این همه سلاح و جنگ در پیام معاون هنری به جشنواره تیاتر فجر

پیام معاون امور هنری با آیه‌ای از قرآن کریم در تحسین زیبایی آغاز می‌شود: «ما آسمان دنیا را زیبا و با ستاره‌ها تزیین کردیم.» اما شما از این در زیبا به میدان جنگ وارد می‌شوید.

واژه‌هایی از جمله، سلاح، مسلح، مبارزه، سنگر، جبهه، شمشیر، تسلیم، دشمن، مقاومت، سربازان، جنگ و جنگیدن و پیروزی به شما هجوم می‌آورند تا در تقابل با آنچه درباره تیاتر به مثابه امری اندیشه‌ای و بستر گفتگو در ذهن دارید، قرار گیرد.

اینجا از تیاتر که اندیشه، صلح و گفتگوست، سلاحی برای مبارزه ساخته می‌شود و تیاتر در صورتی امری پذیرفتنی است که سلاح و جبهه مبارزه باشد. آنچه خارج از این چارچوب بایدی، قرار گیرد، تیاتر نیست. در این چارچوب، تیاتر فقط یک ابزار است نه چیز دیگر، ابزار مبارزه و جنگ است، سلاح است.

تیاتر مساوی است با سلاح و میدان جنگ. از این در زیبای گشوده هر پدیده‌ای، می‌تواند به تیاتر وارد شود چنانکه در میدان جنگ هیچ اتفاقی ناممکن نیست، اما در این مبارزه، تیاتر می‌نگرد که از جسم و جانش، نفی خودش را می‌سازند، رنج می‌کشد و آسیب می‌بیند و فرماندهان و سربازان بر روی افتاده تیاتر می‌تازند.

57245