ایلان ماسک میمون‌ها را شکنجه کرده است!
به گفته‌ی حامیان حقوق حیوانات، میمون‌هایی که ایلان ماسک فناوری تراشه مغزی شرکت نورالینک خود را بر روی آنها آزمایش کرد تحت شکنجه قرار گرفته‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، این شرکت بیوتکنولوژی در حال توسعه رابط مغزی رایانه‌ای است و ادعا می‌کند که روزی می‌توان انسان‌ها را فوق هوشمند کرد و توانایی راه رفتن را به افراد فلج بازگرداند.
با این حال "کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه" (PCRM) ادعا می‌کنند که در سال‌های 2017 تا 2020، میمون‌های آزمایشگاهی که متعلق به شرکت نورالینک بودند تحت آزمایشاتی قرار گرفتند که در حد شکنجه بوده است و شواهدی از بثورات پوستی، خودزنی و خونریزی مغزی در اسناد بررسی شده، مشاهده شده است.
در این آزمایش‌ها که طی همکاری میان دانشگاه "کالیفرنیا دیویس"(UC Davis) و نورالینک انجام شده است 23 میمون شرکت داشتند که 15 مورد از آنها در نتیجه عوارض آزمایش یا نگهداری نامناسب جان خود را از دست دادند یا مورد اتانازی قرار گرفتند.
این کمیته شکایتی را علیه دانشگاه کالیفرنیا دیویس به وزارت کشاورزی ایلات متحده آمریکا تسلیم و ادعا کرد که این میمون‌ها در نتیجه‌ی نگهداری نامناسب و آزمایش‌های تهاجمی قرار دادن ایمپلنت در سر مورد آزار زیادی دیده‌اند.
دانشگاه کالیفرنیا دیویس که در سال 2020 همکاری‌اش را با نورالینک به اتمام رساند می‌گوید که در طول آزمایش‌ها دستورالعمل‌های تحقیقاتی را به طور کامل بررسی و تایید کرده است.
سخنگوی این دانشگاه به دیلی‌میل گفت که کارکنان آن مراقبت‌های دامپزشکی از جمله نظارت شبانه‌روزی بر حیوانات را انجام داده‌اند و هرگونه حادثه‌ای را به کمیته مراقبت و استفاده از حیوانات (IACUC) گزارش داده‌اند تا در صورت نیاز تغییراتی در دستورالعمل‌ها و آموزش‌ها اعمال شود.
این شکایت از سوابق به دست آمده توسط کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه که شامل 600 صفحه از اسناد دامپزشکی و گزارش‌های کالبدشکافی است، نشات می‌گیرد.
این 23 میمون توسط نورالینک مورد آزمایش قرار می‌گرفتند اما تا سال 2020 در تاسیسات مطالعات پستانداران دانشگاه کالیفرنیا دیویس نگهداری می‌شدند. دانشگاه کالیفرنیا دیویس برای انجام این آزمایش طی سال‌های 2017 تا 2020 از نورالینک 1.4 میلیون دلار دریافت کرد.
کمیته پزشکی پس از به وجود آمدن شک و شبهه‌هایی در مورد اینکه پریمات‌ها قادر به کنترل رایانه با مغز خود هستند، به بررسی این موضوع پرداخت.
سال گذشته یک ویدیو توسط شرکت نورالینک منتشر شد که نشان می‌داد یک میمون به نام "پاگر"(Pager) نسخه‌ای کلاسیک از بازی پونگ را با استفاده از ایمپلنت نورالینک بازی می‌کند و تنها با فکر کردن بازی را هدایت می‌کند.
در این شکایت، حامیان حقوق حیوانات دانشگاه کالیفرنیا دیویس را در 9 مورد ناقض حقوق حیوانات می‌دانند از جمله آنها قانونی مبنی بر به حداقل رساندن درد و ناراحتی برای حیوانات هنگام مراقبت از آنها است.
به گفته‌ی این گروه: بسیاری از میمون‌ها آزار شدیدی را در نتیجه‌ی آزمایش‌های به شدت تهاجمی و مراقبت نامناسب تجربه کردند. این ایمپلنت و سخت‌افزارهای مرتبط با آنها که پس از ایجاد حفره‌ای در جمجمه در مغز قرار داده می‌شوند، باعث ایجاد عفونت‌های مکرر در حیوانات شده و به طور قابل توجهی سلامت آنها و درستی تحقیقات را به خطر انداخته است.
