ایرانی‌ها به لحاظ احساسی همیشه در بالاترین نقطه هستند / ستایش کلینزمن از چیپ داغ رامین رضاییان

به گزارش "ورزش سه"، هم‌گروهی با دو تیم بریتانیایی و آمریکا، باعث شده تا تیم‌ملی ایران در کانون توجهات قرار بگیرد و بسیار بیشتر از سایر دوره‌ها توجه رسانه‌ها را به خود جلب کند.

روز گذشته نیز دیدار ایران از تلویزیون بی بی سی اسپورت به صورت زنده پخش می‌شد و دو چهره آشنا به عنوان کارشناس، مجری برنامه را همراهی می‌کردند: یان راش و یورگن کلینزمن.

یان راش اسطوره فوتبال ولز است که سابقه عضویت در یوونتوس، لیورپول و... را دارد که در قامت چهره شاخص و پیشکسوت فوتبال ولز، برای تحلیل رقابت تیم‌ملی کشورش با ایران پای به استودیو گذاشته بود.

کلینزمن اما به شکلی دیگر به این مسابقه ارتباط داشت. او در جام جهانی 1998 توانست دروازه ایران را باز کند و با خوشحالی خاص، در اذهان ماندگار شود. اظهارات او را در ادامه می‌خوانید:

کلینزمن: ایران باید بازی را می‌برد. ولز مثل همیشه تمام تلاشش را کرد اما در ضربات اخر و تمام‌کننده خوب نبودند. ایران در نیمه دوم تیم بهتری بود.

مجری: تبریک فراوان به ایران و کارلوس کی‌روش و اینکه دوباره با ایران فرصت همراهی پیدا کرد. یورگن درباره هماهنگی تیمی و اتحاد صحبت کردیم و این چیزی بود که پیش از این نتوانسته بود بین این گروه از بازیکنان ایجاد کند و در بازی اول با نتیجه 6-2 در هم کوبیده شد اما دوباره به بازی برگشتند و روحیه خود را نشان دادند. کاری که امروز کردند عالی بود.

کلینزمن: بله. همه چیز را کنار هم گذاشتند؛ هواداران، مربی‌ها با بازیکنان. ایرانی‌ها به لحاظ احساسی همیشه در بالاترین نقطه هستند؛ آنها هم به لحاظ مثبت و هم به لحاظ منفی احساسات زیادی دارند و کل این بازی با داور درگیر بودند. متاسفانه خطاهای زیاد و قضاوت‌های زیادی علیه ولز شد و می‌شود در این باره هم حرف زد اما در نهایت در نمیه دوم واقعا موقعیت‌های قطعی گلزنی داشتند و طی دو دقیقه دو بار توپ آنها به تیرک خورد. بنابراین ایرانی‌ها نسبت به ولز به گلزنی نزدیک‌تر بودند. همانطور که گفتیم ولز توانایی نداشت، شفافیت نداشت و موقعیت‌های زیادی خلق نکرد. گرت بیل نتوانست آن لحظه مخصوص به خودش را در این بازی بسازد و متاسفانه در نهایت هم بازی را باخت.

مجری: وقتی دروازه‌بان آنقدر دیر وارد بازی می‌شود، مدت زیادی از گرم کردن او گذشته و آمادگی او چالش برانگیز است.

کلینزمن: قطعا. دروازه‌بان روی هر دو گل تاثیری نداشت و نتوانست کاری کند. به زمین آمد و لحظه‌ای که گل اول زده شد، دیگر ذهن ایران باز شده بود و فهمیدند که می‌توانند ضدحمله بزنند و زدند و با یک ضربه چیپ هم توپ را درون دروازه جا دادند. عالی بود. در این صحنه روحیه بازیکن بالاست و می‌تواند این کار را بکند.

مجری: و ولز در این لحظه از لحاظ روحی بد بود.

کلینزمن: او (رامین رضاییان) به خاطر تجربه‌اش این گل را زد؛ تجربه‌ای که با بازی در خاورمیانه دارد. اینجا برای ایران مثل بازی خانگی محسوب می‌شود و عادت آنها به آب‌وهوا و گرما تاثیر دارد؛ داور را کنترل می‌کردند، بازیکنان ولز را همین‌طور. پشت داور خطا می‌کردند و بلد بودند که چه کار کنند که البته آنقدرها هم بد نیست. می‌توانست بدتر هم باشد اما روی بازی کار کردند و آن لحظه رسید و دقیقه 98 کارشان به ثمر رسید و ولز هم فرصت زیادی نداشت تا نتیجه را جبران کند.

