تاملی بر سخنان بی‌تامل رئیس جمهور در مصاحبه تلویزیونی

فعلا و در این مجال به چند نکته اشاره می کنم:

1- در مورد موفقیت دولت سیزدهم در کنترل تورم به جرات می توان گفت که رئیس جمهور آخرین گزارش مرکز آمار را ندیده است. این مرکز در گزارش تورم دی ماه صریحا اعلام کرده که متاسفانه هم نرخ تورم ماهانه و هم نرخ تورم نقطه به نقطه که پیش نگر تورم سالانه است، به میزان 7/. درصد افزایش یافته اند. کاهش یک درصدی نرخ تورم سالانه دی ماه، معدل نرخ های تورم دوازده ماهه گذشته است، نه تورم موجود! استناد به کاهش قیمت فولاد و سیمان دلیل دیگری بر کم اطلاعی است؛ زیرا قیمت این دو قلم کالا که مورد استناد آقای رییسی قرار گرفته نسبت به سال گذشته کاهش نداشته بلکه صرفا در تابستان امسال که به دلیل جلوگیری از قطع برق خانگی مدتی برق واحدهای تولید فولاد و سیمان قطع شد و تولید آنها کاهش یافت، قیمت آنها در بازار به نحو چشم گیر با افزایش مواجه شد. با عادی شدن شرایط، قیمت ها به وضع تعادل رسید و ربط دادن آن به موفقیت دولت به ویژه با انتشار رسمی افزایش تورم های ماهانه و نقطه به نقطه، قطعا نادرست است.

2- تاکید مجدد بر نرخ رشد اقتصادی 8 درصد نشان می دهد که این نظر هم بدون مطالعه آخرین گزارش بانک مرکزی (شماره 105) بوده است. چون در صفحه سوم این گزارش تصریح شده است که رشد اقتصادی که در سه ماهه چهارم سال 99 برابر با 5.4در صد و در سه ماهه اول سال1400 برابر با 6.4 درصد در دولت قبل بوده، به دلیل عدم سرمایه گذاری به ویژه پرداخت اعتبارات طرح های عمرانی در سه ماهه دوم و دولت سیزدهم به یک درصد کاهش یافته است.

اساسا رشد 8 درصد هدف برنامه ششم بوده که در آن طبق جدول ماده 3 باید سالانه 65 میلیارد دلار یا معادل ریالی آن سرمایه گذاری صورت گیرد!

3- در شرایطی از تولید یک میلیون واحد مسکن در سال وعده مجدد داده می شود که در صفحه 9 گزارش شماره 105 بانک مرکزی صریحا اعلام شده است که تعداد پروانه های ساختمانی در دوره دولت سیزدهم در مناطق شهری 39.1 درصد کاهش داشته و شاخص بهای خدمات ساختمانی 70.3 و شاخص بهای تولیدکننده مصالح ساختمانی 71.7 درصد افزایش داشته است. مگر اینکه بگوییم بعد از چهار سال 4 میلیون واحد تحویل می دهیم که مثال قصه معروفی است که در پایان این نوشته می آورم.*

4- موضوع دیگری که آقای رئیس جمهور بیان کرد، ارثیه از دولت قبل در ایجاد کاهش شاخص بورس است. گویا گزارش درست به ایشان نداده اند که در دولت سیزدهم به رغم وعده های سریع النتیجه شاخص بورس مستمرا افت داشته که حتی با افرایش (دوپینگ) باز هم شاخص کل تقریبا هرروز با شیب تند کاهش یافته است.

5- آقای رئیسی در مورد ترمیم حقوق بازنشستگان و شاغلین از جمله رتبه بندی فرهنگیان با لحن پرسشی گفتند که لایحه اش چرا بدون تامین بار مالی در ماه های پایانی دولت قبل داده شد؟ این هم قطعا گزارش نادرستی است که مسئولین ذیربط به ایشان داده اند.

متناسب سازی حقوق بازنشستگان از احکام برنامه ششم بوده که از سال96 متناسب با اجرا و ردیف اعتباری آن در تبصره 12 بودجه تمام سال ها دیده شده است و در سال های 99 و 1400 نیز با توجه به افزایش و جهش تورم مبالغ تکمیلی در تبصره 2 نیز دیده شده است که دو سال است بر پایه 90 درصد حقوق شاغل مشابه در حال پرداخت است لذا در جهت استمرار این اقدام قانونی و ضروری چون امسال سال پایانی برنامه ششم است. لایحه مربوطه به مجلس داده شده است و از منابع آن نیز در بودجه هم اکنون در حال اجرا است. رتبه بندی نیز که طبق قانون سال ها در حال اجرا بود بنا به خواست قانونی معلمان با در نظر گرفتن بار مالی آن به صورت لایحه به مجلس داده شد. تقدیم لایحه درست تر بود یا مقاومت غیر حق در برابر خواسته های اقشار مختلف که صدای خرد شدن استخوان های شان بر اثر تحریم های ظالمانه شنیده می شود؟

* اما مثال آن قصه معروف: حاکمی هوس کرد با الاغش سخن بگوید اما زبانش را نمی دانست. مشاورانش به او گفتند زشت است که جناب حاکم زبان الاغ بیاموزد و سزاوار آن است که به الاغ، زبان آدمیزاد آموخته شود. در شهر جار زدند که هرکس بتواند به الاغ حاکم، زبان یاد بدهد فلان مبلغ پرداخت می شود. رندی اعلام آمادگی کرد و به محضر حاکم آمد. گفت من به او زبان می آموزم اما در مدت 10 سال. حاکم خوشش آمد و دستمزد 10سال او را یک جا پرداخت کرد. مرد رند وقتی به خانه آمد همسرش از او پرسید می دانی داری خانه خرابمان می کنی؟ مگر الاغ می تواند به زبان آدم تکلم کند؟ پاسخ داد: تا 10 سال آینده، یا الاغ می میرد، یا حاکم یا من. مهم این است که لااقل 10 سال در ناز و نعمت زندگی می کنیم.