به وقت کودکی / 16 مهر روز جهانی کودک
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - دنیا کریمی؛ روز 16 مهر برابر با 9 اکتبر، روز جهانی کودک نام دارد. هفته ملی کودک فرصت مناسبی است برای توجه هر چه بیشتر به این نسل و احقاق حقوق اولیه آنها. حقوقی که امروزه ممکن است خانوادهها یا از آن اطلاع نداشته و یا آن را نادیده گرفته باشند. دوران کودکی یکی از مهمترین دورانهای زندگی افراد است. این دوره زمان رشد و توسعه هر فرد در بعدهای مختلف زندگی...
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- دنیا کریمی؛ روز 16 مهر برابر با 9 اکتبر، روز جهانی کودک نام دارد. هفته ملی کودک فرصت مناسبی است برای توجه هر چه بیشتر به این نسل و احقاق حقوق اولیه آنها. حقوقی که امروزه ممکن است خانوادهها یا از آن اطلاع نداشته و یا آن را نادیده گرفته باشند. دوران کودکی یکی از مهمترین دورانهای زندگی افراد است. این دوره زمان رشد و توسعه هر فرد در بعدهای مختلف زندگی است. کودکان به دلیل تجربیات متفاوتی که در این دوران کسب میکنند با یکدیگر متفاوت هستند. اکثر کودکان در مراحل مهم زندگی خود، نقاط عطف رشد را یکی پس از دیگری پشت سر میگذارند، مراحلی مانند توانایی راه رفتن، صحبت کردن که توسط اکثر کودکان در سنین مشابه به دست میآید. تعاریف زیادی از کودک وجود دارد، اما یک تعریف جامع از آن بدین صورت میباشد: کودک به معنای کوچک، به دختر یا پسری گفته میشود که به سن بلوغ نرسیده باشد. حامد علامتی مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در نشست رسانهای تشریح ویژه برنامههای روز جهانی و هفته ملی کودک گفت: «کودکی بهتر، زندگی بهتر شعار امسال هفته ملی کودک است». کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان روزشمار هفته ملی کودک را نیز به این ترتیب اعلام کرده است: 15 مهر: کودک، صلح، امنیت، محیط زیست 16 مهر: کودک، زندگی، سلامت، رشد 17 مهر: کودک، مشارکت، آگاهی، شکوفایی 18 مهر: کودک، خانواده، هویت، عدم تبعیض 19 مهر: کودک، اخلاق، تربیت، مصلحت 20 مهر: کودک، گذشته، حال، آینده 21 مهر: کودک، رفاه، بهزیستی، دسترسی برابر
کودکان در هر کشوری که زندگی میکنند از یکسری حقوق اولیه برخوردارند. چهار حق اصلی کودکان شامل «حق سلامت»، «حق تحصیل»، «حق خانواده» و «حق تفریح» میباشد. حقوق کودکان بر اساس نیازهای انسانی که در طول زمان رشد میکنند، تغییرمیکند. علاوه بر اینها کودکان باید از امنیت جسمی، روحی، اقتصادی و اجتماعی برخوردار باشند. اما در این میان با وجود رشد شبکههای اجتماعی، میتوان گفت به نوعی امنیت روحی و روانی برخی از کودکان از بین رفته است. شاید برای شما سوال پیش بیاید که یعنی چه؟
فضای اینستاگرام روز به روز در حال گسترش است و این روزها کودکانی را در این فضا میبینیم که در حال بلاگری هستند. آنها به تنهایی و یا به کمک والدینشان در این مسیر قرار گرفتهاند. درست یا غلط این موضوع را کارشناسان مختلفی اعم از روانشناس و جامعه شناس بررسی نمودهاند. همهی آنها به یک نتیجه واحد رسیدهاند که این امر برای کودکان خطرات و مضراتی را به دنبال دارد. متاسفانه برخی از والدین یا اطلاعی از این خطرات ندارند و یا حتی با وجود دانستن آنها، واکنشی از خود نشان ندادهاند. در مسیر بلاگری، کودکان از مهمترین حقشان یعنی امنیت روحی و روانی برخوردار نیستند. آنها مدام مقابل دوربین قرار میگیرند و از خودشان ویدیوهای متفاوتی ضبط میکنند و به طبع هم این ویدیوها با نظرات مختلفی همراه خواهد بود. نظرات منفی بر روی روح و روان کودکان به مرور تاثیر میگذارد و این امر به افسرده شدن آنها در مدت زمان طولانی کمک خواهد کرد. به دنبال نظرات منفی ممکن است آنها دیگر چهره و یا هیکل خودشان را دوست نداشته باشند و دست به کارهایی بزنند که سلامت آنها را به خطر بیندازد. داشتن امنیت روحی و روانی موجب آرامش و آسوده خاطری میشود و زمانی که این حق از یک کودک به دلایل مختلفی سلب شود، سلامت زندگی او را به مرور تحت تاثیر قرار میدهد.
مورد بعدی که درخصوص کودکان بلاگر به آن توجه نمیشود، منافع کودکان است. کودک بلاگری از دست مواردی است که ناقض حق منافع کودک به شمار میرود. در امر کودک بلاگری منافع والدین بر منافع کودک ارجحیت بیشتری دارد. آنها در این مسیر از لحاظ مادی تامین میشوند و امکان دارد شرایط اقتصادی برایشان بهتر از گذشته باشد. در اصل والدین منافع کودک را زیر پا گذاشته و به مسیر غلط خودشان ادامه میدهند.
هفته ملی کودک فرصت مناسبی برای تفکر و تصمیم در روند تربیت کودک و همچنین توجه به نیازهای او است. کودک بیش از هر چیز دیگری نیاز به یک تربیت درست و صحیح دارد. امروزه شاهد گسترش فضای اینستاگرام هستیم. فضایی که در آن همه نوع محتوایی تولید و پخش میشود. کودکان خواسته یا ناخواسته محتواها را دنبال میکنند و تحت تاثیر آنها قرار میگیرند. با توجه به خطرات و مضرات گفته شده در خصوص بلاگری کودک، تلویزیون در راستای اطلاع رسانی به خانوادهها باید از آثار منفی این موضوع مستند و یا برنامهای را (با حضور کارشناس مربوطه) تهیه کند. با انجام دادن این کار، خانوادهها از مضرات و خطراتی که برای خودشان و فرزندشان ممکن است به وجود بیاید، آگاه میشوند. این آگاهی، والدین را در مسیر درست قرار میدهد. مسیری که به بیراهه نمیرود و آنها را درگیر تبعات منفی کودک بلاگری نمیکند.