بازگشت سرعت‌گیر به جاده‌ها و خیابان‌های شهری مازندران
ساری - ایرنا - معضل سرعت‌گیرها که برای مدت کوتاهی دست از سر مردم مازندران برداشته بود، این روزها بار دیگر به کف خیابان و جاده‌های استان بازگشته است.
به گزارش ایرنا، سرعت گیرهای متعدد، مرتفع و فنرشکن خودروها یکی از آن دسته مسائلی هستند که نه تنها بر هزینه مالی مردم اضافه می کند، بلکه برخی از آنها آنقدر غیرقابل تحمل هستند که اعصاب و روان مردم را آزار می دهد. اگر چه نصب سرعت‌گیر راهکاری برای کاهش سرعت خودروها و افزایش ضریب ایمنی تردد در جاده ها است، اما استاندارد بودن و جانمایی درست آنها نیازمند نگاه کارشناسی است.
معضل درست کردن سرعت گیرهای غیرمجاز، بلند و فاقد جانمایی درست در جاده ها و خیابان های مازندران موضوع جدیدی نیست و سال ها است که امان مردم این خطه شمال کشور را بریده است. خیابان های پر از سرعت‌گیر که فاصله برخی از آنها با یکدیگر به کمتر از 10 متر می رسد و علم کردن آنها در بزرگراه ها و جاهایی که هیچ توجیه منطقی وجود ندارد و به جای کاهش تصادفات و افزایش ضریب ایمنی جاده ها، خود عامل اصلی تصادف می شود، از مسائلی است که مردم مازندران هر روز با آن درگیر هستند.
موضوع سرعت‌گیرهای غیر مجاز طی سال های اخیر به یک اولویت بدل شد و مسئولان ارشد استان به جد پیگیر رفع این معضل شدند و از حق نگذریم در سال های اخیر شاهد کاهش چشمگیر تعداد سرعت گیرها در محدوده شهری و بزرگراه های استان بودیم که این مساله توجه و تشویق و رضایت عمومی مردم نیز قرار گرفت، اما با این حال در روزهای اخیر شاهد بازگشت و از سرگیری ساخت سرعت گیرهای متعدد در سطح جاده های مازندران و همچنین محدوده شهری هستیم. موضوعی که بار دیگر منجر به خشم رانندگان و مردم شده است.
بر اساس مشاهدات خبرنگار، در یک ماه اخیر در برخی از محورهای مواصلاتی استان سرعت‌گیرهایی نصب شده که به علت جانمایی نامناسب غیرمجاز به نظر می رسند. مثلا بتازگی یکی از این سرعت گیرهای جدید که در بزرگراهی در محور آمل به بابل نصب گردید، منجر به تصادف چند دستگاه خودرو شد.
خلیل یکی از رانندگان خودروی مسافرکش در آمل به خبرنگار ایرنا گفت: هر روز یک سرعت گیر جدید در جاده می سازند و هیچ توجهی به خسارت مالی و جانی که این سرعت گیر ها می زنند، ندارد.
وی افزود: من یک مسافرکش هستند و وقتی که یک ماشین با مسافر به سرعت گیر برخورد می کند، آسیب جدی به بدنه و شاسی، جلوبندی و حتی فرمان پذیری خودرو وارد می کند که ممکن است از کنترل خارج شود.
این راننده خودرو گفت: متاسفانه به جای اینکه جاده ها را ایمن و استاندارد کنند و نظارت بیشتری بر سرعت های غیر مجاز داشته باشند، فقط سنگ اندازی می کنند و ارزان ترین روش هم ساخت سرعت گیر است.
داوود قاسمی، راننده تریلر و خودروهای سنگین هم به خبرنگار ما گفت: سرعت گیر ها کلافه کننده ترین بخش رانندگی در جاده است و برای خودروهای سنگین حکم سم را دارد.
