با خواندن این سوره محبوب دل مردم شوید + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره نجم با صدای محمد عبدالعزیز حصان را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره نجم پنجاه و سومین سوره قرآن است و در جزء بیست و هفتم آن قرار دارد.
این سوره جزو چهار سوره‌ای است که سجده واجب دارند و به سوره‌های عزائم معروفند. از موضوعات مطرح در این سوره داستان معراج رفتن پیامبر (ص)، نکوهش مشرکان به سبب پرستش بت‌ها و سخن از معاد است.
از آیات مشهور سوره نجم آیه 3 و 4 است که می‌گوید پیامبر (ص) از روی هوا و هوس سخن نمی‌گوید و برای اثبات عصمت پیامبر (ص) مورد استناد قرار گرفته است.
آیات 8 و 9 که فاصله پیامبر (ص) تا خداوند یا جبرئیل را در معراج به اندازه دو کمان توصیف می‌کند نیز از جمله آیات مشهور این سوره است.
بر اساس روایات، قاری سوره نجم در میان مردم محبوب خواهد بود و هر شخصی شب یا روز سوره نجم را بخواند بین مردم به شایستگی زندگی خواهد کرد.
فایل صوتی تلاوت سوره نجم با صدای محمد عبدالعزیز حصان
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره نجم همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
و النجم اذا هوی 1
سوگند به اختر چون فرود می‌آید (1)
ما ضل صاحبکم و ما غوی 2
که یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده (2)
و ما ینطق عن الهوی 3
و از سر هوس سخن نمی‌گوید (3)
ان هو الا وحی یوحی 4
این سخن بجز وحی که وحی می‌شود نیست (4)
علمه شدید القوی 5
آن را فرشته شدیدالقوی به او فرا آموخت (5)
ذو مر فاستوی 6
سروش نیرومندی که مسلط در ایستاد (6)
و هو بالأفق الأعلی 7
در حالی که او در افق اعلی بود (7)
ثم دنا فتدلی 8
سپس نزدیک آمد و نزدیکتر شد (8)
فکان قاب قوسین أو أدنی 9
تا فاصله‌اش به قدر طول دو انتهای‌کمان یا نزدیکتر شد (9)
فأوحی الی عبده ما أوحی 10
آنگاه به بنده‌اش آنچه را باید وحی کند وحی فرمود (10)
ما کذب الفؤاد ما ر‌أی 11
آنچه را دل دید انکارش نکرد (11)
أفتمار‌ونه علی ما یر‌ی 12
آیا در آنچه دیده است با او جدال می‌کنید (12)
و لقد ر‌آه نزل أخر‌ی 13
و قطعا بار دیگری هم او را دیده است (13)
عند سدر المنتهی 14
نزدیک سدرالمنتهی (14)
عندها جن المأوی 15
در همان جا که جنه الماوی است (15)
اذ یغشی السدر ما یغشی 16
آنگاه که درخت سدر را آنچه پوشیده بود، پوشیده بود (16)
ما زاغ البصر و ما طغی 17
دیده اش منحرف نگشت و از حد در نگذشت (17)
لقد ر‌أی من آیات ر‌به الکبر‌ی 18
به راستی که برخی از آیات بزرگ پروردگار خود را بدید (18)
أفر‌أیتم اللات و العزی 19
به من خبر دهید از لات و عزی (19)
و منا الثالث الأخر‌ی 20
و منات آن سومین دیگر (20)
ألکم الذکر و له الأنثی 21
آیا به خیالتان برای شما پسر است و برای او دختر؟ (21)
تلک اذا قسم ضیزی 22
در این صورت این تقسیم نادرستی است (22)
ان هی الا أسماء سمیتموها أنتم و آباؤکم ما أنزل الله بها من سلطان ان یتبعون الا الظن وما تهوی الأنفس و لقد جاءهم من ر‌بهم الهدی 23
این بتان جز نامهایی بیش نیستند که شما و پدرانتان نامگذاری کرده‌اید و خدا بر حقانیت آنها هیچ دلیلی نفرستاده است آنان جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروی نمی‌کنند با آنکه قطعا از جانب پروردگارشان هدایت برایشان آمده است (23)
أم للانسان ما تمنی 24
مگر انسان آنچه را آرزو کند دارد؟ (24)
فلله الآخر و الأولی 25
آن سرا و این سرا از آن خداست (25)
و کم من ملک فی السماوات لا تغنی شفاعتهم شیئا الا من بعد أن یأذن الله لمن یشاء و یر‌ضی 26
و بسا فرشتگانی که در آسمانهایند و شفاعتشان به کاری نیاید، مگر پس از آنکه خدا به هر که خواهد و خشنود باشد اذن دهد (26)
ان الذین لا یؤمنون بالآخر لیسمون الملائک تسمی الأنثی 27
در حقیقت کسانی که آخرت را باور ندارند فرشتگان را در نامگذاری به صورت مونث نام می‌نهند (27)
و ما لهم به من علم ان یتبعون الا الظن و ان الظن لا یغنی من الحق شیئا 28
