نظامی خود لذت می برد. در نظر بگیرید که در شهادت اخیر به کنگره، دریاسالار جان آکیلینو، تاکید کرد که تنها در سال 2022، ارتش آزادیبخش خلق هفده کشتی را به نیروی دریایی بزرگ خود اضافه کرد. افزایش توان نظامی ارتش چین از زمان پایان جنگ سرد تاکنون، موجب شده تا این کشور ساختار نظامی گسترده ای را در اختیار داشته باشد. ارتش آزادیبخش خلق در کنار نوسازی نیروی دریایی خود، ناوگان هواپیماهای پیشرفته و زرادخانه موشک های بالستیک و کروز متعارف و هسته ای و همچنین موشک های مافوق صوت را افزایش می دهد. در مقابل توان نظامی ایالات متحده به طور خطرناکی تقلیل می رود زیرا این کشور از متحدان در دو جنگ در سراسر جهان پشتیبانی می کند. تمایل پکن برای شروع جنگ بزرگ در آسیا مشخص نیست. با این حال، اندازه ارتش این کشور به خودی خود گزینه های زیادی را برای جمهوری خلق چین فراهم می کند تا به کارزار آزار، فشار و ارعاب خود ادامه دهد. تسلیم ناپذیری پکن با توانایی اش در تشدید جنگ تقویت می شود. تایوان و ایالات متحده باید در ترس زندگی کنند چرا که استراتژی های قهری چین مقدمه ای برای تهاجم و اشغال جزیره است.
جمهوری خلق چین از آنچه «قدرت گفتمانی» می نامد استفاده می کند تا اقدامات ایالات متحده و تایوان را تحریک آمیز قلمداد کند. از این رو، غریزه فوری بایدن برای اطمینان دادن به پکن مبنی بر اینکه انتخاب تایوان به این معنا نیست که ایالات متحده «از استقلال حمایت می کند»، بدین معنا است که ایالات متحده برای تنظیم نتیجه سیاسی در جزیره دست به هر کاری زده است. «قدرت گفتمان» پکن، واشنگتن را در حالت تدافعی لفاظی قرار می دهد. ناظران می گویند، ایالات متحده هنوز زمان دارد، تا اوضاع را تغییر دهد و عدم تعادل نظامی خطرناک در سراسر تنگه را جبران کند. در حالی که موازنه نظامی حیاتی است، در رقابت با پکن، کلمات نیز اهمیت دارند. برخلاف بایدن، تایوان به استقلال رای نداد و رئیس جمهور منتخب نیز برنامه ای برای دستیابی به آن ندارد. تایپه وضعیت سیاسی جزیره را تغییر نخواهد داد. ناظران می گویند، پکن با تاکید بر خواسته های سخت و بی امان خود برای اتحاد به دنبال تغییر وضعیت موجود است. از منظر آنها بایدن باید اقدامات تحریک آمیز چین علیه تایوان را برای مردم آمریکا و متحدانش شرح دهد. با انجام این کار، او در «قدرت گفتمانی» دوباره برتری پیدا می کرد.
همچنین بخوانید
