بهشت در بهشت
در میان همه عناوین و "ترین"هایی که برای یک شهر و دیار میتوان مشخص کرد، برخی هایشان هستند که حساب جدایی دارند. مثل تکهای از زمین آرامستان بهشت معصومه (س) قم که برای هر رهگذری تداعی کننده قطعهای از بهشت روی زمین است؛ بزرگترین گلزار شهدای مدافع حرم!
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از قم فردا آرامستان بهشت معصومه (س) قم که اصلیترین مدفن درگذشتهگان و متوفیان شهر قم به حساب میآید در کیلومتر 4 اتوبان قم - تهران واقع شده و در قطعه 31 آن گویی یک گردهمایی همیشگی از پرچمداران تیپ زینبیون و فاطمیون و همه شهدای بدون مرز اسلام بر قرار است.
آنهایی که عنوان مدافعان حرم را دارند و فارغ از قوم و نژاد و ملیت سر ارادتشان را تقدیم آستان حضرت دوست کردهاند.
در این قطعه، 426 شهید مدافع حرم آرمیدهاند و بر فراز هر سنگ مزار، پرچمی به رنگ سبز بر افراشته شده است. ملیت شناسنامهای این شهدا متعلق به ایران، پاکستان، افغانستان، بحرین و هند است، اما تبارشان تبار حرم آل الله است.
از میان قبور که عبور میکنی، چهرهها و نوشتهها و اسامی حکایت عجیبی دارند. یکی اهل هندوستان است آن یکی متولد سرزمین مولانا. دیگری پاکستانی است و آن یکی بحرینی. اکثرا جوانند و رد امیدی روشن در چشمهایشان خودنمایی میکند.
اینجا سرزمین غریبی است. سرزمین آرامش کسانی که خود را سپر بلای تمام مردم منطقه کرده و بلایی عظیم را با خونشان دور کردند. کسانی که خانواده، سرزمین، امیدها و وابستگیهایشان را رها کردند تا در مظلومانهترین نبردها جان ببازند و مظلومترین شهیدان روزگار حاضر باشند.
برخی از مادران این شهدا سنگ مزارهای فرزندانشان را با حلقه گل یا ریسههای رنگی آذین بندی کردهاند و پنج شنبهها که میشود نور شمعهای روشن شده بر مزارها، جلوه ای دیگر به این بهشت زمینی میدهد.
به گفته سید سیف الدین موسوی نیارکی، مدیرعامل آرامستانهای شهرداری قم بیش از 6 میلیارد و 300 میلیون تومان برای این یادمان ارزشمند هزینه شده است و حالا این قطعه به عنوان بزرگترین گلزار شهدای مدافع حرم در کشور شناخته میشود.
او همچنین با اشاره به ملیتهای مختلف این شهدا گفت: 228 شهید آرام گرفته دراین قطعه از شهدای تیپ فاطمیون و با ملیتی افغانستانی و 192 شهید پاکستانی از تیپ زینبیون هستند که برخی از آنها نیز هندی تبارند.
همچنین در این قطعه 4 شهید بحرینی و 2 شهید ایرانی به خاک سپرده شدهاند. یکی از شهدای ایرانی آرام گرفته در این قطعه، شهید احمد مکیان است که بنا بر وصیتش روی سنگ مزارش هیچ نام و نشانی از خودش نیست. او می خواسته بسان یاران گمنامش که هیچ نشانی از آنها روی مزارشان نیست، اسمی از او هم نباشد، از این رو سنگ مزار او مزین شده است به این عبارت: " تنها پر کاهی تقدیم به پیشگاه حق تعالی"و با گذری کوتاه لابلای مزار این شهدا به سنگ های یاد بودی بر می خوری که حکایت از جاویدالاثر بودن صاحبان آن نام ها دارد.
به همین منظور حجتالاسلام و المسلمین مرتضی استقامت، عضو شورای اسلامی شهر قم در خصوص این یادمان و جلوه ماندگار واقع شده در بهشت معصومه (س) قم گفته است: محل دفن این شهدای گرانقدر در بهشت معصومه (س) میتواند تبدیل به یک مرکز فاخر و شاخص در سطح کشور در برپایی برنامههای معنوی و بصیرت افزایی شود.
مرکز فاخر و شاخصی که حکایت از آرمیدن مردانی در آنجا دارد که به معنای حقیقی کلمه حرفشان شبیه عملشان بوده است و با فراغ بال، رخت از این دنیا بر بستند. محبوبه آقانوری انتهای پیام /