برشی از کتاب "مشهور آسمان" + فیلم
مولف کتاب مشهور آسمان در مقدمه آن وجه تسمیه‌اش را حدیثی از امام صادق (علیه السلام) ذکر می‌کند که حضرت فرموند: «مومن مورد ناسپاسی قرار می گیرد و این به خاطر آن است که کارهای معروف او به سمت آسمان صعود می کند و در میان مردم منتشر نمی شود؛ ولی کافر مشهور می شود، چرا که او کارش را برای مردم انجام داده است؛ پس عمل او در بین مردم منتشر می شود ولی به آسمان نمی رود.»
در برشی از کتاب آمده:
بخش زیبایی از حیات طیبه او به سفرهای مشهد مقدس تعلق دارد. چرا که پایان ماه و اول ماه بعد خود را به مشهد مقدس می‌رساند.
می‌گفت: اگر جسم با دو روز حمام نرفتن بو می‌گیرد، روح با یک نیت بد سیاه و کدر می‌شود. به همین خاطر به امام رضا (ع) پناه می‌برد. که در زیارت یکشنبه حضرت زهرا (ع) آمده است: «انا قد طهرنا بولایتهم»؛ ما با ولایت آنان تطهیر می‌شویم.
می‌گفت: زیارت امام رضا (ع) مثل حمام است. و با این نیاز به درگاه امام (ع) می‌شتافت.
روزی یکی از مریدان مشهدی گفته بود: بیایید منزل ما خالی است. ایشان از آدرس خانه آن جوان پرسید و پاسخ شنید که مثلا: نخ ریسی! فرمود: دور است. من جایی دور و بر حرم می‌خواهم. پرسیدند: چرا این‌قدر نزدیک؟ فرمود: آخر آلوده‌ها لب حوض می‌نشینند!
آن قدر یقین به رافت و دست گشایش‌گر آقا داشت که وقتی گدایی در نزدیکی حرم امام رضا (ع) از او چیزی خواست، با آن همه دست و دل‌بازی محل نگذاشت و اعتنایی به او نکرد و وقتی اصرار فقیر را دید، فرمود: بی‌سلیقه‌ای! آدم در کنار دریا از یک پیت حلبی آب نمی‌خواهد!