بازیگر «دشت خاموش»: ایتالیایی‌ها فکر کردند کارگرم نه بازیگر

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، علی باقری بازیگر سینما و تئاتر درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود گفت: این روزها در حال مذاکره برای چند سریال شبکه خانگی هستم. در فیلم «تفریق» به کارگردانی مانی حقیقی هم به تازگی نقش کوتاهی داشتم. همزمان پیگیر دغدغه‌های شخصی‌ام در حوزه تئاتر مانند آموزش و پژوهش در حوزه بازیگری هم هستم.

وی درباره تجربه حضور در سریال شبکه خانگی «همگناه» که پس از سال‌ها فعالیت در حوزه تئاتر و تصویر، باعث بیشتر شناخته‌شدنش از سوی مردم شد، گفت: این درست است اما واقعیت این است که مردم کلمه واحدی نیست و سلیقه‌ها و نگاه‌های مختلفی هم دارند. در مجموع اما در مجموع به‌نظر می‌رسد سریال‌های شبکه خانگی مثل «همگناه» مخاطب گسترده‌ای دارد. در هر حال معتقدم دیده‌شدن در یک کار به پارامترهای متعددی بستگی دارد که یکی از آن‌ها می‌تواند پیشنهاد یک نقش خوب، در یک زمان درست باشد.

علی باقری درباره گریم ثابت خود در آثار متنوع و عدم تأثیر منفی این تشابه ظاهر، در باورپذیری نقش‌هایش از سوی مخاطب گفت: بابت این پذیرش از سوی مخاطب که شما به آن اشاره می‌کنید واقعا خوشحالم. مخاطبان، غالبا آنقدر طیف گسترده‌ای را شامل می‌شوند که ممکن است به هر دلیلی یک کار را دوست داشته یا نداشته باشند. به همین دلیل اینکه شما اشاره می‌کنید که نقش‌آفرینی‌هایم از سوی مخاطبان باورپذیر بوده، خوشحال‌کننده است. درباره گریم اما این مسئله درددل خودم هم هست و واقعا دوست دارم با گریم‌های متنوع‌تری در آثار حاضر شوم که هنوز فرصت نشده است. امیدوارم زمان مناسب آن برسد و فکر می‌کنم هنوز زمان دارم. گریم، لباس، لوکیشن و مواردی از این دست معمولا به کمک بازیگر می‌آید تا نقشش را باورپذیر ایفا کند. این از خوش‌شانسی من بوده است که این گریم مشابه در نقش‌های مختلف، برای مخاطب باورپذیر بوده است.

بازیگر فیلم سینمایی «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی، درباره این فیلم تحسین‌شده در جشنواره ونیز و جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: من درباره کاره‌ام معمولا خیلی سخت‌گیرم اما فیلم «دشت خاموش» از آن تجربه‌هایی است که بارها می‌توانم به حضور در آن افتخار کنم. احمد بهرامی در مقام کارگردان دقیقا می‌دانست چه می‌خواهد و به خوبی هم توانسته همه اجزای کار را در کنار هم هدایت کند. من به‌عنوان بازیگر فیلم شاید بیشتر به چشم بیایم اما همه اجزای فیلم مانند فیلمبرداری و یا طراحی صحنه هم فوق‌العاده عمل کرده‌اند. یک تیم خوب دورهم جمع شده و توانسته‌اند به ایده کارگردان اعتماد کنند.

باقری درباره واکنش تماشاگران خارج از کشور نسبت به نقش‌آفرینی خود در «دشت خاموش» گفت: در حاشیه اکران فیلم در ایتالیا، یکی از مخاطبان سراغم آمد و گفت همان‌طور که همایون ارشادی در فیلم «طعم گیلاس» توسط عباس کیارستمی کشف شد، شما هم بعد از این فیلم می‌توانید وارد عرصه بازیگری شوید و بازی‌های بزرگی خواهید کرد. تصورش این بود که کارگر کوره آجرپزی هستم و در عرصه بازیگری تازه‌کارم. به‌نظر صحبت از این میزان باورپذیری، بهترین تعریف از کار یک بازیگر است و من خیلی آن را دوست داشتم.

وی درباره موقعیت انسانی فیلم «دشت خاموش» و جایگاه مضامینی چون اعمال قدرت نسبت به زیردستان در آن هم گفت: می‌توانم به‌عنوان یک مخاطب و منتقد درباره نگاه استعاری و جهان‌شمول فیلم به مضامین انسانی همچون قدرت، صحبت کنم اما واقعیت این است که در مقام بازیگر به این مباحث فکر نمی‌کردم. تمام تلاشم آن بود که صحنه‌ای که قرار است در آن بازی کنم را باورپذیر اجرا کنم و خوب از آب دربیاورم. اما اگر بخواهم از بیرون نگاهم به فیلم را بگویم فکر می‌کنم «دشت خاموش» حکایت یک جامعه کوچک و منفعل است که تمایلی هم به تغییر ندارد. چیزی شبیه حال و روز همین روزهای بخشی از جامعه ما. تلاش کردم این بی‌تفاوتی نسبت به موقعیت پیرامونی را که به یک انهدام منجر می‌شود، در بازی‌ام به تصویر درآورم.

باقری درباره شرایط فیلمبرداری «دشت خاموش» هم گفت: فیلمبرداری این پروژه در تیرماه بود و واقعا دمای هوا بسیار بالا بود. در برخی صحنه‌ها نیاز به آتش هم داشتیم. طبیعتا این دشواری‌ها خیلی برای مخاطبی که به تماشای فیلم می‌نشیند، موضوعیت ندارد اما واقعیت این است که نباید این سختی‌ها بر خروجی کار تأثیر بگذارد. مخاطب برای تماشای فیلم هم هزینه بلیت می‌دهد و هم وقت می‌گذارد، به همین دلیل هرچقدر هم شرایط تولید یک پروژه سخت باشد، این وضعیت را توجیه مناسبی برای ضعف اجرایی یک فیلم نمی‌دانم.

این بازیگر درباره همکاری مشترک با فروغ قجابگلی در 2 سریال «همگناه» و «یاور» هم توضیح داد: با خانم قجابگلی در تئاتر آشنا بودم و به نوعی در تئاتر پیشکسوت هم محسوب می‌شود. ترکیب نقش‌آفرینی ما در «همگناه» جواب داد و مورد توجه قرار گرفت. در سریال «یاور» چندماهی از نقش‌آفرینی من گذشته بود هنوز نقش مقابلم انتخاب نشده بود، وقتی که به این گزینه رسیدند برایم جالب بود. در مجموع علاقمند به تجربه‌های متنوع در بازیگری هستم که این نقش‌آفرینی مشترک هم یکی از همین تجربه‌ها برایم بود.

علی باقری در پایان درباره تکرار ایفای نقش آدم‌های سختی کشیده در کارنامه‌اش هم گفت: درباره ایفای نقش آدم‌های سختی‌کشیده تا جایی که شبیه به زندگی خودمان است، حساسیتی ندارم و آن را بد نمی‌دانم. فکر می‌کنم افراد سختی‌کشیده‌ای که امروز طیف گسترده‌ای را شامل می‌شوند، شاید به همین دلیل با نقش‌های من ارتباط برقرار می‌کنند، اما طبیعتا برخی نقش‌هایی که تا به امروز داشته‌ام را دوست ندارم تکرار کنم و به دنبال تجربه‌های تازه‌تر هستم.