اگر دو بار رباط پاره نمی‌کردم، به رویایم می‌رسیدم؛/ بزرگترین حسرت کنعانی: بازی در لالیگا
حسین کنعانی‌زادگان در گفتگو با آنتن درباره بزرگترین حسرت فوتبالی خود صحبت می‌کند.
به گزارش ورزش سه، محمدحسین کنعانی‌زادگان پس از یک دوره موفق در تیم ملی فوتبال ایران و پرسپولیس، بعد از دو فصل حضور در لیگ ستارگان قطر در بازگشت به ایران مقابل دوربین آنتن نشست و در گفتگویی اختصاصی درباره مسائل مختلف دوران فوتبال خود صحبت کرد.
کنعانی در بخشی از این گفتگو با این سوال مواجه شد که بزرگترین حسرت فوتبال او چیست؟ مدافع تیم ملی پاسخ داد: من این قابلیت و توانایی را در خودم می‌دیدم که در یک لیگ خیلی خوب مثل اسپانیا یا انگلیس بازی کنم اما حالا شاید دیگر نتوانم. این حسرت من است. شاید دوباره پیش بیاید که قهرمان آسیا شویم یا در جام جهانی صعود کنیم اما شاید دیگر نتوانم حضور در لیگ‌های خیلی خوب را تجربه کنم. اگر در سنی که باید می‌رفتم، آن اتفاق بد رخ نمی‌داد و دو بار رباط صلیبی نمی‌دادم...
او سپس از رئال مادرید به عنوان تیم مورد علاقه خود نام برد و در واکنش به اینکه در هر صورت نمی‌توانست به رئال راه پیدا کند، گفت: همه سعی و تلاشم را می‌کردم. من قابلیت فنی خودم را می‌دانم و از خودم هم تعریف نمی‌کنم ولی به جرات می‌گویم هر جایی بروم، می‌توانم خودم را ثابت کنم. شما می‌گویید رئال مادرید یا لیورپول و... اما مهدی طارمی را ببینید. اگر در آن شرایط قرار بگیرید، وضعیت تغییر می‌کند. من هم اگر در کنار سرخیو راموس بازی کنم و مودریچ و کریم بنزما جلویم باشند و پشت سرم کورتوا باشد، خودم هم از لحاط فنی بالا می‌آیم و مثل آنها می‌شوم.
کنعانی تاکید کرد: به خدا بازیکنان ایرانی قابلیت‌های زیادی دارند. من به الاهلی رفته بودم و گاهی می‌گفتم چطور چهارتا گل می‌خوریم؟ چرا در پرسپولیس نمی‌خوردیم؟ در پرسپولیس در یک فصل، 8-9 گل خوردیم اما در الاهلی در 2-3 بازی، 9 گل خوردیم؛ این به‌خاطر تاثیر بازیکنانی است که در کنار تو بازی می‌کنند. از لحاظ فوتبالی اصلا قابل مقایسه نیستند. چرا لیگ قطر برای ما سخت بود؟ چون فورواردهای لیگ قطر به شکلی وحشتناک قوی هستند؛ برای مثال با 7 میلیون دلار بازیکن می‌آورند که روبروی من بازی می‌کنند و از برزیل بازیکنی می‌آورند که عجیب و غریب است اما از نظر تیمی، به جرات می‌گویم تیم‌های ایرانی تیم‌تر هستند. من و شجاع، آنجا فردی بازی می‌کردیم اما در ایران همه به هم نزدیک هستند و کمک می‌کنند. آنجا یک فوروارد مثل الونگا می‌آید که اصلا با کسی قابل مقایسه نیست و از لحاظ بدنی، گلزنی و جای‌گیری خوب است.
او در پاسخ به این سوال که با این صحبت‌ها به نظر می‌رسد حسرت او حضور در رئال مادرید است، گفت: نه. دوست داشتم در لیگ‌های معتبر و تیم‌های خوب بازی کنم. شاید می‌توانستم در اسپانیول بازی کنم و آنجا خودم را بهتر نشان بدهم و ستاره باشم. حسرتم این بود که دیگر فکر نکنم بتوانم بروم.
