اصلا حس خوبی نسبت به اتفاقات سالن ندارم / عطایی: ترجیح میدهم بازی فینال در خارج برگزار میشد!
سرمربی تیم فولاد سیرجان نسبت به وضعیت و عملکرد شاگردانش در دیدار نیمه نهایی جام باشگاههای آسیا صحبت کرد.
به گزارش ورزش سه، تیم فولاد سیرجان در دیداری سخت و نفسگیر موفق شد برابر تیم جاکارتا اندونزی به پیروزی برسد و بهروز عطایی سرمربی این تیم در پایان این جدال طاقت فرسا در گفتگو با خبرنگاران گفت: از اینکه دو تیم ایرانی به فینال رسیدند خیلی خوشحال هستم و به هر حال بازی نیمه نهایی پیش بینی میشد که بازی خیلی سختی باشد ولی متاسفانه ما امروز عملکرد خوبی نداشتیم و در روزی که خوب نبودیم، بردیم و از اینکه تیم من در روز بدش میتواند خودش را مدیریت کند خیلی خوشحال هستم. قطع به یقین بازی فینال بازی متعادلتری است و فشاری روی ما نیست اما بازی جذابی با شهداب خواهیم داشت که مردم لذت خواهند برد.
عطایی درباره تفاوت تیم شهداب یزد نسبت به چند ماه گذشته توضیح داد: تیم شهداب تغییرات کلی و زیادی داشت. لیبرو و پست های مهمش تغییر کرده اما ما بر اساس چیزی که الان هست تصمیم میگیریم و قطع به یقین بازی بسیار سنگینی است.
او در مورد جو سالن گفت: این اتفاق را پیش بینی میکردیم که تماشاگران به سمت تیم خودشان گرایش داشته باشند اما در بازی امروز هم این اتفاق افتاد که اصلا نسبت به آن حس خوبی نداشتم.
وی افزود: من ترجیحم این بود بازی خارج از ایران باشد چون فضا برای تیم میزبان مهیا است و ما مانند یک تیم خارجی به اینجا آمدهایم. ترجیح بر این است که خارج از ایران بازی کنیم و انتظار این بود در تمامی بازیها به غیر از جدال با شهداب، هواداران تمام قد از ما حمایت کنند اما تا قبل از بازی امروز هیچکس برای تماشای بازی ما هم نمیآمد. در 4 بازی سالن خالی بود ولی توقع ما چیز دیگری بود و بازی امروز، جدال بر سر سهمیه جهانی بود و تشویق کردن تماشاگران برای تیم حریف بود.
عطایی در مورد تماشاگران گفت: آنها تماشاگرنما نیستند؛ آنها هم تماشاگر هستند اما خیلی یزدی هستند. ما یزدیها را انسانهایی خونگرم میدانیم اما اینکه چه نگرشی داشتند را نمیدانم.
سرمربی تیم فولاد با اشاره به فرم خوب اسفندیار و علی حاجی پور توضیح داد: حاجی پور بلافاصله پس از عمل تحت مراقبت های ویژه بود و در این مدت پس از دوران نقاهت خیلی زود به ما ملحق شد. امیر حسین هم از روز اول تمرینات خیلی خوب تمرین کرد و ارادهاش بر آماده شدن بود و تا وقتی این اراده نباشد، پیشرفت میسر نمیشود و این حس خواهندگی در هر دوی آنها بود که نوید این را میدهد که تیم ملی والیبال بازیکنان بسیار آمادهای دارد.