آیا جنگ جهانی سوم بر سر غذا و آب خواهد شد؟
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، با رشد تصاعدی جمعیت در جهان و نیز در ایران و محدودیت‌های که در منابع تولید غذا و محصولات کشاورزی وجود دارد برای بسیاری این سئوال است که غذا در جهان آینده چگونه تامین‌می شود، آیا گرسنگی همه انسان‌ها را از بین خواهد برد؟ طبق آمار سازمان ملل متحد یک میلیارد نفر هر شب گرسنه سر بر بالین‌می گذارد و بسیاری بر این باورند که جنگ جهانی سوم سر غذا و آب خواهد شد زیرا به اعتقاد آنها منابع محدود تولید، توان تامین غذا را در جهان آینده نخواهد داشت.
بنا بر تخمین سازمان ملل متحد، جمعیت جهان در نوامبر 2022 از مرز 8 میلیارد نفر گذشت. جمعیت جهان از هنگام پایان قحطی بزرگ و مرگ سیاه (همه‌گیری طاعون) در سال 1350 میلادی رشد سریعی را آغاز کرد.
این در حالی است که تغییرات آب و هوایی، گرم شدن کره زمین، خشکسالی ها، طوفان‌ها و گردوغبارها و نیز محدود بودن خاک و آب باعث شده تولیدات کشاورزی و غذا با چالش‌هایی مواجه شود. پس آیا باید نگران تامین غذا در آینده شد؟ آیا‌می توان گفت گرسنگی بر دنیا مستولی شده و جنگ جهانی سوم بر سر غذا و آب شکل می‌گیرد؟
*استفاده از تکنولوژی‌های نوین در کشاورزی راهکار تامین غذا در آینده
در کنار همه این محدودیت‌های تولید، دانشمندان راهکارهایی را برای تامین غذا در آینده دارند، به تناسب رشد علم کشاورزی، تکنولوژی‌های مدرن هم برای تولید اختراع شده که هر کدام به تولید بیشتر مواد غذایی کمک می‌کند، یکی از راهکارها استفاده از تکنولوژی‌های نوین در کشاورزی است که به طور گسترده ای در حال توسعه و استفاده قرار‌می گیرند. این تکنولوژی‌ها به کشاورزان کمک می‌کند تا عملکرد و بهره وری خود را افزایش دهند، منابع طبیعی را صرفه جویی کنند و به حفظ محیط زیست کمک کنند. در نظر بگیرید زمانی میانگین تولید گندم دو تن در هکتار بود در سایه استفاده از تکنولوژی کشاورزی اکنون به 14 میلیون تن رسیده و سایر محصولات کشاورزی هم چنین رشدی را داشته‌اند.
سازمان خواوربار کشاورزی ملل متحد به 3 راهکار اساسی که به تامین امنیت غذای جهان آینده کمک‌می کند اشاره‌می کند.
1- سامانه‌های هوشمند کشاورزی
سامانه‌های هوشمند کشاورزی شامل استفاده از سنسورها، شبکه‌های بی سیم و فن آوری‌های اینترنت اشیاء (IoT) است. با استفاده از این سامانه ها، کشاورزان‌می توانند به طور دقیق و به موقع اطلاعات مربوط به خاک، آب، هوا و گیاهان را جمع آوری کرده و تحلیل کنند. این اطلاعات به کشاورزان کمک‌می کند تا تصمیمات بهتری در مورد آبیاری، تغذیه گیاهان و مدیریت بیماری‌ها بگیرند. همچنین، سامانه‌های هوشمند کشاورزی‌می توانند به طور خودکار عملکرد سیستم‌های آبیاری را تنظیم کنند و از طریق شبکه‌های بی سیم به دستگاه‌های قابل حمل متصل شوند.
2. کشاورزی دقیق:
کشاورزی دقیق شامل استفاده از فن آوری‌های مکان یابی جغرافیایی (GPS)، سنسورها و ربات‌های خودکار است. با استفاده از این تکنولوژی، کشاورزان‌می توانند مثلا به طور دقیق و بهینه بذر بکارند، آب را به صورت مناسب تر و با صرفه جوئی بیشتر استفاده کنند و محصولات را در زمان مناسب برداشت کنند. همچنین، ربات‌های خودکار‌می توانند وظایفی مانند برداشت محصولات، تعمیر و نگهداری تجهیزات را به طور خودکار انجام دهند.
3. کشاورزی هوشمند:
کشاورزی هوشمند شامل استفاده از فن آوری‌های هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین و تحلیل داده است. با استفاده از این تکنولوژی، کشاورزان‌می توانند الگوهای رفتار گیاهان و حشرات را تحلیل کرده و به طور دقیق پیش بینی برخی از مسائل مربوط به کشاورزی را انجام دهند. علاوه بر این، با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین،می توان به طور خودکار سامانه‌های کنترل را تنظیم کرده و عملکرد کشاورزان را در طول زمان افزایش داد.
*قوانین جهانی باید تغییر کند ابراهیم مرادزاده کارشناس کشاورزی در گفت وگو با خبرنگار فارس گفت: روش سنتی دیگر جوابگوی تامین غذای آینده نیست، کشاورزی باید زمان کشت محصول را بداند، میزان کودی که باید استفاده شود، چه محصولی را در کجا بکارد، میزان آب، زمان برداشت اطلاعاتی است که به افزایش تولید کمک‌می کند.
وی افزود: اما برای تامین غذای مردم در آینده علاوه بر تولید، قوانین جهانی هم متناسب با آن باید تغییر کند، نباید غذا در انبارهای کشورهای بزرگ ذخیره شود و سایر کشورها دسترسی به آن نداشته باشد، یا نباید قوانین صادرات و واردات تحت اعمال نفوذ کشورهای سلطه گر باشد، قوا نین تجارت جهانی باید برای همه کشورها برابر باشد.
بنابراین با گسترش علم و فناوری ظرفیت تولید غذا هم بیشتر‌می شود، تکنولوژی‌های نوین به دست می‌آید که نسبت به قبل تولید متحول‌می شود. این تکنولوژی‌ها به کشاورزان کمک‌می کنند تا عملکرد و بهره وری خود را افزایش دهند و به حفظ محیط زیست کمک کنند، بنابراین راهکار تامین غذا در آینده گذر از روش امروز به کشاورزی هوشمند است که ظرفیت های بزرگی را برای تولید و غذا ایجاد می‌کند و شاید نظریه طرفداران جنگ جهانی سوم به خاطر غذا را حاشیه می برد.