با بنا‌های تاریخی تبریز آشنا شوید

به گزارش گروه بازرگانی خبرگزاری دانشجو، تبریز کلانشهری در منطقه آذربایجان ایران و مرکز استان آذربایجان شرقی است. این شهر، بزرگ‌ترین قطب اقتصادی منطقه آذربایجان ایران و مرکز اداری، ارتباطی، بازرگانی، سیاسی، صنعتی، فرهنگی و نظامی این منطقه شناخته می‌شود.

در سال 1395 خورشیدی، جمعیت تبریز بالغ بر 1،724،369 نفر بوده‌است. اکثریت ساکنان تبریز آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی با لهجه تبریزی سخن می‌گویند؛ البته برخی اسناد تاریخی نشان می‌دهد که، تا سده یازدهم هجری، زبان آذری - شاخه‌ای از زبان‌های ایرانی - در این شهر تکلم می‌شده‌است. برای سفر به تبریز می‌توانید بلیط اتوبوس خود را از فلایتیو تهیه کنید.

تبریز در طول تاریخ خود با فراز و فرودهای بسیاری روبه‌رو بوده‌است. تاریخ این شهر، اشغال توسط بیگانگان و حوادث جانکاه طبیعی - از جمله زمین‌لرزه‌های مهلک - را تجربه کرده‌است. سنگ بنای تبریز کنونی به دوران اشکانی و ساسانی برمی‌گردد. این شهر در طول حکومت 400 ساله خاندان «روادی» و اسکان قبیله عرب «ازد» به شکوفایی رسید. برای خرید بلیط هواپیما تبریز همین امروز اقدام کنید و در قرعه کشی فلایتیو شرکت کنید.

تبریز، پایتخت تاریخی دوران قاجار و بزرگترین شهر در شمال غربی ایران و مرکز جامعه آذربایجانیهای این کشور است. این شهر سرسبز و زیبا، پر از بناهای تاریخی است: از مساجد و کلیساها گرفته، تا ساختمان‌های تاریخی به ویژه متعلق به دوران قاجار. برخی از این اماکن تاریخی عبارتند از:

مسجد تاریخی شهر تبریز، در قرن نهم هجری ساخته شده است. این مسجد دارای ظرافت بی‌نظیری در کاشی‌کاری است و به دلیل کاشی های لاجوردی آن، به فیروزه اسلام شهرت یافته است. مسجد دارای یک صحن بزرگ به شکل مربع است و بنای اصلی آن آجری است که دارای گنبد اصلی و گنبد جنوبی بوده که بر روی صحن بزرگ و صحن کوچک‌تر واقع شده‌اند. بنای مسجد دارای هفت گنبد کوچکتر نیز هست که سقف شبستان‌های شرقی و غربی و ورودی مسجد را پوشانده‌اند. زلزله سال 1158 تبریز به مسجد آسیب زیادی زد که طی 50 سال گذشته بخشی از آن بازسازی شده است.

ارگ علیشاه، بنای بزرگ ناتمامی است که کلنگ آن در سده هشتم، به منظور ساختن یک مسجد زده شد، اما به جای آن به یک قلعه نظامی تبدیل شد. این ارگ سال‌ها یک باروی نظامی بود و در دوران قاجار از آن به عنوان یک قلعه نظامی استفاده می‌شد که در طول جنگ‌های روسیه و ایران، گلوله‌های زیادی به آن خورده است. آنچه امروزه از ارگ باقی مانده است، مربوط به دوران قاجار است. در فضای اطراف ارگ، مسجد بزرگی که مصلای بزرگ تبریز است قرار دارد. بنای ارگ تبریز و محوطه باستانی آن در سال 1310، در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

مقبره الشعرای تبریز یک بنای یابود در یک گورستان قدیمی به نام گورستان سرخاب، متعلق به قرن هشتم هجری، است که در ضلع شمالی بقعه سید حمزه واقع شده است. بیش از 400 شاعر، عارف و رجال نامی ایران و کشورهای منطقه از 800 سال پیش در این گورستان به خاک سپرده شده‌اند و آرامگاه محمد حسین شهریار، یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر ایران نیز، یکی از آنهاست. بنای یادبود آرامگاه که به صورت زاویهدار و بتونی ساخته شده در دهه 1350 به پایان رسیده است و در اطراف آن یک فضای سبز زیبا وجود دارد. امروزه این بنای یادبود به نماد شهر تبریز تبدیل شده است.

یکی از بناهای تاریخی شهر تبریز، مسجد جامع این شهر است که قدمت زیادی دارد. قدیمی‌ترین بخش این مسجد، شبستان وسیعی است که از تاق و گنبدهایی بر فراز ستون‌های هشت‌گوش آجری تشکیل شده که زینت‌بخش آن گچ‌بری‌های ظریف است. این مسجد که به مسجد جمعه نیز معروف است، در انتهای بازار تبریز و ضلع جنوبی صحن مدرسه طالبیه و بین مسجد حجت‌الاسلام و مسجد میرزا اسماعیل خاله اوغلی واقع است و یکی از قدیمی‌ترین ابنی تاریخی این شهر به شمار می‌آید. این مسجد در زمین‌لرزه سال 1158 که بسیاری از بناهای تبریز آسیب دید، از خرابی در امان نماند و مسجد جامع فعلی، در دوران قاجار بازسازی شده و جای مسجد ویران شده پیشین را گرفت.

خانه مشروطه تبریز، از ساختمانهای تاریخی دوره قاجار بوده و تاریخ ساخت آن به سال 1245 خورشیدی باز می‌گردد. این خانه متعلق به حاج میرزا مهدی کوزه کنانی، معروف به ابوالمله بوده است. این شخص یکی از بازرگانان معروف شهر تبریز و یکی از حامیان بزرگ نهضت آزادی خواهی مردم آذربایجان، بود که خانهاش در دوران خودمختاری آذربایجان محل تجمع سران دموکرات این شهر بوده است. خانه مشروطه در محله راسته کوچه واقع در غرب بازار تبریز قرار گرفته است و در سال 1354 در فهرست آثار ملی ثبت شده است.