بی‌توجهی به خانواده هزینه‌های سنگینی برای آینده دارد / هیچ‌کس نباید از دایره توسعه بیرون بماند
دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور گفت: بی‌توجهی به نهاد خانواده هزینه‌های سنگینی برای آینده بشریت خواهد داشت و هیچ‌کس نباید از دایره توسعه بیرون بماند.
باشگاه خبرنگاران جوان علی ربیعی در اجلاس جهانی توسعه اجتماعی که در قطر برگزار شد، ضمن تأکید بر نهاد خانواده اظهار کرد: نهاد خانواده در معرض تهدید قرار گرفته است؛ بی‌توجهی به این موضوع، هزینه‌های سنگینی برای آینده بشریت و تمدنی که طی قرن‌ها شکل گرفته، در پی خواهد داشت. مهاجران نیز به‌عنوان واقعیتی از دنیای امروز، باید از حرمت، کرامت و حقوق بنیادین خود بهره‌مند گردند.
دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور در بخش دیگری از سخنرانی خود تاکید کرد که هیچ‌کس نباید به دلیل ویژگی‌های ملی، مذهبی، نژادی، قومی یا طبقاتی مورد تبعیض قرار گیرد و از دایره توسعه بیرون بماند. در یک برنامه متناسب برای توسعه اجتماعی، توجه به گروه‌های دارای فرصت‌های نابرابر مانند افراد دارای معلولیت ضروری است.
وی همچنین با اشاره به وضعیت امنیت غذایی، خاطرنشان کرد: در فلسطین اشغالی و در بحران غزه، نه‌تنها حق امنیت غذایی مردم این سرزمین انکار شد، بلکه رژیم اشغالگر از آب و غذا به‌عنوان سلاحی برای نسل‌کشی استفاده کرد.
متن کامل سخنرانی علی ربیعی، در اجلاس جهانی توسعه اجتماعی به شرح زیر است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم خانم رئیس. حضار محترم.
باعث افتخار است که در اجلاس جهانی توسعه اجتماعی 2025 و در این جلسه عمومی سخنرانی می‌کنم. از دولت قطر برای میزبانی این اجلاس مهم و همچنین از برگزارکنندگان آن قدردانی می‌نمایم.
برای دستیابی به هدف متعالی توسعه اجتماعی، تلاش‌های گسترده‌ای باید صورت گیرد. کوشش برای ایجاد جهانی عاری از فقر و گرسنگی، با کمترین میزان بیکاری، بیماری و ناامنی، جهانی برخوردار از امنیت غذایی پایدار، بهداشت و سلامت، عدالت، برابری و رفاه، که در آن کرامت انسانی مورد احترام و تکریم قرار گیرد، تنها رؤیاپردازی یا آرزو نیست، بلکه ضرورتی است که تحقق آن از مسیر همکاری عمومی و مشارکت همگانی امکان‌پذیر است.
هیچ‌کس نباید به دلیل ویژگی‌های ملی، مذهبی، نژادی، قومی یا طبقاتی مورد تبعیض قرار گیرد و از دایره توسعه بیرون بماند. در یک برنامه متناسب برای توسعه اجتماعی، توجه به گروه‌های دارای فرصت‌های نابرابر مانند افراد دارای معلولیت ضروری است. امروزه مقوله سالمندی و کاهش نرخ باروری، به یکی از دغدغه‌های جهانی تبدیل شده است.
به دلایل مختلف، نهاد خانواده نیز در معرض تهدید قرار گرفته است. بی‌توجهی به این موضوع، هزینه‌های سنگینی برای آینده بشریت و تمدنی که طی قرن‌ها شکل گرفته، در پی خواهد داشت. مهاجران نیز به‌عنوان واقعیتی از دنیای امروز، باید از حرمت، کرامت و حقوق بنیادین خود بهره‌مند گردند.
اکنون، با گذشت سی سال از اولین اجلاس جهانی توسعه اجتماعی و در هشتادمین سالگرد تأسیس سازمان ملل متحد، نیازمند آن هستیم که منصفانه و بدون هرگونه سوگیری بررسی کنیم جوامع ما تا چه میزان در دستیابی به اهداف توسعه اجتماعی کامیاب بوده‌اند و چه موانعی بر سر راه تحقق این اهداف وجود داشته است.
