آیا یک گیاه می‌تواند mRNA کافی برای واکسیناسیون یک فرد تولید کند؟
واکسیناسیون به‌ویژه تزریق آن، برای افرادی که به سوزن‌هراسی مبتلا هستند می‌تواند موضوعی بحث‌برانگیز باشد، بنابراین اگر بتوانیم به جای تزریق واکسن از واکسن‌های خوراکی استفاده کنیم به این افراد برای محافظت در برابر ویروس کرونا کمک خواهیم کرد.
به گزارش ایسنا، به نقل از نیوز، محققان دانشگاه کالیفرنیا - ریورساید ایالات‌متحده در جستجوی راهی برای رشد گیاهان خوراکی هستند که داروی مشابه واکسن mRNA را حمل می‌کنند.
واکسن کووید -19 یکی از واکسن‌های است که از فناوری RNA پیام‌رسان (mRNA) برای شکست ویروس‌ها استفاده می‌کند. آنها با آموزش سلول‌های سیستم ایمنی بدن برای تشخیص و حمله به یک بیماری عفونی خاص کار می‌کنند. متاسفانه واکسن‌های mRNA باید تا زمان استفاده در مکانی سرد بمانند تا کارایی خود را از دست ندهند.
گروه تحقیقی این دانشگاه (UC-Riverside) می‌گوید: در صورت موفقیت این روش، افراد می‌توانند واکسن‌های mRNA گیاهی بخورند که در دمای اتاق نیز کارایی خود را حفظ می‌کنند.
محققان در دستیابی به سه هدف تلاش می‌کنند؛ ابتدا، این گروه در نظر دارد دی‌ان‌ای (DNA) حاوی واکسن‌های mRNA را با موفقیت به سلول‌های گیاهی برساند، جایی که می‌تواند تکثیر شود. در مرحله بعد، محققان نشان می‌دهند که گیاهان می‌توانند mRNA کافی برای جایگزینی تزریق سنتی تولید کنند. سرانجام، گروه میزان مناسب خوراکی برای جایگزینی واکسن‌ها را تعیین خواهد کرد.
ژان پابلو ژیرالدو، استادیار گروه گیاه‌شناسی و علوم گیاهی این دانشگاه اظهار کرد: در حالت ایده‌آل، یک گیاه می‌تواند mRNA کافی برای واکسیناسیون یک فرد تولید کند.
وی افزود: ما این رویکرد را با اسفناج و کاهو آزمایش می‌کنیم و اهداف بلندمدت از افرادی داریم که آنها را در باغ‌های خود پرورش می‌دهند. در نهایت کشاورزان نیز می‌توانند آنها را در کل مزارع پرورش دهند.
ژیرالدو و گروهی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، سن‌دیگو و دانشگاه کارنگی ملون می‌گویند: کلید ساخت واکسن‌های خوراکی کلروپلاست‌ها (سبزدیسه) هستند. این اندام‌های کوچک درون سلول‌های گیاهی قرار دارند و به تبدیل نور خورشید به انرژی کمک می‌کنند.
ژیرالدو توضیح می‌دهد: آنها کارخانه‌های کوچک و با انرژی خورشیدی هستند که قند و مولکول‌های دیگر تولید کرده و به گیاه اجازه رشد می‌دهند. همچنین منبعی دست نخورده برای ساختن مولکول‌های مطلوب محسوب می‌شوند.
شایات‌ذکر است، نتایج تحقیقات قبلی نشان داده است که کلروپلاست‌ها می‌توانند ژن‌هایی را بیان کنند که بخشی طبیعی از گیاه نیستند. گروه ژیرالدو برای انجام این کار، مواد ژنتیکی را داخل یک پوشش محافظ قرار داد سپس به سلول‌های گیاهی ارسال کرد.
در مطالعه جدید، ژیرالدو با نیکول اشتاینمتز، پروفسور دانشگاه کالیفرنیا، سن‌دیگو همکاری کرد تا از فناوری نانو برای انتقال مواد ژنتیکی بیشتر به کلروپلاست‌ها استفاده کند.
اشتاینمتز می‌گوید: ایده ما این است که نانوذرات طبیعی یعنی ویروس‌های گیاهی را برای انتقال ژن به گیاهان، مجددا مورد استفاده قرار دهیم. برخی مهندسی این روش را دنبال کردند و نانوذرات را به کلروپلاست‌ها رساندند همچنین آنها را برای گیاهان غیرعفونی کردند.
جیرالدو خاطرنشان کرد: یکی از دلایلی که من در زمینه فناوری نانو کار خود را آغاز کردم، این بود که بتوانم آن را در گیاهان به کار گیرم و راه‌حل‌های فناوری جدیدی نه فقط برای غذا بلکه برای محصولات با ارزش بالا مانند داروها نیز ایجاد کنم.
انتهای پیام