نمونه‌های متعددی از آسیب به میمون‌ها از جمله یک مورد که انگشتان دست و پایش را از دست داده بود که به نظر می‌رسد در نتیجه خودزنی یا آسیب دیگری باشد، مشاهده شد.
در موردی دیگر، یک میمون که حفره‌ای در سر آن ایجاد شده بود دچار عفونت خونی پوست شده بود که مجبور به اتانازی آن شدند. در نمونه‌ای دیگر که این گروه ارائه کردند یک میمون ماده که تراشه درون مغز آن قرار گرفته بود دچار عوارضی چون استفراغ ومشکل تنفسی شد که مشخص شد که ناشی از سکته مغزی است.
سال گذشته ایلان ماسک اعلام کرد که امیدوار است نورالینک به زودی آزمایش‌های بالینی خود را روی انسان‌ها آغاز کند.
"جرمی بکهام"(Jeremy Beckham) از کمیته پزشکی می‌گوید که او به شدت شک دارد که آنها حتی نزدیک به مرحله‌ای باشند که بتوان به طور ایمن انجام آزمایش روی داوطلبان انسانی را آغاز کرد.
این کمیته قصد دارد که دانشگاه کالیفرنیا دیویس شکایت کند و تصاویر و فیلم‌هایی که به عنوان بخشی از داده‌های اصلی منتشر نشده‌اند را درخواست کند. همچنین می‌خواهد به شماره ID حیوانات دسترسی پیدا کند سرنوشت آنها را پس از اتمام فعالیت این دانشگاه با نورالینک بررسی کند. اما کالیفرنیا دیویس می‌گوید که این اطلاعات متعلق به نورالینک هستند.
شرکت نورالینک به عنوان یک شرکت خصوصی سوژه دریافت اطلاعات نیست. اما این کمیته می‌گوید: وقتی از تجهیزات و منابع عمومی استفاده می‌کنید حق پنهان‌کاری را از خود سلب می‌کنید.
شرکت "نورالینک" متعلق به "ایلان ماسک"، شرکتی است که مدعی کاشت تراشه‌های رایانه‌ای در مغز انسان است و به تازگی گامی حیاتی در جهت آن برداشته است.
البته تصور اینکه کارها در طول این آزمایش‌ها به طرز وحشتناکی اشتباه پیش برود، هولناک است، اما از سوی دیگر، اگر این تراشه‌ها کار کنند، این اتفاق می‌تواند آغاز عصر جدیدی برای قربانیان بی‌شماری که از اختلالات عصبی، آسیب‌های مغزی، معلولیت و موارد دیگر رنج می‌برند، باشد.
در سال 2020، نورالینک کارش را ارتقا داد و نوع بی‌سیم این دستگاه را ساخت که قادر بود در لحظه جریانی در 1024 "دریچه پتانسیل عمل" ایجاد کند و یا بر روی فعالیت نورون‌ها اثر بگذارد. محققان این توانایی جدید ارتباطی را با ثبت سیگنال‌های حسی خوک‌ها در حالی که در محیط می‌گشتند به نمایش گذاشتند. در این مورد محققان الکترودها را در بخشی از مغز خوک که سیگنال‌های پوزه را پردازش می‌کند قرار دادند و در حالی که خوک‌ها آزادانه در محیط زندگی خود می‌چرخیدند محققان پاسخ‌های عصبی به نشانه‌های حسی را ارزیابی کردند.
در حالی که این آزمایش روی خوک‌ها به طرز چشم‌گیری عملکرد نورون‌های حسی را نشان داد، محققان فهمیده‌اند که برای استفاده این الکترودها در انسان باید این فرایند را روی حیوانی با توپولوژی عصبی مشابه انسان امتحان کرد یعنی پریمات‌ها.
هدفی که این شرکت هنوز به آن نرسیده ساخت یک رابط مغز و دستگاه برای استفاده از دست‌ها و بازوها است. این نوع رابط برای افراد دچار اختلالات عصبی مناسب خواهد بود تا بتوانند راحت‌تر در محیط حرکت کنند.
انتهای پیام