اگرچه در این مدت دستاورد‌های مهمی حاصل شده است، اما واقعیت آن است که در مواردی نه تنها پیشرفتی صورت نگرفته، بلکه وضعیت بدتر نیز شده است. حوادث طبیعی، از جمله پاندمی فراگیری که در سال‌های اخیر سراسر جهان را متأثر ساخت، تغییرات اقلیمی، درگیری‌های ژئوپلیتیک و نیز سیاست‌های تنگ‌نظرانه و مبتنی بر یک‌جانبه‌گرایی و تبعیض، تأثیرات گسترده‌ای بر جوامع مختلف در مناطق گوناگون گذاشته و زندگی میلیون‌ها انسان را تهدید یا کیفیت آن را کاهش داده است. ریشه‌یابی این عوامل و ارائه رهنمود‌های صحیح، می‌تواند به بهبود شرایط جمعی توسعه اجتماعی یاری رساند.
وضعیت امنیت غذایی، به‌عنوان یکی از اهداف مهم توسعه اجتماعی، در بسیاری از موارد نگران‌کننده است. حدود یک‌سوم جمعیت جهان، به‌ویژه زنان و کودکان، عمدتاً در کشور‌های در حال توسعه، از این نظر در شرایط دشواری به سر می‌برند. جامعه بین‌المللی باید تعهد خود را برای پایان دادن به گرسنگی، سوء‌تغذیه و فقر و تضمین حق برخورداری همگان از غذا، در مسیر دستیابی به توسعه اجتماعی فراگیر، به اجرا گذارد. سرعت‌بخشیدن به اقدامات ضروری از طریق هماهنگی جهانی، از جمله سرمایه‌گذاری در نظام‌های کشاورزی غذایی پایدار، تاب‌آور و فراگیر، امری ضروری است.
مایلم در این زمینه، توجه شما را به پدیده شومی جلب کنم که وجدان‌های بیدار جهان را عمیقاً متأثر کرد و لکه نن گی بر پیشانی عاملان آن نهاد. در فلسطین اشغالی و در بحران غزه، نه‌تنها حق امنیت غذایی مردم این سرزمین انکار شد، بلکه رژیم اشغالگر از آب و غذا به‌عنوان سلاحی برای نسل‌کشی استفاده کرد. همگان شاهد بودند که چه فجایع بزرگی رخ داد. زندگی و سلامت مردم سرزمین‌های اشغالی به دلیل ممانعت اجباری آنان از دسترسی به آب و غذا به‌شدت تهدید شد و غم‌انگیزتر آن‌که هزاران زن، مرد و کودک گرسنه، هنگام تلاش برای دسترسی به کمک‌های محدود بشردوستانه، با شلیک مستقیم گلوله نظامیان اشغالگر کشته شدند. این نسل‌کشی و استفاده تسلیحاتی از آب و غذا باید به شدیدترین شکل ممکن محکوم و تدابیری اندیشیده شود تا دیگر هرگز چنین فجایعی تکرار نگردد.
یکی دیگر از پدیده‌هایی که بر توسعه اجتماعی کشور‌ها اثرگذار است، اعمال تحریم‌های ظالمانه است. تحریم‌ها نه‌تنها توسعه اجتماعی کشور‌های هدف را در معرض خطر قرار می‌دهند، بلکه با نقض حقوق اولیه انبوه جمعیت‌های انسانی، آنان را با انواع محرومیت‌ها و مشکلات روبه‌رو می‌سازند. تحریم‌های اقتصادی و مالی، معیشت شهروندان را تهدید می‌کند و دسترسی آنان به دارو به‌ویژه بیماران صعب‌العلاج یا بیماران خاص را مسدود می‌سازد و در نتیجه، موجب مرگ و میر افراد بی‌گناه می‌شود. ما فراموش نکرده‌ایم که حتی در دوران پاندمی، برخی قدرت‌ها موانع جدی بر سر راه دسترسی مردم ما به تجهیزات، دارو و واکسن مورد نیاز برای کنترل بیماری ایجاد کردند
خانم رئیس،