بازی خطرناک ترامپ در قلب اروپا / آیا پوتین از تحریم‌ها عبور خواهد کرد؟
اروپایی‌ها در موقعیتی قرار گرفته‌اند که یا باید با تحقیر عمومی و عقب‌نشینی دیپلماتیک، برگزاری دیدار را تسهیل کنند و یا با تلاش برای ممانعت، به مسکو این فرصت را بدهند که غرب را به‌عنوان مانع صلح معرفی کند.
پیشنهاد دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای برگزاری دیدار با ولادیمیر پوتین در بوداپست، پایتخت مجارستان، فراتر از یک اقدام دیپلماتیک صرف است؛ این اقدام یک ضربه ساختارشکن به مفهوم «نهادگرایی اروپایی» محسوب می‌شود. طرح این ایده در خاک اتحادیه اروپا، در حالی که پوتین تحت تحریم‌های سفر اتحادیه و حکم بازداشت بین‌المللی قرار دارد، ضعف مطلق اروپا در اعمال حاکمیت بر فضای خود را به نمایش می‌گذارد. چالش اصلی این سناریو، دو مانع قانونی و سیاسی است که ترامپ عمداً آن‌ها را به صحنه آورد: تحریم‌های سفر اتحادیه اروپا و حکم دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC).
بسته‌بودن حریم هوایی اتحادیه اروپا به روی هواپیماهای روسی، طبق مقررات EASA، پوتین را عملاً از پرواز مستقیم باز می‌دارد، مگر با معافیت‌های موردی که تأیید آن‌ها نیازمند اجماع است. سابقه سفر جنجالی لاوروف به مالت نشان داد که حتی با وجود نیاز دیپلماتیک، عبور از آسمان اتحادیه اروپا نیازمند مذاکرات دشوار و نمایش ضعف مدیریتی است. این وضعیت، قدرت مانور اروپاییان را محدود می‌کند. از سوی دیگر، حکم بازداشت ICC علیه پوتین یک تعهد حقوقی برای تمامی 27 عضو اتحادیه اروپا ایجاد می‌کند.
رفتار مجارستان نشان می‌دهد که اوربان و همراهانش تمایل به نادیده‌گرفتن این احکام در عمل دارند. به عبارت بهتر، ترامپ با تصمیم خود مولد بحرانی تازه در معادلات داخلی اروپا بوده است. این شکاف عمیق میان تعهدات قراردادی و تمایلات ملی، نهاد اتحادیه را از درون متلاشی می‌کند.
اروپایی‌ها در موقعیتی قرار گرفته‌اند که یا باید با تحقیر عمومی و عقب‌نشینی دیپلماتیک، برگزاری دیدار را تسهیل کنند و یا با تلاش برای ممانعت، به مسکو این فرصت را بدهند که غرب را به‌عنوان مانع صلح معرفی کند. این فلج شدن، نشان‌دهنده ناتوانی در صیانت از نهادهای ضعیف آنهاست. ترامپ با تمرکز بر ارتباطی که به دولت اوربان در بوداپست دارد، نظم ادعایی اروپا را هدف قرار می‌دهد. اگر دیدار انجام شود، این امر به مثابه یک پیروزی نمادین بزرگ برای پوتین تفسیر خواهد شد که تلاش‌های غرب برای انزوا را بی‌اثر کرده است.
این صحنه‌آرایی، عملاً نشان می‌دهد که تصمیم‌گیری‌های کلان بین‌المللی، در نهایت نه در بروکسل، بلکه در تعاملات مستقیم واشنگتن - مسکو تعیین می‌شود و نهادهای اروپایی صرفاً تماشاچیانی هستند که باید تابع نتایج باشند.
در نهایت، هر نتیجه‌ای که در مورد این دیدار اتخاذ شود، ترامپ موفق شده است با یک اقدام نمایشی، ضعف ساختاری اروپا در اعمال یکپارچگی سیاسی و حقوقی در برابر بازیگران اصلی را به رخ بکشد. بوداپست، به‌جای تبدیل شدن به محلی برای مذاکره، به کانون افشای ناتوانی نهادگرایی اروپایی تبدیل شده است.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.