بلایی که کرونا بر سر نشستن و راه رفتن آورد
در یک مطالعه، میزان فعالیت بدنی در دوران قرنطینه بررسی شد که بر اساس آن مدت زمان نشستن 28.6 درصد افزایش و مدت زمان راه رفتن 35 درصد و مجموع کل فعالیت های بدنی 33.5 درصد کاهش یافته است.
به گزارش ایسنا، همه گیری کووید -19 یک بحران سلامتی بی سابقه است که بسیاری از افراد را مجبور کرده برای مدت زمانی در خانه بمانند و در انزوا باشند. اگرچه مطالعات نشان داده است که کودکان ابتلای کمتری به کووید19 دارند اما آن ها نسبت به پیامدهای همه گیری آسیب پذیری بسیار بالایی دارند که اثرات آن می تواند به مراتب خطرناک تر و تا سال ها برای کودکان باقی بماند.
مطالعه ای تحت عنوان «اثرات قرنطینه خانگی و کم تحرکی ناشی از همه گیری کووید -19 در کودکان طیف اوتیسم» از سوی سروین سالار، متخصص تربیت بدنی انجام شده و از طریق پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته آمده، که هدف آن بررسی تغییرات سطح فعالیت بدنی و عوامل مرتبط با میزان فعالیت بدنی در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در دوران زندگی غیرفعال کرونا ویروس است.
در نتایج کلان مطالعه مربوطه به دست آمده است که تعطیلی مدارس، مراکز آموزشی، توانبخشی و ورزشی و قرنطینه خانگی، موجب تغییر سبک زندگی، کم تحرکی و یکجانشینی طولانی و استفاده بیشتر از گوشی های تلفن همراه در کودکان شده و در پی آن کاهش معنادار میزان فعالیت بدنی کودکان طیف اوتیسم شده است.
هچنین تغییرات رفتاری شامل افزایش اضطراب، پرخاشگری و کاهش قانون پذیری و سازگاری در کودکان طیف اوتیسم مشاهده شد و در عین حال در برخی از کودکان کلام کاهش پیدا کرد و تعداد حرکات کلیشه ای و استمرار آن در طی روز افزایش یافت.
والدین معتقدند که فعالیت های بدنی بر توسعه سلامت و رفتار فرزند دارای طیف اوتیسم تأثیر مثبت دارد و آن ها می خواهند فرزندان خود را درگیر فعالیت های بدنی در محیط خانه کنند، اما موانعی دارند که باید بر آن ها غلبه کرد و از مهم ترین موانع والدین برای تشویق و مشارکت فرزندان به فعالیت های بدنی، عدم آگاهی نسبت به توانمندی های حرکتی و چگونگی تمرین با کودک و ترس از احتمال آسیب دیدگی فرزندشان بود.
بیماری کووید -19 عامل ایجاد کننده یک بیماری بالقوه در سراسر جهان در ماه های گذشته بوده است که پیامدهای ناشی از آن می تواند اثرات منفی بر سلامت جسم و روان همه مردم داشته باشد و با توجه به سیاست های گسترده ای که برای محدود کردن شیوع بیماری کووید -19 اعمال شده است، بیشتر مردم مجبور هستند وقت خود را در خانه ها بگذرانند که به معنای دوری از فعالیت های اجتماعی و فعالیت های ورزشی و حتی پیاده روی است.
از طرفی تعطیلی مدارس، مراکز ورزشی، تفریحی و توانبخشی، فعالیت های تربیت بدنی را مختل کرده است و زمینه ای را برای کم تحرکی و ساعات طولانی در خانه نشستن و انجام بازی های کامپیوتری فراهم می کند.
کرونا ویروس تمام جنبه های زندگی اجتماعی، سلامتی و روانی را متأثر کرده است و مطالعات که به بررسی تأثیر کروناویروس و محدودیت های دولت ها بر سلامت روان انجام شده است، نشان می دهد که پیرو شیوع این بیماری، میزان اضطراب 19 درصد و نشانه های افسردگی 21 درصد افزایش و کیفیت خواب به میزان 16 درصد کاهش یافته است.
همچنین نتایج مطالعه ای میزان فعالیت بدنی را در دوران قرنطینه بررسی و گزارش کرد که طی این دوران مدت زمان نشستن 28.6 درصد افزایش و مدت زمان راه رفتن 35 درصد کاهش یافت و مجموع کل فعالیت های بدنی 33.5 درصد کاهش یافت.
دوری 89 درصدی دانش آموزان جهان از یادگیری فعال و تحرک در بسیاری از کشورها چه در محیط داخلی و چه در فضای باز امکانات ورزشی و تفریحی مانند سالن های بدنسازی، استخرهای عمومی و زمین های ورزشی بسته هستند و کودکان از اینترنت برای گذران مدرسه استفاده می کنند و اگر تعداد کل دانش آموزانی را که در سراسر جهان در آموزش و پرورش ثبت نام کرده اند، مشاهده کنیم، یونسکو تخمین زده است که 89 درصد به دلیل وضعیت کووید -19 در خارج از مدرسه هستند که به معنای دوری از تعاملات اجتماعی موثر و یادگیری فعال و کم تحرکی است.
