بهاره رهنما: ماشینم را فروختم تا فیلم بسازم!

بهاره رهنما بازیگر و نویسنده کشورمان پس از فعالیت چند ساله در حوزه حمایت از حقوق زنان، به تازگی اولین فیلم سینمایی بلند خود را با نام عطر آخر اردیبهشت در گروه سینمایی هنر و تجربه اکران کرد.

عطر آخر اردیبهشت به نویسندگی و کارگردانی بهاره رهنما و تهیه‌کنندگی مجید بابایی است که از ششم اردیبهشت ماه در سینما‌های هنر و تجربه اکران شد. نیوشا ضیغمی، فریبا نادری، بهناز یادگاری، بهاره رهنما، نیما رئیسی، افسانه چهره آزاد و محسن مالجو از بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

عطر آخر اردیبشهت شروع و پایان مشخصی دارد

بهاره رهنما در خصوص روند ساخت فیلم سینمایی عطر آخر اردیبهشت گفت: من بازیگر، کارگردان، به نوعی تولیدکننده و سرمایه گذار فیلم سینمایی عطر آخر اردیبهشت بودم که به طور همزمان چهار حیطه کاری سخت را پیش بردم. من اگر سرمایه مناسب داشتم، علاقه‌مند بودم از اولین کارگردانی‌ام لذت ببرم، اما پس از بستن قرار داد نمی‌توانستم هزینه‌هایی را انجام دهم که به همین دلیل تصمیم گرفتم خودم هم در فیلم بازی کنم.

وی ادامه داد: جدای از اینکه ساخت عطر آخر اردیبهشت مشق اول من است، چیزی که من را خوشحال و سربلند می‌کند این است که دوست‌دارم در کنار فیلمسازان باتجربه بیآموزم و یاد بگیرم که در نتیجه توانستم مدیریت چهار کار سخت را به عهده بگیرم. به هرحال من به عنوان فیلم اول خود ادعای کارگردانی ندارم، اما برروی اصالت و شرافت این فیلم ادعا می‌کنم که شروع و پایان مشخصی دارد. همچنین جدای از آن چیزی که در اولین کار سینمایی‌ام دوست داشتم فمن نوشتن بود که فمنیست با آن فرق دارد.

دوست داشتم مسئله خشونت علیه زنان را به تصویر بکشم

رهنما در خصوص محوریت موضوع انتخابی ساخت فیلم بیان کرد: من سال‌ها است که فعال حوزه حقوق زنان هستم و کلمه حوزه زنان، توانمند سازی زنان و پرداختن به مسائل مربوط به زنان در ایران با نگاه متفاوتی همراه است؛ من از فضای دیگری نیامده‌ام من در این فضا بودم و بلدم این فضا را معرفی کنم؛ از این جهت دوست دارم از فضای زنانه بنویسم و آن را به تصویر بکشم و خلق کنم که البته با در نظر گرفتن ایکنه مرد‌ها در آن فضا لزوما انسان‌های بدی نیستند. زمانی که تحقیق کردم در فضای زنانه چه چیزی را میتوانم مطرح کنم به مسئله خشونت زنان علیه زنان رسیدم که در سال‌ها اخیر با آن بسیار مواجه بودم.

وی ادامه داد: موضوع و دغدغه ذهنی من توانمندی زنان و پرداختن به مسائل زنان در ایران است و این نگاه از جهت حائض اهمیت است که ما زنان چطور می‌توانیم توامند‌تر و قوی‌تر پیش برویم و روی صحبت من با آقایان نیست. حکایت ما زن‌ها در ایران شبیه این شده است که در واقع از نیرو‌های خود خبر نداریم که بدانیم وقتی این نیرو‌ها روی هم جمع شوند چه جریان مثبتی را می‌توانند ایجاد کنند و اعتقادم بر این است که اگر زن در خانواده خوشحال باشد، دیگر افراد منزل رفتار بهتری دارند، چون زن در جامعه موثر و ستون است و زنان با امواج قوی‌ای که دارند میتوانند امواج و تاثیرار گذاری خوبی داشته باشد.

وی در ادامه از ساخت این نوع فیلم ها و کمک زنان به یکدیگر گفت: این نوع روایت‌های سینمایی از جنس ضد مرد نیست و فضای زنانه و انسانی دارد که دغدغه‌های زنان را بازگو می‌کند در دنیا بسیار است؛ من فکر می‌کنم بالاخره در زمانی تاثیر خود را می‌گذارد و بدون تاثیر نیست. از زمان شروع اکران فیلم ایمیل‌هایی از بانوانی داشتم که در این شرایط بودند و با دیدن فیلم کمی بهم ریختند اما در نتیجه مضمون و محوریت روایت فیلم برایشان تاثیر گذار بود.

ماشینم را فروختم تا فیلم بسازم!

رهنما در پاسخ به دلیل انتخاب ویلچر نشینی یکی از بازیگران در فیلم چیست؟ گفت: شخصیت فیلم من بیماری ام اس دارد و کسی است که به دلیل بیماری روحی‌ای که در گذشته داشته است تحت بیماری است و ذهن و فکر او درگیر مشکلات زندگی‌اش است. همچنین خیلی از انسان‌های خاص دچار این بیماری می‌شوند و خب خیلی دوست‌داشتم در داستانم یک همچین زنی باشد. البته بعضی از شخضیت‌های داستان برگرفته از یکی نمایشنامه‌های من هست که هنوز اجرا نشده است.

وی درباره سختی کار در بخش کارگردانی یا بازیگری بیان کرد:: من اولین دکوپاژ زندگیم را نوشتم و قبل از آن فیلم کوتاه و مستند ساخته بودم اما دکوپاژ سینمایی با وجود تنهایی‌ام برایم خیلی جذاب بود. برای اولین بار شب‌ها دکوپاژ انجام می‌دادم و سخت‌ترین جای کار انجا بود که من بازی می‌کردم و باید خودم می‌آمدم پشت دوربین و بازی خود را چک می‌کردم و جون هزینه اینکه بازیگردان بیاورم هم نداشتم کار برایم سخت‌تر بود.

رهنما ادامه داد: من این فیلم را در شرایط سختی ساختم و ماشینم را فروختم تا بیایم فیلم بسازم؛ چون سرمایه اصلی فیلم توسط یک کلاهبردار رفته بود و در اواسط فیلم حادثه فوت پدرم و فشار‌های روحی کار اتفاق افتاد که وقتی الآن فیلم را می‌بینم که توانستم تا انتها پای کار و بازیگر‌ها بایستم احساس خوبی دارم. مدیریت 3 بازیگر ستاره زن کار سختی است و بازیگران خیلی اخلاق گرا و خوب بودند.

رهنما در ادامه از کار کردن در فضای سینمای مستقل گفت: کار کردن در سینمای مستقل با مسائل و مشکلاتی همراه است، مخصوصا اینکه کارگردان در این سینما با پشتوانه حمایتی مالی و سرمایه گذاری در آن همراه نیست و خیلی فشار‌ها بر روی کارگردان کار است.