وی افزود: بعضی از این سرعت گیرها آنقدر غیر استاندارد هستند که ممکن است باعث ترک خوردگی یا حتی شکستگی شاسی ماشین های سنگین و کامیون ها شود.
قاسمی که زمانی راننده ترانزیت بود، گفت: در اروپا اصلا هیچ سرعت گیری در اتوبان ها و بزرگراه ها نخواهید دید و آنهایی که در سطح شهرها نصب می شود با اصول و اندازه خاصی ساخته می شود و علاوه بر این در مسیر جاده با نصب علایم رانندگی در باره وجود سرعت گیر با ذکر فاصله به رانندگان هشدار داده می شود.
تقابل دو دیدگاه متولی ساخت سرعت‌گیرها
سال گذشته خبرگزاری ایرنا گزارشی از سرعت گیرهای غیر استاندارد و ارتفاع سازی این آرام سازها تهیه کرد. در آن گزارش مرکز راهنمایی و رانندگی و شهرداری آمل هر یک دیگری را عامل اصلی ساخت سرعت گیر دانسته و مشکل را به گردن یکدیگر انداختند.
در حالی که رییس پلیس راهنمایی و رانندگی استان ساخت سرعت‌گیر در سطح شهرستان آمل به عنوان یکی از شهرهای دارای پرتعدادترین سرعت گیرها را ناشی از عدم موافقت شهرداری برای نصب دوربین های کنترل سرعت عنوان می کرد، اما مسئولان شهرداری آمل مدعی بودند که پلیس راهنمایی و رانندگی از نصب سرعت گیرها به عنوان اهرم فشار برای رسیدن به خواسته اش استفاده می کند.
رییس پلیس راهنمایی و رانندگی مازندران در آن زمان به خبرنگار ایرنا گفته بود: هدف ما جلوگیری از سرعت غیر مجاز در سطح شهر است و برای این موضوع به شهرداری‌ها بخصوص شهرداری آمل پیشنهاد نصب دوربین را دادیم که متأسفانه با مخالفت آنها روبرو شد.
سرهنگ مهدی باقری افزود: شهرداری به بهانه هزینه بالای نصب دوربین‌ها پیشنهاد ایجاد سرعت گیر کرده است که برای آن نیز پلیس راهنمایی و رانندگی محدودیتی تعریف کرده اما متأسفانه اجرا نشده است.
در طرف دیگر مسئولان وقت شهرداری آمل اذعان داشتند که آنها نیز با نصب اینگونه سرعت گیرها مخالف هستند، اما با اعمال فشار پلیس راهور و نظارت مستقیم آنها مجبور به نصب می‌شوند.
کارشناس وقت دفتر فنی شهرداری آمل به خبرنگار ایرنا گفته بود: متأسفانه حتی اندازه سرعت گیرها را نیز پلیس راهور به ما تحمیل می‌کند در حالی که شهرداری با تمامی این سرعت گیرها مخالف است.
در ساخت و ساز سرعت‌گیرهای جدید بزرگ راه های استان نیز بار دیگر شاهد تقابل دو دیدگاه پلیس راه و اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده ای هستیم که یکی مسئول نظارت و دیگری مسئول ساخت سرعت‌گیرها است.
رییس پلیس راه مازندران ساخت سرعت گیرها را مربوط به اداره کل راهداری دانست و گفت: راهداری بر اساس نظرات کارشناسان خود اقدام به نصب سرعت گیر می کند.
سرهنگ علیرضا قدمی با انتقاد از برخی جانمایی و بلند مرتبه سازی سرعت گیرها، افزود: معمولا سرعت گیرها در مناطق پر تردد و خطر آفرین ساخته می شود اما نمی توان گفت که کاملا این سازه ها از سوانح رانندگی جلوگیری می کند. وی فرهنگ سازی و همچنین کنترل سرعت را بر ساخت سرعت گیرها ارجح دانست و گفت: ما قائل به ساخت سرعت گیر در هر نقطه ای نیستیم زیرا باید متناسب با نیازهای فنی و امنیتی هر جاده بهترین گزینه را برای کنترل سرعت در نظر گرفت نه اینکه صرفا با ساخت سرعت‌گیر مدیریت سرعت کنیم.