و ایشان را به این کار معرفتی نیست جز گمان خود را پیروی نمی‌کنند و در واقع گمان در وصول به حقیقت هیچ سودی نمی‌رساند (28)
فأعر‌ض عن من تولی عن ذکر‌نا و لم یر‌د الا الحیا الدنیا 29
پس از هر کس که از یاد ما روی برتافته و جز زندگی دنیا را خواستار نبوده است روی برتاب (29)
ذلک مبلغهم من العلم ان ر‌بک هو أعلم بمن ضل عن سبیله و هو أعلم بمن اهتدی 30
این منتهای دانش آنان است پروردگار تو، خود به حال کسی که از راه او منحرف شده داناتر و او به کسی که راه یافته نیز آگاه‌تر است (30)
و لله ما فی السماوات و ما فی الأر‌ض لیجزی الذین أساءوا بما عملوا و یجزی الذین أحسنوا بالحسنی 31
و هر چه در آسمان‌ها و هر چه در زمین است از آن خداست تا کسانی را که بد کرده‌اند به سزای آنچه انجام داده‌اند کیفر دهد و آنان را که نیکی کرده‌اند به نیکی پاداش دهد (31)
الذین یجتنبون کبائر الاثم والفواحش الا اللمم ان ر‌بک واسع المغفر هو أعلم بکم اذ أنشأکم من الأر‌ض واذ أنتم أجن فی بطون أمهاتکم فلا تزکوا أنفسکم هو أعلم بمن اتقی 32
آنان که از گناهان بزرگ و زشتکاری‌ها جز لغزشهای کوچک خودداری می‌ورزند پروردگارت نسبت به آنها فراخ آمرزش است وی از آن دم که شما را از زمین پدید آورد و از همان‌گاه که در شکمهای مادرانتان در زهدان نهفته بودید به حال شما داناتر است پس خودتان را پاک مشمارید او به حال کسی که پرهیزگاری نموده داناتر است (32)
أفر‌أیت الذی تولی 33
پس آیا آن کسی را که از جهاد روی برتافت دیدی؟ (33)
و أعطی قلیلا و أکدی 34
و اندکی بخشید و از باقی امتناع ورزید (34)
أعنده علم الغیب فهو یر‌ی 35
آیا علم غیب پیش اوست و او می‌بیند؟ (35)
أم لم ینبأ بما فی صحف موسی 36
یا بدانچه در صحیفه‌های موسی آمده خبر نیافته است؟ (36)
و ابر‌اهیم الذی وفی 37
و نیز در نوشته‌های همان ابراهیمی که وفا کرد (37)
ألا تزر وازر وزر أخر‌ی 38
که هیچ بردارنده‌ای بار گناه دیگری را بر نمی‌دارد (38)
و أن لیس للانسان الا ما سعی 39
و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش او نیست (39)
و أن سعیه سوف یر‌ی 40
و نتیجه کوشش او به زودی دیده خواهد شد (40)
ثم یجزاه الجزاء الأوفی 41
سپس هر چه تمامتر وی را پاداش دهند (41)
و أن الی ر‌بک المنتهی 42
و اینکه پایان کار به سوی پروردگار توست (42)
و أنه هو أضحک و أبکی 43
و هم اوست که می‌خنداند و می‌گریاند (43)
و أنه هو أمات و أحیا 44
و هم اوست که می‌میراند و زنده می‌گرداند (44)
و أنه خلق الزوجین الذکر و الأنثی 45
و هم اوست که دو نوع می‌آفریند: نر و ماده (45)
من نطف اذا تمنی 46
از نطفه‌ای چون فرو ریخته شود (46)
و أن علیه النشأ الأخر‌ی 47
و هم پدید آوردن عالم دیگر بر عهده اوست (47)
و أنه هو أغنی وأقنی 48
و هم اوست که شما را بی‌نیاز کرد و سرمایه بخشید (48)
و أنه هو ر‌ب الشعر‌ی 49
و هم اوست پروردگار ستاره «شعری» (49)
و أنه أهلک عادا الأولی 50
و هم اوست که عادیان قدیم را هلاک کرد (50)
و ثمود فما أبقی 51
و ثمود را نیز هلاک کرد و کسی را باقی نگذاشت (51)
و قوم نوح من قبل انهم کانوا هم أظلم و أطغی 52
و پیشتر از همه آنها قوم نوح را زیرا که آنان ستمگرتر و سرکش‌تر بودند (52)
و المؤتفک أهوی 53
و شهر‌های سدوم و عاموره را فرو افکند (53)
فغشاها ما غشی 54
پوشاند بر آن دو شهر از باران گوگردی آنچه را پوشاند (54)
فبأی آلاء ر‌بک تتمار‌ی 55
پس به کدام یک از نعمتهای پروردگارت تردید روا می‌داری؟ (55)
هذا نذیر من النذر الأولی 56
این پیامبر نیز بیم‌دهنده‌ای از جمله بیم‌دهندگان نخستین است (56)
أزفت الآزف 57
وه چه نزدیک گشت قیامت (57)
لیس لها من دون الله کاشف 58
جز خدا کسی آشکارکننده آن نیست (58)
أفمن هذا الحدیث تعجبون 59
آیا از این سخن عجب دارید؟ (59)
و تضحکون و لا تبکون 60
و می‌خندید و نمی‌گریید؟ (60)
و أنتم سامدون 61
و شما در غفلتید (61)
فاسجدوا لله و اعبدوا 62
پس خدا را سجده کنید و بپرستید (62)
انتهای پیام /