استانداردهای زیبایی زنان و لباس‌هایی که آب می‌روند!
گروه زنان و جوانان خبرگزاری فارس؛ نعیمه موحد: با ورق زدن تاریخ متوجه می‌شویم که زیبایی یک امر نسبی است و در طول تاریخ آرایش و پوشش‌های متفاوتی زیبا و برازنده به حساب می‌آمده است. مثلا تا همین چندصد سال پیش و در دوران قاجار، زنانی که فربه‌تر بودند و یا بیشتر ظاهر مردانه داشتند، زیبا و در اصطلاح دربار قاجاری، سوگلی محسوب می‌شدند. اما امروز آن نوع پوشش و آرایش مورد تایید جامعه از نظر استاندارهای زیبایی نیست.
اما این استاندارد زیبایی را چه کسی تعیین می‌کند و سقف آن برای معیار و الگو گذاشتن کجاست؟ اگرچه در هر کشوری تعریف زیبایی و استاندارهای آن متفاوت است اما امروزه بیشتر دنیا مد و زیبایی را با الگوی اروپایی می‌پسندد که این هم به مدد رسانه قوی است که در اختیار کشورهای غربی جهت تعیین الگو در دنیا قرار دارد.
اما چین به عنوان یک کشور آسیایی، مرزهای اروپایی بودن در معیارهای زیبایی را نیز پشت سر گذاشته و وارد دنیای عجیبی از استانداردهای زیبایی به خصوص درباره زنان شده است. آنچه چین از استاندارهای زیبایی به نمایش گذاشته است بیشتر شبیه شکنجه است تا حس رضایت از خود!
لباس زنانه یا کودکانه؟
آنچه در کشور چین به عنوان سایز لباس برای فرد زیبا و خوش‌اندام معرفی می‌شود از نگاه بقیه مردم دنیا در واقع لباس کودک است! یک بلاگر چینی در این باره می‌گوید: «در چین سایز لباس m یا متوسط، دقیقا مطابق با سایز لباس 110 در کودکان است که مناسب فرد 3 تا 4سال است»
این بلاگر در ویدئویی که این روزها در شبکه‌های اجتماعی فراگیر شده است ادامه می‌دهد: «سایز xs اندازه کف دست است و یک دختر 40کیلویی نمی‌تواند آن را بپوشد! سایز L هم در واقع هم اندازه عرض یک آیپد است و نصف سایز Lای است که در آمریکا به فروش می‌رسد.»
تفاوت سایز L در آمریکا و چین
قد و قامتی به پهنای کاغذ!
چند وقتی است در شبکه‌های اجتماعی عکس و فیلم‌محور، تصاویری از زنان چینی پخش می‌شود که اندامی بسیار لاغر و در واقع غیرطبیعی دارند. ویدئوها باریکی کمر این خانمها را به اندازه یک ورق کاغذ تشبیه می‌کنند! خیلی از کاربرانی که این مطالب را می‌بینند، عقیده دارند که تصاویر و ویدئوها ساختگی هستند و کسی که اندامی به این باریکی داشته باشد مشکلات جسمی زیادی را تجربه می‌کند. اما به نظر می‌رسد این تصاویر و ویدئوها چندان هم غیرواقعی نیستند. گشتی در تصاویر مربوط به فروشگاه‌های چینی مخصوصا برندهای معروف، مانکن‌هایی را نشان می‌دهد که پهنای بدنشان واقعا کم و غیرطبیعی است و لباسی که بر تن مانکن است به جز تشویق به دارا شدن همچین اندامی، مشتری هم دارد و فروش می‌رود!
خانم بلاگر چینی در ویدئویی انتقادی که درباره استانداردهای زیبایی غلط در چین و مانکن‌های فروشگاهی به اشتراک گذاشته است ضمن تایید سایز مانکن لباس خانمها که بسیار باریک است، می‌گوید: «مانکن‌های مردانه حتی شکم دارند و لباس متناسب با مردان چاق برای فروش در فروشگاه‌ها موجود است.»