بخش اعظم جمعیتی که از این روند بسیار متأثر شده اند، کودکان و نوجوانان دارای نیازهای ویژه از جمله طیف اوتیسم هستند که به واسطه شرایط جسمانی، فیزیولوژیکی و شناختی رفتاری ناشی از اختلال و نیز به دلیل کم تحرکی ناشی از عدم فرصت شرکت در فعالیت های ورزشی، دارای سطح پایینی از فعالیت بدنی نسبت به همتایان سالم خود هستند و اهمیت مشارکت و استمرار حضور این کودکان در تمرینات و فعالیت های ورزشی جهت ارتقای شاخصه های جسمانی، شناختی، رفتاری و استقلال عمل و بهبود کیفیت زندگی آن ها، عامل بسیار مهمی است.
فواید فعالیت بدنی و ورزش
فواید فعالیت بدنی و ورزش در طول زندگی خود را نشان داده شده است. فعالیت بدنی به عنوان حرکات بدنی که توسط عضلات اسکلتی انجام می شود، تعریف شده است و بسیاری از سیستم های بدن ما زمانی که به طور مداوم از نظر جسمی فعال هستند، بهتر کار می کنند.
ورزش منظم به بهبود تعادل، انعطاف پذیری، قدرت، چابکی و سلامت قلب و عروق، سلامت اسکلتی عضلانی، وزن بدن متعادل، آگاهی عصبی عضلانی، هماهنگی و کنترل قامت کمک می کند و ورزش و فعالیت بدنی منظم همچنین سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده، فرد را کمتر مستعد ابتلا به عفونت ها و بیماری های مزمن کرده و خطرات سلامتی و بسیاری از بیماری های تهدید کننده زندگی را کاهش می دهد.
همچنین به پیشگیری از ناهنجاری های اسکلتی عضلانی و راستای قامتی ناصحیح ناشی از کم تحرکی، ضعف عضلات و الگوهای حرکتی نامناسب کمک خواهد کرد و از مزایای روانشناختی ورزش نیز می توان به مدیریت اضطراب، ایجاد عزت نفس و رشد اجتماعی روانی اشاره کرد.
فعالیت بدنی بیشتر مزایای جسمی و روحی بیشتری را به همراه دارد و سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که کودکان و نوجوانان 5 تا 17 ساله در روز باید حداقل 60 دقیقه و بزرگسالان 30 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید داشته باشند، همچنین حداقل 2 روز در هفته را به فعالیت ها و تمرینات تقویتی توصیه کرده و با این حال، بیماری همه گیر کووید -19 فعالیت بدنی را در افراد در هر سنی محدود کرده است.
فواید چندگانه فعالیت بدنی در کودکان اوتیسم
طبق مطالعات کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم به واسطه نشانه ها و پیامدهای فیزیولوژیکی، رفتاری، جسمانی و حرکتی حاصل از اختلال و هم به واسطه کمبود فرصت های مشارکت اجتماعی کمتر در فعالیت های بدنی شرکت می کنند و دارای سطح پایینی از آمادگی جسمانی و فعالیت بدنی نسبت به همتایان سالم خود هستند، این کودکان معمولا کاهش قدرت عضلانی، استقامت قلبی عروقی، تعادل، هماهنگی و مهارت های حرکتی را تجربه می کنند.
فعالیت بدنی در این کودکان دارای فواید چندگانه ای مانند کاهش رفتارهای کلیشه ای، بهبود تعاملات اجتماعی، آمادگی جسمانی و مهارت های حرکتی در افراد طیف اوتیسم است و تجارب مفیدی را در ایجاد و حفظ تعاملات ارتباطی اجتماعی مؤثر برای این جمعیت به ارمغان می آورد.
بنابراین تشویق این کودکان و نوجوانان به ورزش و فعالیت بدنی منظم و حمایت و پشتیبانی آن ها از سوی والدین و مربیان تربیت بدنی سازگارانه، بسیار حائز اهمیت است و با توجه به پیامدهای ذکر شده ناشی از شیوع کووید19 در جهان و کشور ما به نظر می رسد کودکان و نوجوانان طیف اوتیسم، بیش از پیش به سوی زندگی غیرفعال رفته اند که می تواند خطرات سلامتی، چاقی، دیابت و انواع بیماری های جسمی و رفتاری را در آن ها به وجود آورد؛ بنابراین هدف از مطالعه مربوطه این بود تا اثرات قرنطینه خانگی و چالش های ناشی از آن را در کودکان طیف اوتیسم بررسی کند و از روند گذران دوران قرنطینه و اثرات آن و میزان فعالیت بدنی آن ها آگاه شود.
انتهای پیام