ایران در گرداب "پیری" ناشی از کاهش تمایل جوانان به ازدواج و فرزندآوری / مسئولین با زبان هنر؛ الگوهای زندگی عاشقانه را در جامعه برجسته کنند

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ کارشناس خانواده در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: به تازگی در صدا و سیما خبری منتشر شد که به شدت نگران‌کننده است؛ ایران در 30 سال آینده به پیرترین کشور جهان تبدیل می شود کارشناسان یکی از دلایل پیری جمعیت را افزایش سن ازدواج و فرزند آوری می دانند.

فرزانه پیرمرادی ادامه داد: چرا جوانان ما تمایل به ازدواج ندارند آیا این مشکل تماما ریشه در مسائل اقتصادی دارد؟ چرا جوانان از پذیرفتن مسئولیت و تشکیل خانواده هراس دارند؟

وی ادامه داد: در کنار اقتصاد ضعیف مشکل عدم فهم و درک عشق واقعی وجود دارد زیرا بسیاری از جوانان شاغل و تحصیل کرده که امکانات مالی نسبتا خوبی هم دارند تمایل به ازدواج و فرزندآوری ندارند چون زندگی را در دو مولفه کسب قدرت و لذت خلاصه کرده اند و جایی برای درک عشق که شامل شور و اشتیاق و لذت، احترام، دلسوزی و تعهد است باقی نگذاشته اند و تعهد و مسئولیت را بار گرانی بر دوش خود می بینند که هیچ لذتی در آن مستتر نیست.

این کارشناس تصریح کرد: اما لذتی که در عشق واقعی نهفته است موجب می شود که تعهد و مسئولیت ناشی از آن بسیار شیرین و دلخواه باشد و جوانان ما چون این لذت را نچشیده اند و در زندگی روزمره فاقد الگوهایی هستند که از این لذت پایدار برخوردار باشن عشق را باور ندارند و درک نمی کنند و نهایتا روابط موجود بین زنان و مردان را به شکل وابستگی، عادت و نیاز می فهمند نه به شکل عشق و دلبستگی و چه لزوم که وقتی وابسته نیستند و قادر به تامین خود هستند خود را به دیدن همیشگی کسی عادت دهند و نیازهای جنسی خود را میتوانند تحمل، سرکوب و تغییر دهند یا به شیوه‌های مختلف برآورده سازند و قید ازدواج را بر گردن نمی‌گیرند.

پیرمرادی ادامه داد: اگر می‌خواهیم تمایل به ازدواج و به طبع فرزندآوری حداقل در جوانان مرفه افزایش یابد شایسته است الگوهای زندگی عاشقانه را برجسته کرد روابط عاشقانه ای که در برابری استقلال و استغنا رشد کرده ا ند و افراد نه از سر نیاز بلکه از سر تمایل و دوست داشتن با یکدیگر ارتباط دارند، روابط عاشقانه‌ای که موجبات رشد هر دو طرف را ایجاد می‌کند و خوشبختی روز افزونی را به همراه دارد و مشکلات و سختی ها فقط عمق این رابطه را افزایش می‌دهد.

وی تاکید کرد: اگر مفهوم عشق واقعی به جوانان آموخته شود چه بسا جوانانی نیز که مشکل اقتصادی دارند بیشتر تمایل به ازدواج پیدا کنند و دو جوان عاشق برای پیشرفت اقتصادی در کنار هم زحمت بکشند و سختی ها به جای کمرنگ کردن عواطف آنها به عمق عشقشان بیفزاید ادبیات دنیا پر از عاشقان بی پول است.

این کارشناس در خاتمه خاطر نشان کرد: مسئولین جامعه باید این الگوها را بیابند اگر یافت نمی شود به یاری هنر بسازند و به نمایش بگذارند و هنر را در این عرصه به خدمت بگیرند هنر باید چیزی را که جامعه نیازمند آن است و کمتر در جامعه ما یافت می شود ارائه دهد عشق واقعی را نه رابطه ای بین دو انسان نابرابر و محتاج و وابسته؛ و این رسالت هنرمندان، مسئولین و دلسوزان جامعه است.

انتهای پیام /