این قهرمانی‌ها وفا ندارند!
این استدلال که بردن جام باعث ماندگاری مربی می‌شود غلط است!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ اگرچه در گذشته بعضی از هواداران و مدیران فوتبال بدون توجه به سبک بازی و تاکتیک‌های تیم فقط به نتیجه و جام برای تصمیم‌گیری درباره ماندن یا رفتن مربی‌شان اهمیت می‌دادند اما در دنیای مدرن امروز علاوه بر جام گرفتن، عوامل موثر دیگری، سرنوشت مربیان را تعیین می‌کنند. با توجه به برکناری احتمالی اریک تن‌هاخ پس از قهرمانی در جام حذفی انگلیس قصد داریم مربیان دیگری که دچار چنین سرنوشتی شدند را بررسی کنیم.
لویی فن‌خال
دیگر سرمربی هلندی شیاطین سرخ هم به سرنوشتی مشابه تن‌هاخ دچار شده بود. با اینکه فصل اول فن‌خال در اولدترافورد ناامید کننده به نظر نمی‌رسید و هواداران کورسوی امیدی به موفقیت تیم‌شان با معمار هلندی داشتند اما در فصل دوم شرایط برای او به خوبی پیش نرفت. سبک بازی کسالت بار و نبردن‌های متوالی، صبر هواداران و مدیران منچستریونایتد را لبریز کرده بود. یک دوره قابل توجه بین نوامبر 2015 و ژانویه 2016، یونایتد 6 بازی را بدون برد پشت سر گذاشت و فان خال در آستانه ترک باشگاه قرار داشت و شیاطین سرخ در زمین ناامید به نظر می‌رسیدند. از آن نقطه به بعد هیچ برد و جامی نمی‌توانست مرد هلندی را برای فصل بعد روی نیمکت قرمزهای منچستر نگه دارد. همینگونه هم شد و قهرمانی در جام حذفی نتوانست عامل بقای فن‌خال شود.
مائوریسیو ساری
پس از ترک چلسی در سال 2019 و پیوستن به یوونتوس، دشمن سنتی ناپولی، همه چیز مانند یک ازدواج رویایی پیش می‌رفت و 2 طرف از یک دیگر رضایت کامل داشتند اما انطباق یوونتوس با سبک بازی متحورانه و «ساری‌بال» پس از گذشت چند ماه سخت به نظر می‌رسید. با این وجود یووه همچنان اسکودتو را به دست می‌آورد. پس از حذف شدن از لیگ قهرمانان اروپا در مرحله یک‌هشتم نهایی توسط لیون، ساری در عمل اخراج شده بود و تنها یک سال در تورین دوام آورد چون هدف مدیران یوونتوس پس از آوردن کریستیانو رونالدو فقط قهرمانی در اروپا محسوب می‌شد و هرگز به آن نرسیدند.
آنتونیو کونته
کونته در فصل 2016/17 به فوتبال انگلیس نشان داد در سبک بی‌رحمانه و عمل‌گرایانه، کسی حریفش نمی‌شود. او یک سال پس از کسب رتبه دهم، چلسی را به قهرمانی در لیگ برتر هدایت کرد؛ حتی اگر این زیباترین فوتبالی نباشد که لیگ تا به حال دیده است. با این حال اوضاع در فصل دوم برای سرمربی پرجنب‌وجوش ایتالیایی به خوبی پیش نرفت و تیم او افت قابل توجهی داشت. چلسی در آن فصل به رتبه پنجم لیگ برتر انگلیس رسید تا شاهد افزایش انتقادات از کونته باشیم. شاگردان کونته با وجود تلاش‌هایشان برای دفاع از عنوان قهرمانی، تمام راه را در جام حذفی پیش بردند و در فینال منچستریونایتد را شکست دادند اما در نهایت این جام برای او کافی نبود تا شغلش را حفظ کند و پس از آن اخراج و ساری جایگزین او شد.
ویسنته دل‌بوسکه
دل بوسکه از زمان تبدیل شدن به جایگزین جان توشاک، سرمربی دائمی باشگاه نام گرفت و رئال را در یکی از موفق ترین دورانش در اوایل هزاره جدید هدایت کرد. او با رئال در سال‌های 2000 و 2002 لیگ قهرمانان اروپا را برد و قهرمانی لالیگا را در سال‌های 2001 و 2003 و چندین جام دیگر را تجربه کرد. همه این‌ها باعث می‌شود مدیریت یک تیم پر از ستاره بسیار عادی به نظر برسد.
بنابراین، بسیار عجیب بود باشگاه اجازه دهد قرارداد او در سال 2003 منقضی شود؛ یک روز پس از قهرمانی در لالیگا و یک هفته پس از اینکه آنها دیوید بکام را از منچستریونایتد به خدمت گرفتند. در سال‌های بعد رئال نتیجه این تصمیم اشتباه فلورنتینو پرس را به خوبی لمس کرد. آنها از صدر جدول سقوط کردند و تا سال 2007 نتوانستند جام قابل توجهی کسب کنند.
فابیو کاپلو
کاپلو که بلافاصله پس از کسب عنوان قهرمانی لیگ برای رئال در سال 1997 اخراج شد، 10 سال بعد نتوانست در برابر پیشنهاد فلورنتینو پرس مقاومت کند و هدایت لوس بلانکوس را برای فصل 2006/7 بر عهده گرفت. باز هم قرار بود با وجود رسیدن به جام، این پیوند با اشک به پایان برسد؛ با اعتراض هوادارانی که تمایلی به تحمل کردن سبک دفاعی او نداشتند و کاپلو حاضر به مصالحه با آنها نبود. او در اولین فصل حضورش در لالیگا قهرمان شد اما این کار را با حضور دشمنانش یعنی بکام، رونالدو، آنتونیو کاسانو و در نهایت هواداران انجام داد. او با قهرمانی در لالیگا به خشکسالی قهرمانی رئال پایان داد و مدت کوتاهی پس از آن اخراج شد زیرا در لیگ قهرمانان عملکرد ضعیفی داشت.
یوپ هاینکس
رئال در سال 1997 کاپلو را با هاینکس جایگزین کرد؛ کسی که از زمان مربیگری در تنریف جو فوتبال اسپانیا را تحت تاثیر قرار داده بود. سرمربی آلمانی هم به سرنوشت نفر قبلی نیمکت دچار شد؛ البته در شرایط متفاوت. هاینکس، لوس بلانکوس را به قهرمانی اروپا هدایت کرد و رئال با او برای اولین بار از سال 1966 با پیروزی یک صفر مقابل یوونتوس قهرمان اروپا نام گرفت اما این کافی نبود تا بتواند شغلش را حفظ کند. تیم او در لالیگا چهارم شد و نتوانست جام حذفی را فتح کند. این عوامل منجر به برکناری او پس از تنها یک سال هدایت رئال شد.
لوران بلان
این مربی فرانسوی در اولین فصل خود در سمت سرمربی پاری‌سن‌ژرمن 3 جام داخلی به دست آورد و عنوان قهرمانی لیگ را برای 2 فصل بعد حفظ کرد. مالکان پی‌اس‌جی از ناکامی‌های متوالی در لیگ قهرمانان اروپا ناراضی بودند و با وجود اینکه بلان فصل 2015/16 را با سه‌گانه داخلی به پایان رساند، او را برکنار کردند.
257 251
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1912260