سرعت‌کاه‌ها بر اساس تصمیم شورای ترافیک احداث می شود
رییس اداره ایمنی و حریم راه اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده ای مازندران درباره احداث سرعت گیرهای جدید گفت: سرعت کاه های جدید با تشخیص و تصویب شورای ترافیک شهرستان احداث می شود و راهداری هیچ اقدامی را خودسرانه انجام نمی دهد.
محسن یمینی استاندارد ارتفاع ساخت سرعت گیرها را 10 تا 11 سانتی متر عنوان کرد و ادامه داد: جانمایی سرعت‌گیرها نیز به تشخیص پلیس راه بوده و به دستور آنها انجام می شود.
وی درباره غیر استاندارد بودن برخی سرعت گیرها گفت: این مساله قابل پیگیری است و در صورت چنین اتفاقی حتما اصلاح خواهد شد.
البته این مسئول راهداری مازندران توضیح نداد که غیراستاندارد بودن این سرعت گیرها را چه نهادی و چگونه باید پیگیری و مشکل را حل کند. به نظر می رسد منظور این مسئول شکایت شهروندان نسبت به غیراستاندارد بودن سرعت گیرها در مرجع خاصی باشد در حالی که رعایت استاندارد سرعت گیرها هنگام ساخت بر عهده همان اداره ای است که وی ریاستش را بر عهده دارد و به صورت منطقی نباید نیازمند شکایت شهروندان باشد.
رییس اداره ایمنی راه مازندران همچنین گفت: سرعت گیرها بر اساس میزان خسارات جانی و سوانح رانندگی در یک منطقه پر خطر احداث می شود و معمولا آخرین راه حل برای کنترل سرعت است.
یمینی افزود: اغلب سرعت گیرهای بین راهی استان بر سر بریدگی های جاده ای ساخته می شود که از نظر مهندسی راه بسیار خطرناک هستند و البته جایگزینی آن با دور برگردان های استاندارد بسیار پرهزینه است.
وی حداکثر سرعت مجاز در سطح جاده و محورهای مواصلاتی استان را 100 کیلومتر بر ساعت اعلام کرد و گفت: با وجود دوربین های ثبت تخلف همواره شاهد سرعت های غیر مجاز برخی رانندگان خاطی هستیم که معمولا منجر به ایجاد سوانح رانندگی می شوند.
رییس اداره ایمنی راه راهداری مازندران با اشاره به اینکه 40 درصد سوانح رانندگی مربوط به سرعت غیرمجاز است، افزود: سرعت گیرها آخرین اقدام ما برای مدیریت سرعت است که البته ممکن است در صورت غیر استاندارد بودن خودشان منجر به ایجاد سوانح و خسارت شوند.
یمینی تاکید کرد که راهداری به هیچ وجه تمایلی به ساخت سرعت گیر در جاده های استان ندارد، اما حوادث پیش آمده و خواست مردم محلی، سرعت غیرمجاز رانندگان خاطی و همچنین تشخیص شورای ترافیک این مجموعه را مجبور به احداث سرعت گیر می کند.
اگر چه خبرنگار ایرنا در این گزارش تلاش کرد تا یک مشکل عمومی در جاده های استان را که شاکیان زیادی دارد مورد بررسی قرار دهد، ولی در نهایت مشخص نشده است کدام نهاد قرار است بر استاندارد بودن ارتفاع سرعت گیرها و جانمایی درست آنها مسئولیت قبول کند و اگر شهروندان شکایتی در این مورد داشتند و یا این سرعت گیرهای غیراستاندارد منجر به خسارت مالی و جانی به آنها شد باید به کدام مرجع و دستگاه پناه ببرند؟
*س_برچسب‌ها_س*