همه چیز زیر سر یک برند است
تاثیر تبلیغاتی برندها بر سبک زندگی مردم غیرقابل انکار است. نمونه آن برند «برندی ملویل» در چین است که با شعار «سایزت رو کوچک کن» تنها یک سایز لباس تولید می‌کند! طبق جدولی که این برند برای لباسهایش در نظر گرفته است، خانمی با قد 165، باید فقط 48کیلو وزن داشته باشد تا بتواند یکی از لباسهای برندی ملویل را بپوشد.
این برند حتی برای شعبه‌های خود نیز از فروشنده‌های زن و مرد با همین قد وقامت استفاده می‌کند و در مصاحبه‌های قبل از شروع کار به جدول تناسبی قد و وزن خود تاکید دارد.
حتی به قیمت تیغ جراحی
بسیاری از نوجوانان و جوانان چینی برای تطبیق با این جدول ساختگی اقدام به عمل‌های زیبایی می‌کنند. دختران چینی زیادی ناحیه شکم و پهلوی خود را لیپوساکشن می‌کنند تا بتوانند از برندی ملویل لباس بخرند. در واقع یک برند با ساخت یک جدول بی پایه و اساس، موجی را بین جوانان چینی راه انداخته است تا براساس آن وزن خود را تعیین کنند، اگر شد به صورت طبیعی و اگر نه حتی به قیمت رفتن زیر تیغ جراحی!
همین موضوع نشان می‌دهد که استاندارهای زیبایی خودساخته در دنیای مدرن امروز، بسیار بی‌رحم هستند. جوانان باید گوش به زنگ باشند تا ببینند رسانه مد و فشن برای آنان چه قد و وزن و چه ظاهری را در نظر گرفته است. در این بین حتی اگر وضعیت مثل چین، افراطی هم بشود، موج مد، قوه عاقله را تعطیل می‌کند و جوانان برای عقب نماندن از دنیای مد و همچنین پذیرفته شدن بین همسالان، هرچیزی را مد گفت و پسندید، می‌پسندند.
استانداردهای زیبایی همیشه در حال تغییر هستند
در اروپا و آمریکا که تقریبا استاندارهای زیبایی جهانی را تعیین می‌کنند، دهه به دهه معیارها و الگوها متفاوت بوده است. به عنوان مثال در دهه1950، برای زنان بدنی به شکل جام موردپسند بوده است. در دهه 1960 مدل‌هایی که تنه های بلند و لاغر داشتند، به عنوان آیکون‌های زیبایی شناخته می‌شدند. در دهه 1980، دنیای مد تشخیص داد که فرم بدن زنان باید به شکل سیب باشد و در دهه 1990، گفته شد که هرچه لاغرتر بهتر!
فرم بدن یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد هر فرد است و هر فرد دارای فرم بدنی منحصربه‌فرد و خاص است. این فرم بدن بر اساس عوامل مختلفی مانند ژنتیک، سبک زندگی، و سایر عوامل تشکیل می‌شود. تحمیل یک فرم بدنی خاص مخصوصا برای زنان در طی دهه‌های گذشته باعث ایجاد ناراحتی‌های روحی نیز در این قشر شده است.
فشار و استرس نزدیک شدن بدن به ایده‌آل دنیای مد برای زیبا به نظر آمدن و پذیرفته شدن در جامعه، از دلایل اوج گرفتن بیماری‌هایی چون اضطراب و استرس و یا عوارض انزوا و گوشه‌گیری برای افرادی که بدنشان مطابق معیارهای زیبایی پذیرفته شده نیست، شده است.
اما برنده این بازی کیست؟ زنان یا صنعت مد؟
پایان پیام /
شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید
این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنیدچین
استاندارد زیبایی زیبایی زنان مانکن صنعت مد فشن این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است