مجری: تو قبل از بازی پیش‌بینی کردی که ایران این بازی را طوری پیش می‌برد که تفکر خودش را نشان بدهد و می‌خواهد به مسیر خودش برگردد و دقیقا هم این کار را کردند. به لحاظ داوری هم شانس با آنها یار بود. اتفاقاتی که در بازی قبل رخ نمی‌داد.

کلینزمن: بله. این فرهنگ و روش کار آنهاست و برای همین کارلوس کی‌روش را دارند. او برای تیم ملی ایران مناسب است؛ او در آمریکای جنوبی نتوانست کاری کند، با کلمبیا نتوانست صعود کند و مصر را هم به جام جهانی نرساند و دقیقا قبل از جام جهانی به ایران برگشت و کشوری را هدایت کرد که مدت زیادی مربی آن بوده است. این تصادفی نیست و از روی عمد است. این بخشی از فرهنگ و بازی آنهاست؛ می‌دیدید داور را فریب می‌دادند و نیمکت آنها مدام شلوغ می‌کرد و کنار زمین به خط نگهدار یا داور چهارم شکایت می‌کردند.

مجری: مدام آنجا بودند.

کلینزمن: بله مدام آنجا بودند و با صورت و احساسات‌شان داور را فریب می‌دادند. داور چهارم بعد از این بازی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. برخوردهای کوچکی با آنها داشت که ما حتی نمی‌دیدیم. این بخشی از فرهنگ آنهاست؛ کاری می‌کنند که تمرکزت را از دست بدهی و ندانی چه چیزی برایت مهم است. یان راش: اگر داور اروپایی بود تفاوتی داشت؟

کلینزمن: اگر یک داور دیگر بود بله؛ خیلی فرق می‌کرد. این داور گواتمالایی بود که برای آمریکا 6 سال کار کرده بود و خب با تیم‌هایی مثل کاستاریکا کار کرده و این رفتارها هم به فرهنگ آنها می‌خورد. با آدم‌های اطراف خود می‌جنگند، جنجال می‌کنند.

مجری: مثل اینکه خط نگهدار ولزی بود. البته اسمش ولزی بود اما اهل ترینیداد و توباگو بود. کلینزمن: بگذارید اینطور بگوییم که بازی به نفع ولز پیش نرفت.

مجری: انگلیس قوی‌ترین تیم گروه است و شاید بهتر بود بازی آخر ولز با دو تیم دیگر باشد. چقدر کار برای ولز سخت می‌شود؟ یورگن تو حتما یک بازی ناراحت‌کننده وسط گروه داشتی و می‌دانستی باید برای بازی آخر خودت را جمع و جور کنی. بله؛ تساوی هم می‌تواند روی شما تاثیرگذار باشد. من فکر می‌کنم ترتیب بازی‌ها به نفع آنها است چون اگر یک تیم باشد که بداند مقابل انگلیس چطور بازی کند، ولز است.

مجری: فکر می‌کنی این ترتیب اتفاق خوبی است منظور من تغییر تفکر بود. کلینزمن: بستگی دارد که چطور به این موضوع نگاه کنید‌، ولز پیش از این هم سعی کرد امتیازی را که می‌توانست کسب کند و در نیمه دوم مقابل آمریکا این کار را کردند و امروز هم موقعیت بود و تلاش خودشان را کردند‌. در یک تورنمنت باید بلافاصله نقطه پایان را بگذارید و روی بازی بعد تمرکز کنید. اصلا امکان ندارد که الان برگردید و روی مشکلاتی که اینجا داشت، تمرکز کنید‌. باید جلو را ببینید و بگویید ما یک شانس دیگر داریم. بازی با انگلیس سخت است اما باید به سراغ آن بروید و نباید زمان را هدر بدهید. از همان لحظه اول یک تورنمنت باید آماده باشید. فکر می‌کنم اگر ولز مقابل آمریکا دقیق کار کرده بود، مخصوصا در نیمه اول، می‌توانستند سه امتیاز را بگیرند و در آن صورت در حال حاضر شرایط دیگری داشتند چون الان می‌دانیم که کار سخت است.